e-mail Χαρδούβελη.

Το καυτό email που απέστειλε τα ξημερώματα της περασμένης Κυριακής η κυβέρνηση στην τρόικα και το οποίο περιλαμβάνει το σύνολο των ελληνικών προτάσεων ώστε να επιστρέψει στην Αθήνα και να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση του ελληνικού προγράμματος, δημοσιεύει σήμερα η Καθημερινή.

Ανάμεσα στα μέτρα που προτείνονται είναι η αύξηση του ΦΠΑ στα ξενοδοχεία από 6,5% σε 13%, πάγωμα των ονομαστικών συντάξεων το 2016 και 2017, καθώς επίσης και λαχειοφόρος αγορά για μεγαλύτερες εισπράξεις ΦΠΑ, μέσω αποδείξεων.

Η κυβέρνηση επιχειρεί να κλείσει το δημοσιονομικό κενό των 2,6 δισ. ευρώ που υπολογίζει η τρόικα με μέτρα που θα φέρουν έσοδα 980 εκατ. ευρώ.

Μάλιστα το υπουργείο Οικονομικών προτείνει, με δεδομένο ότι η τρόικα έχει πέσει έξω στις προβλέψεις της για το δημοσιονομικό κενό της Ελλάδας τα τελευταία δύο χρόνια, σε περίπτωση που δεν βγουν σωστές οι προβλέψεις του, τότε και μόνο τότε να εξετασθεί η λήψη περαιτέρω μέτρων, όπως η επιβολή φόρου πολυτελείας και φόρος στα τσιγάρα.

Όλα τα άμεσα μέτρα που προτείνει η κυβέρνηση και περιλαμβάνονται στο email είναι:

1. ΦΠΑ: Αύξηση του συντελεστή ΦΠΑ για τα ξενοδοχεία, από 6,5% στο 13%. Μια συντηρητική εκτίμηση των δυνητικών εσόδων ανέρχεται στο ελάχιστο των 350.000.000 ευρώ.

2. Κοινωνική ασφάλιση:

α) Διατήρηση των ονομαστικών συντάξεων στο επίπεδο του 2015 για τα έτη 2016 και 2017. Το όφελος εκτιμάται σε 50 εκατ. (0,18% του τρέχοντος κόστους) για το 2016 και 140 εκατ.  (0,5% του τρέχοντος κόστους) για το 2017.
β) Πιστοποίηση μέσω διασταυρώσεων των οικογενειακών παροχών, που καταβάλλονται στους συνταξιούχους. Μόνιμες εξοικονομήσεις προκύπτουν από αυτή την πρωτοβουλία. Κάθε μήνα, 664.862 συνταξιούχοι λαμβάνουν μηνιαία οικογενειακά επιδόματα 38,6 εκατ. ευρώ, δηλαδή περίπου 462.500.000 ευρώ ετησίως. Με την εφαρμογή των διασταυρωτικών ελέγχων με το μητρώο ΑΜΚΑ και το φορολογικό μητρώο, προκύπτουν συνταξιούχοι που δεν θα πρέπει να λαμβάνουν συγκεκριμένα επιδόματα.
γ) Πλήρης εφαρμογή του άρθρου 13 του νόμου 3863/2010 για συγκεκριμένες περικοπές στις συντάξεις που μεταφέρονται στα μέλη μιας οικογένειας, 3 χρόνια μετά τον θάνατο του συνταξιούχου.

3. Αύξηση των εσόδων ΦΠΑ μέσω λαχειοφόρου αγοράς και άλλα διοικητικά μέτρα: Το σύστημα αύξησης των εσόδων από τον ΦΠΑ μέσω συλλογής αποδείξεων με την προοπτική δώρων από λαχειοφόρο αγορά θα επικεντρωθεί στην εφαρμογή του προγράμματος «@podeixi». Υπάρχει μια λεπτομερής έκθεση, η οποία περιλαμβάνει εκτενή τεκμηρίωση για τη μεγάλη επιτυχία παρόμοιων προγραμμάτων σε χώρες όπως η Πορτογαλία, η Μάλτα και η Σλοβακία. Εάν τα πρόσθετα έσοδα στην περίπτωση της Πορτογαλίας ήταν 1,6 δισ. ευρώ ετησίως, σε αυτό το στάδιο, για την Ελλάδα φαίνεται λογικό –κατά πολύ συντηρητικές εκτιμήσεις– να υποθέσουμε ότι θα είναι τουλάχιστον επιπλέον 500 εκατ. ευρώ. Διοικητικά μέτρα, όπως ηλεκτρονικά τιμολόγια και διασταύρωση των business-to-business, τιμολόγια και λιανικές πωλήσεις, θα αποφέρουν επίσης απτά αποτελέσματα στον αγώνα κατά της φορολογικής απάτης και της φοροδιαφυγής.

Πρόσθετες παρεμβάσεις

– Απόσυρση της μείωσης της έκτακτης εισφοράς αλληλεγγύης του 30% για το 2015 και το 2016.
– Επιβολή φόρου πολυτελείας.
– Αύξηση των φόρων σε καπνό και αλκοόλ, εάν συμφωνηθεί πως τούτο οδηγεί σε αύξηση και όχι σε μείωση εσόδων. Τα ανωτέρω μέτρα μπορεί να επιφέρουν έσοδα της τάξεως των 500 εκατ. ευρώ.

• Φόρος ακίνητης περιουσίας: Το ΥΠΟΙΚ υποστηρίζει πως οι προβλέψεις της τρόικας ότι θα υπάρχει κενό στη συλλογή των φόρων του 2015, όπως συνέβη και το 2014, δεν είναι σωστές, καθώς υπολογίζει ότι θα εισπράξει 80% του φόρου και το βασίζει στο γεγονός ότι η εισπραξιμότητα του ΕΝΦΙΑ τους δύο πρώτους μήνες είναι ήδη 44,3%, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει το κενό των 200 εκατ. που προβλέπει η τρόικα. Επίσης ο ΕΝΦΙΑ έχει διευρύνει τη φορολογική βάση με τη συμπερίληψη μη αστικών ακινήτων, ενώ αναμένεται το 2015 να ενισχυθεί η κερδοφορία επιχειρήσεων και οι τιμές των περιουσιακών στοιχείων να αυξηθούν οπότε να υπάρχουν και υψηλότεροι φόροι ιδιοκτησίας. Το ΥΠΟΙΚ τονίζει ότι το έκτακτο αποθεματικό του τακτικού προϋπολογισμού δεν θα πρέπει να ξεπερνά το 1 δισ. ενώ η τρόικα εκτιμά ότι πρέπει να είναι 1,2 δισ. ευρώ.

• Έσοδα από άδειες τυχερών παιχνιδιών ΟΠΑΠ και άδειες τηλεπικοινωνιών θα πρέπει να περιλαμβάνονται στο τροποποιημένο ισοζύγιο της γενικής κυβέρνησης καθώς 114 εκατ. έχουν ληφθεί και το υπόλοιπο χάσμα μεταξύ των εκτιμήσεων για 84 εκατ. ευρώ το 2015 θα πρέπει να αφαιρεθεί.

• Πράσινο Ταμείο: Το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε συνταγματική τη ρύθμιση για τα αυθαίρετα, καταργώντας όλα τα νομικά εμπόδια και τις αβεβαιότητες στα χρηματικά πρόστιμα, αυξάνοντας το ποσοστό συμμετοχής στο σύστημα Πράσινο Ταμείο. Το ΥΠΟΙΚ εκτιμά πως τα έσοδα θα φτάσουν τα 200 εκατ. στον προϋπολογισμό του 2015.

• Επιστροφές φόρου: ΤΟ ΥΠΟΙΚ προβλέπει ότι μια περαιτέρω διαφορά τουλάχιστον 200 εκατ. έχει αντιμετωπιστεί.

• Εσοδα από «παγωμένες» καταθέσεις: Το ΥΠΟΙΚ τονίζει ότι υπάρχει νέο νομοθετικό πλαίσιο όσον αφορά τις «παγωμένες» καταθέσεις ιδιωτών/επιχειρήσεων που έχουν καταδικαστεί για οικονομικά εγκλήματα κατά του κράτους ή άλλων φορέων της γενικής κυβέρνησης (πλην των φόρων φοροδιαφυγής). Περιλαμβάνει μια πολύ συντηρητική εκτίμηση των εσόδων για το 2015, η οποία βασίζεται μόνο σε δύο περιπτώσεις που οδηγούν σε έσοδα 389 εκατ. ευρώ.

Παράλληλα, στην επιστολή τονίζεται πως μια σειρά από αναδιαρθρώσεις σε βασικούς τομείς θα μπορούσε να παράσχει πρόσθετα έσοδα το 2015. Ενδεικτικά αναφέρονται πέντε περιπτώσεις που μπορεί να αποφέρουν 150 εκατ. ευρώ.

α. Αύξηση στα έσοδα κλινικών δοκιμών με τη μείωση της γραφειοκρατίας και την έλλειψη εναρμόνισης διοικητικών διαδικασιών (50 εκατ. ευρώ).

β. Αύξηση στα τέλη που σχετίζονται με τις αιτήσεις για την έκδοση πιστοποιητικών άδειας κυκλοφορίας, κατάργησης ή τροποποίησης για φάρμακα κ.λπ. (15 εκατ.).

γ. Επιβολή τελών - τιμολογίου για την υγειονομική περίθαλψη ξένων πολιτών (25 εκατομμύρια).

δ. Βραδινά ιδιωτικών κλινικών σε νοσοκομεία του ΕΣΥ (20 εκατ. ευρώ).

ε. Πολιτιστική κληρονομιά: αύξηση εισιτηρίων στον ευρωπαϊκό μέσο όρο (93 εκατ.).

• Σειρά δράσεων που δεν έχουν ακόμη ποσοτικοποιηθεί, αλλά υπολογίζονται έσοδα όπως:

– Σύστημα ΦΠΑ στη λαχειοφόρο αγορά.
– Πιθανότητα κρυφής πηγής φορολογικών εσόδων από άτομα που δηλώνουν αγρότες ενώ δεν είναι, απολαμβάνοντας έτσι τον χαμηλότερο συντελεστή φορολογίας για τους αγρότες.
– Ενδεχόμενο αύξησης φορολογίας τσιγάρων.
– Πρόσθετα φορολογικά έσοδα από την ολοκλήρωση της μεταρρύθμισης των φορολογικών κινήτρων και την ένταξή τους στον Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (Σεπτέμβριος, διαρθρωτικό ορόσημο).
– Κέρδη από φορολογική διοίκηση.
– Εξοικονόμηση από την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων του συνταξιοδοτικού συστήματος 2010.
– Μεγαλύτερη είσπραξη φόρων από τις επιπτώσεις της βελτιωμένης ρευστότητας του ιδιωτικού τομέα.

Επίσης, στον τομέα των ιδιωτικοποιήσεων γίνεται αναφορά στον ΟΛΠ, στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης και στους σιδηροδρόμους για τους οποίους οι επενδυτές ζήτησαν παράταση του δεύτερου γύρου για την υποβολή βασικών έγγραφων αλλά και τη μετακίνηση της υποβολής δεσμευτικών προσφορών έως τον Φεβρουάριο του 2015. Στον τομέα των αυτοκινητοδρόμων και της Εγνατίας, η εκδήλωση ενδιαφέροντος θα ξεκινήσει στο τέλος του πρώτου τριμήνου του 2015.

Οι παρεμβάσεις στο ασφαλιστικό σύστημα

Για το ασφαλιστικό προτείνεται να θεσμοθετηθούν έως το τέλος του έτους τα εξής:

1. Για όσους έχουν γεννηθεί μετά την 1-1-1975 και έχουν περισσότερα από 15 χρόνια ασφάλισης, αλλά λιγότερα από 20, οι παροχές θα συνδεθούν με τις εισφορές τους.

2. Αυξάνονται τα ελάχιστα ένσημα για τη θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος, από 4.500 σε 6.000, ενώ για τους νεοεισερχόμενους στο ασφαλιστικό σύστημα που γεννήθηκαν μετά την 1-1-1975 αυξάνονται σταδιακά.

3. Σταδιακή κατάργηση των ειδικών ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης (πριν από το 62ο ή το 67ο έτος ηλικίας), με καταληκτική ημερομηνία την 1-1-2019. Γι’ αυτούς που θα συνταξιοδοτούνταν το 2019, προτείνεται αύξηση του ορίου ηλικίας κατά 2 έτη, ενώ γι’ αυτούς που θα συνταξιοδοτούνταν το 2020, προτείνεται αύξηση κατά 4 έτη. Όπως αναφέρεται, το μέτρο αφορά τα λεγόμενα ευγενή ταμεία, μητέρες ανηλίκων και βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα.

Επίσης, η κυβέρνηση δεσμεύεται να επανασχεδιάσει το ΕΚΑΣ, λαμβάνοντας υπόψη τη συνολική οικονομική και περιουσιακή κατάσταση του συνταξιούχου. Θα προηγηθεί ειδική αναλογιστική μελέτη που θα είναι έτοιμη έως το τέλος του πρώτου τριμήνου του 2015 και οι αλλαγές θα νομοθετηθούν τον Απρίλιο του ίδιου χρόνου.

«Όχι» σε νέα νομοθετική ρύθμιση για τις 100 δόσεις

Η κυβέρνηση δεσμεύεται να νομοθετήσει τροποποιήσεις σε σχέση με τις ρυθμίσεις για τη νέα αρχή και την πάγια ρύθμιση. Προσθέτει, όμως, ότι για την τελευταία ρύθμιση των 72 και 100 δόσεων είναι διατεθειμένη να συζητήσει τρόπους αντιμετώπισης τυχόν προβλημάτων, αλλά μόνο κατά τρόπο που είναι «πολιτικά και νομικά εφικτός». Ειδικότερα, απορρίπτεται η θέση της τρόικας να συνδεθεί η υπαγωγή στο καθεστώς των δόσεων με συγκεκριμένα περιουσιακά ή άλλα κριτήρια, καθώς θεωρείται πως δύσκολα μπορεί να εφαρμοστεί στην πράξη, μιας και η σχετική έρευνα θα οδηγήσει σε καθυστερήσεις που θα επηρεάσουν αρνητικά τα έσοδα. Επίσης, σε σχέση με την πρόταση να μην επιτρέπεται μετάβαση από την παλιά στη νέα ρύθμιση, προτείνονται κίνητρα ώστε οι φορολογούμενοι να παραμένουν στη ρύθμιση με τη μικρότερη χρονική διάρκεια. Όπως λέγεται, αυτό ίσχυε με τη ρύθμιση για τη νέα αρχή, ενώ τώρα «αναλαμβάνεται η δέσμευση να γίνει το ίδιο για την πάγια ρύθμιση, με άμεση επείγουσα νομοθετική πρωτοβουλία, μέσω τροποποίησης του ύψους και της μορφής του επιτοκίου».

Η κυβέρνηση δεσμεύεται επίσης να κάνει μία σειρά από διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, αλλά και μεταρρυθμίσεις στην αγορά προϊόντων, καθώς όπως αναφέρεται στην επιστολή, το υπουργείο Ανάπτυξης έχει ήδη προχωρήσει αλλά και συνεχίζει σειρά διαρθρωτικών αλλαγών που θα προωθήσουν την ανταγωνιστικότητα και τη μακροπρόθεσμη ανάπτυξη. Μερικές από αυτές που περιγράφονται αναλυτικά είναι ρυθμίσεις για την πτώχευση εταιρειών, για τις ανεκτέλεστες υποθέσεις, που ξεπερνάνε τις 100.000 στη χώρα, μεταρρυθμίσεις στις αγορές προϊόντων, εφαρμογή της εργαλειοθήκης ΟΟΣΑ 1, ΟΟΣΑ 2 και πιθανή εργαλειοθήκη ΟΟΣΑ 3, μείωση διοικητικού φόρτου και απλούστευση στη χορήγηση αδειών.

33o "Deus meumque jus" (God and my right)..

DEUS MEUMQUE JUS = God and my Right by James A. Marples, VIIº , Life Member, Nebraska College S.R.I.C.F. Some people debate about whether Freemasonry constitutes a "religion". Quite clearly, it is not a religion. Freemasonry is a worldwide fraternity which is composed of good men who wish to become better men. Our fraternity enables friendships to prosper by providing an environment where honorable men can associate with other like-minded men in a wholesome setting. No atheist can be a Mason because no solid anchor binds such a man to his pledge of honor. All Masons must believe in a Divine Creator. Too often, some people mince words over what constitutes the definition of "Almighty God" or a "Supreme Being" or "the Deity." That decision is left up to the individual Mason to define for himself. The Masonic Fraternity does not change or alter the definition of God in anyone's heart. Several Masonic authors of by-gone days sometimes referred to Almighty God in the flowery oratory talk of their times. The phrase, "ToThe Glory of the Grand Architect of the Universe," was not an insult but high praise. In our current time, we might say something more concisely: "To the Glory of God" ...or "To the Glory of the Creator." I enjoy visiting old Courthouse buildings and State Capitol buildings in various States. All sorts of people come and go, Protestants, Catholics, Jews, etc. They enter the building, conduct their business, and go home. A similar flow of Protestants, Catholics, Jews, etc., regularly enter our Masonic buildings where fraternal business is conducted, and then those men go back to their respective homes or places of abode. They are not cheapened, defiled, hypnotized or indoctrinated by the people they come in contact with. They are simply mingling with others in what we commonly refer to as American society. At various Courthouses, court proceedings may take place whereby a witness takes an Oath to tell the truth (Upon the Holy Bible or other holy book). The witness may be of one faith, but the members of a jury of various other faiths. Yet, the whole process runs smoothly because people can "get along" in harmony. Harmony is the strength & support of any well-run Institution. Although Freemasonry is not itself a "religion", it is a fraternity that is supportive of its members having the freedom to worship their Creator as they best see fit, as individuals. In essence, Freemasonry is what other old-timers described it as: "A handmaiden of religion." That clearly shows that our fraternity helps (and not hinders) any man's personal relationship with Almighty God. One's character is strengthened when he can politely get along in life with other people who may have different customs, language or viewpoints. Freemasonry is not intended to be a spiritual "Interpreter"...that duty is best left to clergy. Freemasonry is a fraternity where signs and symbols remind a man to responsibly and peacefully measure his actions in interacting with his fellow man. Our ritual always encourages a Mason to follow the Holy Bible (or other Holy Write) for ultimate guidance. Our religious belief system remains intact & under our own control...before, during and after Lodge meetings and ceremonies. Throughout the centuries, Masons have known that they can stand shoulder-to-shoulder with other good men while retaining their own identity and sense of purpose. Collectively, Masons of Lodges or particular Masonic Rites often champion united principles, which make them stand-out among a wide and diverse populace. We are known as Ancient, Free and Accepted Masons because the honorable ritual ceremonies we observe are ancient, yet timeless. The ceremonies and obligations within a legitimate and regular Lodge teach us important lessons in life. Masons have adopted mottos in various branches of the fraternity to be quick mental reminders of important ideals, goals, or principles. In my opinion, the various Masonic mottos are as important as road signs to a motorist or pedestrian. A www.masonic.benemerito.net/msricf 2 motto generally uses a phrase to succinctly summarize methods, milestones, or methods of progress. Mottos become a virtual "Landmark" -- in depicting our motivations, aspirations or nobler aspects pertaining to our personal character. In several nations and, likewise, in several fraternal organizations, it is common to hear the three-word motto: "Liberty--Equality—Fraternity." Such a motto has been a rallying-cry among men who sought freedom, companionship, and equal treatment without prejudice. Men who are members of the various Masonic Rites are undoubtedly helped by Masonic Mottos such as the following: Ordo ab Chao = Order out of Chaos (Used in Ancient Craft Masonry). In Deo fiducia vinces = In the Lord is all our Trust (Used in the Premier Grand Lodge of England, year 1717). Lapis reprobatus caput anguli = (the) stone (which was) rejected (has become) the head(stone) of the corner. [Bible...Book of Acts 4:11] (Used in the Mark Master Degree). Kodesh Layehovah = Holiness to the Lord. [Bible..Exodus 29:30] (Used in Royal Arch Masonry). In Hoc Signo Vinces = By this Sign thou shalt conquer. (Used in Templar Masonry). Non Nobis, Domine, Non Nobis: Sed Nomini Tuo da Gloriam = Not unto us, Oh Lord, not unto us, but unto Thy Name give Glory. (Used in Templar Masonry). Lux e tenebris = Light out of darkness (Used in the Ancient Accepted Scottish Rite) Virtus junxit, mors non separabit = What virtue has united, death shall not separate. (Used in the 14th degree). Ne plus ultra = Nothing more beyond. (Used in the 30th degree.) This motto initially confused me until I read Albert Pike's book, "Morals and Dogma," in which Pike rendered a drawing of the two banners which are used in the degree of Knight Kadosh. One banner had the motto: DEUS VULT = God Wills. The other banner had the motto: AUT VINCERE -AUT MORI = Either Conquer or Die. When all three mottos are compared standing together, the mission of the ancient Christian Knights during the Crusades becomes abundantly clear. Spes Mea in Deo Est = My hope is in God. (Used in the 32º.) Deus Meumque Jus = normally translated: "God and my right." I would not normally modify a universally accepted translation, except to clarify it as: "God and my moral Rightness." (Used in the 33º) I have seen cases in countries of Spanish origin which use SUUM CUIQUE JUS (To each his own right.) I believe that is an inferior phrase which, if interpreted too literally, would have an open-ended or too-casual a meaning which could actually open the door to all sorts of chaos (such as anarchy or atheism). Magna est Veritas, et praevalabit = Great is truth, and it will prevail. (Used in the Order of the Red Cross ). Rex Regum et Dominus Dominorum = King of Kings and Lord of Lords (Used in the Order of Malta.) The words of that phrase form an arc or form an arch above the Maltese Cross on the Banner of the Order of Malta. Gloria In Excelsis Deo = Glory to God in the Highest. (Used in The Royal Order of Scotland). www.masonic.benemerito.net/msricf 3 Virtue et silencio = By virtue and silence. (Also used in The Royal Order of Scotland). Robur et Furor = Arabic Translation, "Kuwat wa Ghadab" = English Translation, "Strength and Fury." (Used in the Mystic Shrine.) One other motto has the unusual capability of helping guard against what one might call "identity theft" in Masonry. Masons are accustomed to making their 'mark' upon stones; in Speculative Freemasonry. Our most distinctive personal 'mark' used nearly on a daily basis is our signature. The two words: Ne Varietur literally mean: "It shall not be varied (or altered)" alluding to a Mason's signature. The Masonic custom of requiring a Brother to immediately affix his usual signature onto his membership certificate, Patent, Brief, Diploma, Decree, Dues Card or other device is to help assure legitimacy. The reason is that it creates a sort of Credentialed "curriculum vitae" or description of the affiliations which have encompassed a man's fraternal life...denoting his degree-status or his activities to a defined level and in a defined locality. In many ways, it is the next-best-thing to a Photo I.D. In the 1800s, Bro. Albert G. Mackey, 33º and a Knight Templar, noted that this is a precautionary measure of enabling distant Brethren, by a comparison of handwriting samples, to recognize the true and original owner of a Membership Certificate, and to detect any imposter who may surreptitiously have obtained one. Many people wonder why most Lodges have an Official Register Book at the Tyler's station just outside the entryway to the Lodge Hall. An "Official Register" is much more than a "guestbook." It enables the members and officers to literally see "WHO's WHO." It obviously helps the secretary in taking accurate 'Minutes' of the proceedings. However, it's main purpose is to provide a polite, subtle, and gentle means of obtaining a visitor's signature, residence, and stating the place where he holds his membership --thereby enabling Lodge members to fully and thoroughly examine and investigate any visitor who approaches - giving them the opportunity to make certain he is genuine. The criss-crossing requirement of the issuing Masonic Body affixing its "seal' and then the almost immediate signing by the individual member essentially creates a tangible Masonic "Passport," enabling an individual member to uniquely present and verify his own credentials as a member of a legitimate and officially recognized Masonic Body when visiting Masonic meetings in distant lands or other jurisdictions. It is both a duty and a privilege to carry one's dues card at all times. Any visitor should extend it for examination before being asked. And, anyone examining such a card should make a slow and careful inspection of it. Each of us, as a Masonic Rosicrucian, has adopted our own unique Latin Motto as representative of our personal aims or ideals. My motto is: "Deus Lo Vult" = (God Wills It). This motto is quite ancient, having been the motto of the Knights of the Holy Sepulchre of Jerusalem. The motto is also as modern as the times we live in. Albert Pike quoted Saint Thomas as saying, "A thing is not just because God wills it, BUT GOD WILLS IT BECAUSE IT IS JUST." Laws and the whole concept of justice and jurisprudence may have a 'color of law' merely by being adopted by men. Such civil laws may shift or be amended by other men from time to time. However, the higher laws of Almighty God have an inherent integrity. Obedience to the same, shapes our moral rightness. Many of our nation's founders and leading men were Freemasons. They created mottos which served as words "to live by". Many reflect the belief in inherent rights that every human is destined to possess, such as "Liberty of Conscience" or "Equal Justice under the Law." Quite notably, The Great Seal of the United States of America has three mottos beside three separate images: The motto carried by the American Eagle: E PLURIBUS UNUM = Out of many, one. www.masonic.benemerito.net/msricf 4 The motto above the triangle with the All-Seeing Eye of Providence: ANNUIT COEPTIS = Providence favors our endeavors. The motto beneath the American Pyramid: NOVUS ORDO SECULORUM = A New Order of the Ages. By looking at these mottos (and others) a person can literally probe the depth of commitment to civilized behavior or standards. If a society is apathetic, it cares little for slogans. However, if a society strives for a degree of excellence, those attributes will be inscribed for all to see. There are no hidden agendas. There are no secret convoluted riddles. A truly honorable motto uses words as an incentive for men and women to strive harder toward excellence. In addition, any honorable motto (either implicitly or explicitly) calls upon God's aide in accomplishing worthy endeavors. Bro. and Sir Knight Robert Macoy, 33º and a K.T, in his Masonic Manual, notes the admonition given to a newly-made Knight of Malta: "You have the counsel and support of your brethren, whose mystic swords, combining the virtues of Faith, Hope, and Charity with Justice, Fortitude, and Mercy will leap from their scabbards in defense of your just rights..." A motto is meaningless unless it evokes sheer determination and states a goal or principle which is feasible. A worthy motto should have an eye toward success, an ear toward balance, and a mouth geared toward tolerance. Some of the most useful mottos are shared by others who share a like-minded philosophy. The mystic ties that bind us together into a fraternal band of Brothers, Fratres, and Sir Knights are largely due to the "common cause" we share. The level of mutual commitment to each other is visibly seen when we labor under the same banner, standard, or flag, which is itself emblematic of making honorable obligations and assuming solemn vows in an effort to attain cherished objectives. Our motto is a shortened adaptation of those pledges we have made. As with many honorable vows and obligations, the added supplemental phrase: "So help me God" evokes the assistance of Almighty God as a witness to and an enabler of all good things and to keep us steadfast in that endeavor. As noted earlier, the usual translation for Deus Meumque Jus has been "God and my Right." However, in my opinion a broader translation must apply. As Americans, we may believe in the Right to Life, Liberty, and the pursuit of happiness. We may believe in the Right to bear Arms and other "rights." As humans, our "Right" to anything is first and foremost based on our fundamental "Right to Exist." Our existence is directly attributable to the Will of our Creator, Almighty God. Therefore, the crux of the issue is that any rights or justice we perceive are directly tied to (and flow from) moral rightness. Our sincerity toward our faith could be described as our "signature." Let us affix that signature Ne Varietur upon our hearts. By doing so, we will validate that we will walk uprightly before Almighty God in a manner which is verifiable when Saint Peter asks us to sign the Register at the door of "the Pearly Gates of Heaven". By looking at the aforementioned mottos, let our daily actions be measured by our usual "Working Tools" as Masons; measured by our "Latin Mottos" as good citizens and Masonic Rosicrucians; signed and engraved in our hearts with the usual Ne Varietur and lastly, measured by the ultimate standard which determines if we will indeed receive the keys to the Heavenly Kingdom: OUR FAITH combined with the SINCERITY OF THAT FAITH in reflecting what our moral rightness actually is. My own feeling is that it will literally hinge on my mind, my body and my soul living-up to the motto: God and my Moral Rightness = DEUS MEUMQUE JUS!!!!! www.masonic.benemerito.net/msricf 1 ************************************************************************************************** Sources / Recommended Readings: - Mackey's Encyclopedia of Freemasonry, by Albert G. Mackey, 33º and KT. - Morals and Dogma, by Albert Pike, 33º and KT. Published by The Supreme Council, 33º, Ancient & Accepted Scottish Rite for the Southern Jurisdiction of the U.S.A. -- Chapter XXX, Knight Kadosh, year 1950 revised edition: drawings page 814, text page 737. - Grand Lodge of British Columbia and Yukon -- Reference matter on motto history. www.masonic.benemerito.net/msricf 5 - The Provincial Grand Lodge of The Royal Order of Scotland --History of the Order. - Federal Citizen Information Center, United States GSA (General Services Administration), Government Printing Office facility, Pueblo, Colorado 81009. - The Masonic Manual, Compiled and arranged by Robert Macoy, 1867 edition. Pages 270-271. - A Templar Encyclopedia by Ray V Denslow, Grand Commandery of Missouri, KT. 1951 edition. ************** About the Author: James A. Marples, VIIº, is a Perpetual Life Member of Mulvane Lodge #201 A.F. & A. M. in Mulvane, Kansas. He is a Life Member of the El Dorado, Kansas, York Rite Bodies; the Lincoln, Nebraska Scottish Rite Bodies; The Royal Order of Scotland; The Robert-the-Bruce Association; National Sojourners; Heroes of '76; Masonic Order of the Sword of Bunker Hill; North Texas York Rite College; and Nebraska College S.R.I.C.F. He is a regular member of The Shrine; The Grotto; High-Twelve; Square & Compass Club; Masonic Sciots; Ancient Toltec Rite; Holyrood Council #61 Knight Masons (Nebraska); and The Red Cross of Constantine.

ΙΛΛΟΥΜΙΝΑΤΙ - ILLUMINATI

ILLUMINATI ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΑ ΚΙΝΗΜΑΤΑ: ΜΥΣΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

Δρ Νικόλαος Λάος

  

 Η είσοδος μελών Δυναστικών Οίκων, ακόμη και βασιλέων, στον Ελευθεροτεκτονισμό μετέτρεψε, σε πολλές περιπτώσεις, τον Ελευθεροτεκτονισμό σε μια καθεστωτική ηθικοπλαστική-φιλανθρωπική λέσχη υπό την αίγλη και υψηλή πατρονεία κάποιου Στέμματος. Επίσης, σταδιακά, στις περισσότερες Στοές, απαγορεύτηκαν οι πολιτικές και θρησκευτικές συζητήσεις. 

    Ο Καταστατικός Χάρτης των αγγλικών Τεκτονικών Στοών που διατύπωσαν το 1723 ο Άντερσον και ο Ντεσαγκιλιέρ όριζε: «ο Τέκτων είναι ένας ειρηνικός υπήκοος που δεν πρέπει να αναμιγνύεται ποτέ σε συνωμοσίες εναντίον του κράτους και δεν πρέπει να φέρεται ανευλαβώς ούτε στους κατώτερους άρχοντες . . . Διακηρύττουμε ότι αντιτασσόμαστε σε κάθε επέμβαση στην πολιτική ζωή, διότι είναι μια υπόθεση που ούτε ωφέλησε ούτε θα ωφελήσει ποτέ την πρόοδο των Στοών». Από την άλλη πλευρά, ο 18ος αιώνας σηματοδοτεί την εισχώρηση ριζοσπαστικών φιλελευθέρων και ανθρωπιστικών ιδεών στις τεκτονικές Στοές. Έτσι, ξέσπασε μια διαπάλη μέσα στους κόλπους του Ελευθεροτεκτονισμού. Από τη μια πλευρά, βρίσκονται οι ριζοσπαστικές δυνάμεις, που ζητούν να μετατρέψουν τις Στοές σε μυστικές-επαναστατικές δυνάμεις ανταποκρινόμενες στα αιτήματα και την προβληματική της πνευματικής και πολιτικής απελευθέρωσης του ανθρώπου. Από την άλλη πλευρά, βρίσκονται οι καθεστωτικές δυνάμεις, που ήθελαν να κρατήσουν τον Ελευθεροτεκτονισμό μακριά από την πολιτική και τα μεγάλα φιλοσοφικά προβλήματα, περιορίζοντάς τον σε στοιχειώδεις ηθικές διδασκαλίες που, σε κάποιες περιπτώσεις, μπορεί να συνοδεύονταν με μυστικιστικές και αποκρυφιστικές ανησυχίες, επιδιώκοντας πρώτα απ’ όλα τη φιλία, την εμπιστοσύνη και την εύνοια των Βασιλέων και γενικώς της άρχουσας ελίτ. Επίσης, πολλοί πολιτικοί άρχοντες, όπως η Ανοβεριανή Δυναστεία στη Μεγάλη Βρετανία και ο Μέγας Ναπολέων στη Γαλλία, χρησιμοποιούσαν τις τεκτονικές Στοές των χωρών τους ως όργανα ελέγχου και χειραγώγησης της κοινωνικής εξέλιξης για να ενισχύουν την πολιτική εξουσία τους. Ειδικώς δε, όταν στον θρόνο της Μεγάλης Βρετανίας ανήλθε η γερμανική Ανοβεριανή Δυναστεία δια του Γεωργίου Ι, ο αγγλικός Τεκτονισμός έγινε μια καθεστωτική λέσχη κυρίων (gentlemen’s club) υπό την αίγλη (και την υψηλή διοίκηση) του Βρετανικού Στέμματος και συνδέθηκε έντονα με την κουλτούρα των Whigs, που υποστήριζαν την Ανοβεριανή Δυναστεία, ενώ οι Tories είχαν υποστηρίξει κυρίως την έκπτωτη σκωτικής καταγωγής Δυναστεία των Στιούαρτ.

    Παράλληλα προς την προαναφερθείσα έριδα μεταξύ ριζοσπαστικών και καθεστωτικών δυνάμεων μέσα στον Ελευθεροτεκτονισμό, αναπτύχθηκαν τον 18ο αιώνα και άλλες μυστικές εταιρείες στα πρότυπα των τεκτονικών Στοών, με λιγότερο ή περισσότερο σαφείς πολιτικές, κοινωνικές και φιλοσοφικές επιδιώξεις. Η πιο γνωστή από αυτές τις εταιρείες, που άσκησε μεγάλη επίδραση σε ολόκληρη σχεδόν την Ευρώπη, ήταν η Εταιρεία ή Τάγμα των Ιλλουμινάτων  (δηλαδή Πεφωτισμένων), η οποία ιδρύθηκε το 1776 στη Βαυαρία από τον Άνταμ Βάισχαουπτ, με σκοπό την προώθηση ενός φιλελεύθερου και ανθρωπιστικού προγράμματος, υπό την βαθιά πνευματική και ριζοσπαστική έννοια αυτών των όρων.

    Ο Θωμάς Τζέφερσον (Thomas Jefferson, 1743-1826), ο οποίος διετέλεσε τρίτος κατά σειρά Πρόεδρος των ΗΠΑ (1801-1809) και υπήρξε ο κύριος συγγραφέας της διακήρυξης της Αμερικανικής Ανεξαρτησίας (1776), έχει γράψει τα εξής για τον Ιλλουμινατισμό και τον ιδρυτή των ΒαυαρώνIlluminati, Άνταμ Βάισχαουπτ: «Ο Βάισχαουπτ πιστεύει ότι το να προωθήσει αυτήν την τελειοποίηση του ανθρώπινου χαρακτήρα ήταν το αντικείμενο του Ιησού Χριστού . . . Οι αρχές του είναι η αγάπη προς το αγαθό και η αγάπη προς τον πλησίον. Και διδάσκοντας την αθωότητα της συμπεριφοράς, αποσκοπούσε στο να θέσει τους ανθρώπους στη φυσική τους κατάσταση ελευθερίας και ισότητας. Λέει [ο Βάισχαουπτ] ότι κανείς δεν έθεσε πιο στέρεο θεμέλιο για την ελευθερία απ’ ό,τι ο Μέγας Διδάσκαλός μας, ο Ιησούς ο Ναζωραίος. Πιστεύει [ο Βάισχαουπτ] ότι οι Ελευθεροτέκτονες αρχικά κατείχαν τις αληθινές αρχές και τους αληθινούς σκοπούς του Χριστιανισμού, κι ότι έχουν ακόμη συντηρήσει ορισμένες από αυτές μέσω της παράδοσης, αλλά πολύ παραμορφωμένες. Τα μέσα τα οποία προτείνει [ο Βάισχαουπτ] για να πραγματοποιηθεί η βελτίωση της ανθρώπινης φύσης είναι ‘το να διαφωτίσουμε τους ανθρώπους, για να διορθώσουν τα ήθη τους και να τους εμπνεύσουμε την αγαθοεργία’ . . . Καθώς ο Βάισχαουπτ έζησε κάτω από την τυραννία δεσποτικών καθεστώτων και ιερατείων, γνώριζε ότι η προσοχή ήταν αναγκαία ακόμη και για τη διασπορά πληροφοριών και αρχών που είχαν να κάνουν με την καθαρή ηθική. Γι’ αυτό ανέλαβε να οδηγήσει τους Ελευθεροτέκτονες στο να υιοθετήσουν αυτόν τον σκοπό και να καταστήσουν αντικείμενα του θεσμού τους τη διάχυση της επιστήμης και της αρετής. Πρότεινε τη μύηση νέων μελών στο δικό του σώμα [τους Βαυαρούς Ιλλουμινάτους] μέσω μιας βαθμιδωτής δομής η οποία αντιστοιχούσε στους φόβους του για το ότι μπορούσε να αστράψει σε βάρος του η τυραννία. Αυτό έχει δώσει έναν αέρα μυστηρίου στις απόψεις του...πιστεύω ότι θα συμφωνήσετε μαζί μου ότι, εάν ο Βάισχαουπτ έγραφε εδώ [στην Αμερική], όπου δεν είναι αναγκαία η μυστικότητα των προσπαθειών μας για να καταστήσουμε τους ανθρώπους σοφούς και ενάρετους, δεν θα είχε επινοήσει κάποιον μυστικό μηχανισμό προς επίτευξη αυτού του σκοπού» (βλ. “Thomas Jefferson to Reverend James Madison, January 31, 1800”, στο: The Works of Thomas Jefferson in Twelve Volumes, Federal Edition, Collected and Edited by Paul Leicester Ford).

    Ο ίδιος ο όρος Ιλλουμινάτοι (Illuminati) σημαίνει Πεφωτισμένοι και Φωτοδότες. Όπως είχε πει ο Άνταμ Βάισχαουπτ, «από ολόκληρη τη φώτιση που μπορεί να προσφέρει ο ανθρώπινος λόγος, καμιά δεν συγκρίνεται με την ανακάλυψη αυτού που είμαστε, της φύσης μας, των καθηκόντων μας, της ευτυχίας που μπορούμε να αξιωθούμε, και των μέσων για να την επιτύχουμε». Ένας φημισμένος Τέκτων του 19ου αιώνα, ο Αιδεσιμότατος Τζορτζ Όλιβερ (George Oliver), στο βιβλίο του με τίτλοΛεξικό του Συμβολικού Τεκτονισμού (Dictionary of Symbolic Masonry), αναφέρει ότι «το φως είναι ένα σύμβολο γνώσης». Στο βιβλίο του νεότερου Τέκτονα Τζιμ Τρέσνερ (Jim Tresner) με τίτλο Περισσότερο Φως (Further Light), διαβάζουμε ότι το φως αποτελεί «ένα εξαιρετικά πολύπλοκο σύμβολο• αντιπροσωπεύει τη γνώση, την κατανόηση, τον διαφωτισμό, την ενόραση, την επίγνωση της θεότητας» και «την ισχύ και τη δύναμη που προέρχεται από την πνευματική επίγνωση και πρόοδο». Ο Άλμπερτ Πάικ (Albert Pike), ο οποίος, τον 19ο αιώνα, διαμόρφωσε τη σύγχρονη μορφή του Αρχαίου και Αποδεδεγμένου Σκωτικού Τύπου των Ελευθεροτεκτόνων, γράφει στο βιβλίο του με τίτλο Ήθη και Δόγμα του Ελευθεροτεκτονισμού του Αρχαίου και Αποδεδεγμένου Σκωτικού Τύπου(Morals and Dogma of the Ancient and Accepted Scottish Rite Freemasonry), τα εξής: «το φως υπήρξε το αντικείμενο και ο επιδιωκόμενος σκοπός όλων των αρχαίων μυστηρίων . . . για τους αρχαίους ήταν μια απορροή της θεότητας . . . Για εμάς, όπως και για εκείνους, είναι το κατεξοχήν σύμβολο της αλήθειας και της γνώσης . . . χιλιάδες χρόνια πριν οι άνθρωποι λάτρεψαν τον ήλιο», και σε πολλές θρησκείες υμνήθηκε ο Θεός ως ο νοητός ήλιος της δικαιοσύνης και της αλήθειας. Επίσης, ο Άνταμ Βάισχαουπτ είχε τονίσει ότι σκοπός του Ιλλουμινατισμού είναι ο διαφωτισμός της ανθρώπινης κατανόησης με τον «ήλιο του λόγου που θα διαλύσει τα νέφη της δεισιδαιμονίας και της προκατάληψης».

    Ο Άνταμ Βάισχαουπτ γεννήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 1748 στο Ίνγκολσταντ και έλαβε την παιδεία του από τους Ιησουίτες. Ο διορισμός του, το 1775, ως καθηγητή του φυσικού και του κανονικού δικαίου στο Πανεπιστήμιο του Ίνγκολσταντ –θέση την οποία μέχρι τότε κατείχαν μόνο μέλη του Τάγματος των Ιησουιτών, το οποίο όμως εκείνο το διάστημα είχε καταργήσει ο Πάπας– λέγεται ότι προκάλεσε ένα αίσθημα προσβολής στο ρωμαιοκαθολικό ιερατείο του Πανεπιστημίου του Ίνγκολσταντ. «Ο Βάισχαουπτ, του οποίου οι απόψεις χαρακτηρίζονταν από κοσμοπολιτισμό, και ο ποίος γνώριζε και καταδίκαζε την υποκρισία και τις προλήψεις των ιερέων, προκάλεσε αντιπαλότητες προς το πρόσωπό του μέσα στο Πανεπιστήμιο» (βλ. A.G. Mackey, Encyclopedia of Freemasonry, Macoy Publishing, 1966, σελ. 1099). Εκείνη την εποχή, ο Βάισχαουπτ δεν ήταν ακόμη μέλος του Ελευθεροτεκτονισμού. Στον Ελευθεροτεκτονισμό μυήθηκε το 1777 στο Μόναχο σε μια Στοά του Τύπου της Αυστηράς Τηρήσεως η οποία ονομαζόταν Theodor zum guten Rath.

    Τα τυπικά της Εταιρείας των Βαυαρών Ιλλουμινάτων προωθούσαν το πνεύμα της επιστήμης, μια φιλελεύθερη πολιτική θεωρία εμπνευσμένη από την κλασσική ελληνική αρχαιότητα, και αντιμετώπιζαν τον άνθρωπο ως κοσμικό ιερέα. Στην τρίτη και ανώτατη τάξη βαθμών των Ιλλουμινάτων της Βαυαρίας, ο Βάισχαουπτ δίδασκε ότι το ιλλουμινατικό όραμα της φυσικής ελευθερίας και ισότητας των ανθρώπων πρέπει να αντιπαρατεθεί προς κάθε μορφή κρατισμού και εθνικισμού, καθώς «με την εμφάνιση των εθνών και των λαών στον κόσμο, έπαψε να υπάρχει μια μεγάλη οικογένεια, ένα μοναδικό κράτος: ο μεγάλος δεσμός της φύσης έσπασε. Οι άνθρωποι ενώθηκαν για να χωριστούν. Υψώθηκε ένας φραγμός από άνθρωπο προς άνθρωπο, κι οι άνθρωποι έπαψαν να ονομάζονται με ένα κοινό όνομα. Έτσι θεωρήθηκε αρετή να ζούμε μετακυλίοντας κόστος της δικής μας ζωής σε εκείνους που δεν περικλείονταν στα δικά μας σύνορα [σημ.: π.χ. μέσω στρατιωτικών και οικονομικών πολέμων]. Αυτή η αρετή ονομάστηκε πατριωτισμός . . . ύστερα οι άνθρωποι ρίχτηκαν επάνω σε άλλους ανθρώπους, τα έθνη επάνω σε άλλα έθνη, και ρέει το ανθρώπινο αίμα. Έτσι, από τους ηττημένους, γεννήθηκε μια καινούρια τάξη ανθρώπων, που ονομάστηκαν δούλοι, άνθρωποι φτιαγμένοι μόνο για τους άλλους κι όχι για τον εαυτό τους, από την αυθαιρεσία των καταπιεστών, δίχως μέσα και δίχως περιουσία . . .». Σταδιακά, ο βασιλιάς και οι κοινωνικοί ήρωες ταύτισαν τον εαυτό τους με το έθνος κι έτσι, από τον πατριωτισμό, γεννήθηκε ο δεσποτισμός. «Συνέπεια του δεσποτισμού ήταν η ανάγκη της ελευθερίας. Πολλοί τύραννοι πολεμήθηκαν και ξέσπασαν επαναστάσεις . . .».

    Το κίνημα των Ιλλουμινάτων αποσκοπεί αφενός στην ηθική εξέλιξη των ανθρώπων και αφετέρου στο να διαμορφώσει ανθρώπους αφιερωμένους, ψυχή τε και σώματι, στην προστασία της αθωότητας, στη διεκδίκηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της κοινωνικής, πολιτικής, οικονομικής και πολιτιστικής απελευθέρωσης, στην ταπείνωση των καταπιεστών και στην τιμωρία όσων καταπατούν το δίκαιο και την ηθική. Οι Βαθμοί της Τεκτονικής Εταιρείας των Ιλλουμινάτων είναι οι ακόλουθοι 12: (1) Νεόφυτος (Novice), (2) Αθηναίος (Minerval), (3) Β’ Ιλλουμινάτος (Illuminatus Minor), (4) Μαθητής του Ιλλουμινατικού Τεκτονισμού (Entered Apprentice of Illuminati Masonry), (5) Εταίρος του Ιλλουμινατικού Τεκτονισμού (Fellow of Illuminati Masonry), (6) Διδάσκαλος του Ιλλουμινατικού Τεκτονισμού (Master of Illuminati Masonry), (7) Α’ Ιλλουμινάτος (Illuminatus Major), (8) Διευθύνων Ιλλουμινάτος (Illuminatus Dirigens), (9) Επόπτης (Epopt), (10) Πρίγκιψ Ιλλουμινάτος (Principatus Illuminatus), (11) Φιλόσοφος (Philosophus), και (12) Αντιβασιλεύς Ιλλουμινάτος (Illuminatus Regens), επιφυλάσσοντας έναν 13^ο Βαθμό για την ανώτατη ταγματική διοίκηση. Οι εργασίες της Εταιρείας των Ιλλουμινάτων αποτελούν μεθοδική έρευνα και μελέτη της φιλοσοφίας, της θρησκείας, της επιστήμης και της πολιτικής και αποσκοπούν στη βελτίωση του ανθρώπου και της κοινωνίας με βάση τις θεμελιώδεις αξίες της Εταιρείας.

    Στο βιβλίο του με τίτλο Ένα Βελτιωμένο Σύστημα των Illuminati (Gotha, 1787), o Βάισχαουπτ εξηγεί ότι ο κατάλληλος υποψήφιος για να γίνει μέλος στο Τάγμα των Illuminati είναι ένα πρόσωπο που έχει τα ακόλουθα χαρακτηριστικά: (α) «δεν κλείνει τα αυτιά του στους θρήνους του δυστυχισμένου συνανθρώπου», (β) δεν κλείνει την καρδιά του στον «ευγενή οίκτο», (γ) είναι «ο φίλος και ο αδελφός του δυστυχισμένου», (δ) έχει «καρδιά ικανή να αγαπήσει και να κάνει φιλία», (ε) «είναι σταθερός στις αντιξοότητες, ακούραστος στο να φέρει σε πέρας ο,τιδήποτε στο οποίο έχει δεσμευτεί, απτόητος στην υπέρβαση δυσκολιών», (στ) «δεν εμπαίζει ούτε περιφρονεί τους αδυνάμους», (ζ) «είναι επιρρεπής στο να συλλαμβάνει μεγαλόπνοα σχέδια, επιθυμεί να εγερθεί υπεράνω των βασικών κινήτρων και να αναδειχθεί μέσω της αγαθοεργίας», (η) «αποστρέφεται την αργία», (θ) «θεωρεί ότι κανενός είδους γνώση την οποία έχει την ευκαιρία να αποκτήσει δεν είναι περιττή, φρονώντας ότι η γνώση του ιδίου του ανθρώπου είναι το κύριο αντικείμενο σπουδής», (ι) «όταν τίθενται ζητήματα αληθείας και αρετής», είναι «αρκετά θαρραλέος ώστε να ακολουθήσει τις επιταγές της καρδιάς του», χωρίς να αναμένει και «περιφρονώντας την έγκριση του όχλου». Επίσης, στο τυπικό του Βαθμού του Επόπτη του Τάγματος των Illuminati, που είχε συντάξει ο Βάισχαουπτ, εκτίθεται το επαναστατικό όραμα των Illuminati, με σκοπό την πνευματική και πολιτική απελευθέρωση και την ευτυχία των ανθρώπων, και διευκρινίζεται ότι «μόνο η ηθική θα προκαλέσει αυτήν τη μεγάλη επανάσταση».

    Για να γίνει κάποιος μέλος της Εταιρείας των Βαυαρών Ιλλουμινάτων δεν ήταν απαραίτητο να έχει μυηθεί προηγουμένως στον Ελευθεροτεκτονισμό. Τουναντίον, ο Βάισχαουπτ έβλεπε τον Ελευθεροτεκτονισμό κυρίως σαν μια δεξαμενή από την οποία θα μπορούσε να αντλήσει μέλη για την Εταιρεία των Ιλλουμινάτων, δίνοντας έτσι την ευκαιρία σε φιλελεύθερους και φιλομαθείς Τέκτονες να ενωθούν και να εργαστούν σοβαρά και έντιμα επάνω σε σημαντικά ζητήματα για την πνευματική και πολιτική ζωή του ανθρώπου. Με τη συνεργασία του Ελευθεροτέκτονα Βαρώνου φον Κνίγκε, ο Βάισχαουπτ ενσωμάτωσε ουσιαστικά τις διδασκαλίες του Ελευθεροτεκτονισμού στους μεσαίους βαθμούς της Εταιρείας των Ιλλουμινάτων, κι έτσι ο Ιλλουμινάτος, χωρίς να έχει μυηθεί σε κάποια Στοά του συνήθους Ελευθεροτεκτονισμού, γινόταν κάτοχος των πιο αξιόλογων αρχών και διδασκαλιών του Ελευθεροτεκτονισμού. Ωστόσο, ο Βάισχαουπτ ήρθε σε έντονη ρήξη με τον Κνίγκε όταν ο δεύτερος προσπάθησε να εντάξει μέσα στα τυπικά της Εταιρείας των Ιλλουμινάτων αρχές και διδασκαλίες του ροδοσταυρικού και του καμπαλιστικού μυστικισμού-αποκρυφισμού. Γενικότερα, υπήρξε μια σύγκρουση μέσα στην Εταιρεία των Ιλλουμινάτων μεταξύ εκείνων που επεδίωκαν την ανάπτυξη τυπικών που θα είχαν ροδοσταυρικό και καμπαλιστικό χαρακτήρα και εκείνων που επεδίωκαν τα τυπικά της Εταιρείας να εμπνέονται από την κλασσική ελληνική παιδεία. Αυτή η σύγκρουση σε συνδυασμό με το φιλελεύθερο πολιτικό σχέδιο δράσης του Βάισχαουπτ έφεραν την Εταιρεία των Ιλλουμινάτων σε σύγκρουση με τον συνήθη Ελευθεροτεκτονισμό, δημιούργησαν προβλήματα εσωτερικής συνοχής, και τελικώς η απολυταρχική κυβέρνηση της Βαυαρίας έθεσε τον Ιλλουμινατισμό εκτός νόμου και επιδόθηκε στην παραγωγή προπαγανδιστικών φυλλαδίων σε βάρος της Εταιρείας των Ιλλουμινάτων, τα οποία έχουν έκτοτε εμπνεύσει ποικίλες θεωρίες συνωμοσίας.

    Η βαυαρική αστυνομία ανακάλυψε σημαντικό μέρος των ιλλουμινατικών αρχείων και έθεσε τους Ιλλουμινάτους υπό διωγμό αποδίδοντάς τους κατηγορίες που μπορούν να ομαδοποιηθούν ως εξής: (α) ασέβεια, (β) μίσος κατά των ηγεμόνων, και (γ) αντιπατριωτισμός. Οι ιλλουμινατικές στοές διαλύθηκαν, οι Ιλλουμινάτοι βρέθηκαν ή στη φυλακή ή στην εξορία, και ο συνήθης Ελευθεροτεκτονισμός προσπαθούσε απλώς να προστατέψει την υπόληψή της στα μάτια του κοινωνικού κατεστημένου με το να αποκρούει κάθε σχέση της με τον Ιλλουμινατισμό. Εξ ου και εξαπολύθηκε μια τεράστια επιχείρηση προπαγάνδας σε βάρος των Ιλλουμινάτων, με σκοπό να παραπληροφορηθούν οι μάζες και να διαστραφούν οι αρχές του Ιλλουμινατισμού. Για παράδειγμα, οι μηχανισμοί προπαγάνδας του Βατικανού και των απολυταρχικών καθεστώτων της Βαυαρίας και άλλων ευρωπαϊκών χωρών συνέταξαν προπαγανδιστικά φυλλάδια όπου τη θέση των Ιλλουμινάτων υπέρ μιας γενικευμένης επανάστασης για τη διαμόρφωση μιας φιλελεύθερης και ανθρωπιστικής κοινωνίας τη διέστρεψαν διαδίδοντας ότι οι Ιλλουμινάτοι επιδιώκουν μια δαιμονική παγκόσμια κυβέρνηση κι έτσι οι αμόρφωτες μάζες συσπειρώνονταν φοβισμένες γύρω από τους πνευματικούς και πολιτικούς δεσπότες τους, αντί να εξεγερθούν εναντίον τους.

    Οι φυγάδες Ιλλουμινάτοι ίδρυσαν νέες ιλλουμινατικές Στοές. Δύο από τους στενότερους συνεργάτες του Βάισχαουπτ, οι Ιταλοί Αλεσάντρο Σαβιόλι και ο Μαρκήσιος Κοστάντσο, κατέφυγαν στην Ιταλία, όπου ήδη είχαν ιδρυθεί ιλλουμινατικές Στοές στο Τυρόλο, στη Βενετία και στη Λομβαρδία. Επίσης, ιδρύθηκαν κι άλλες ιλλουμινατικές Στοές στη Νάπολη, στη Φλωρεντία, γενικά στην Τοσκάνη, και αλλού, ενώ οι Ιλλουμινάτοι συνέχιζαν να εισχωρούν στον συνήθη Ελευθεροτεκτονισμό για να προωθούν σε αυτήν τις ιδέες τους, εφόσον παντού ο Ιλλουμινατισμός ήταν υπό διωγμό.

    Μια από τις σημαντικότερες ιλλουμινατικές επαναστατικές οργανώσεις ήταν εκείνη των Καρμπονάρων, η οποία αρχικά ανέλαβε επαναστατική δράση εναντίον του Ναπολέοντα και, στη συνέχεια, επεχείρησε να επαναστατικοποιήσει τις συνειδήσεις σε ολόκληρη την Ευρώπη ενάντια σε κάθε πολιτικό και πνευματικό δεσποτισμό. Η ονομασία αυτής της μυστικής οργάνωσης προήλθε από την ιταλική λέξη «carbonaro-carbonari», που σημαίνει καρβουνιάρηδες. Σύμφωνα με μια αναφορά η οποία συντάχθηκε τον Νοέμβριο του 1815 από τον Πιέτρο Ντόλτσε προς τον Κώμη Σωράν, επισημαίνει ότι η Εταιρεία των Καρμπονάρων ιδρύθηκε από τους Ιλλουμινάτους της Νάπολης υπό την καθοδήγηση των Ιλλουμινάτων του Λονδίνου (βλ. P. Pieri, La societa e i  moti degli anni 1820-1821 e 1830-1831, Milano, 1931, σελ. 60). Από το βασίλειο της Νάπολης, ο Καρμποναρισμός επεκτάθηκε σε ολόκληρη την Ιταλία, ειδικά μετά από την πτώση του Ναπολέοντα και την Παλινόρθωση.

    Η εταιρεία των Καρμπονάρων είχε τρεις βαθμούς, καθένας από τους οποίους είχε ιδιαίτερα συμβολικά σημεία και μύηση: στον κατώτερο βαθμό, βρίσκονταν οι «Μαθητές» (Apprendisti), στον δεύτερο βαθμό ανήκαν οι «Διδάσκαλοι» (Maestri), και, τέλος, στον τρίτο βαθμό, των «Τελειοποιημένων Διδασκάλων», ήταν ο Μέγας Διδάσκαλος. Οι διδασκαλίες του πρώτου βαθμού περιστρέφονταν γύρω από ανθρωπιστικές αρχές βασισμένες στην παραδοσιακή θρησκεία και ηθική. Ο δεύτερος βαθμός αναφερόταν στις ακόλουθες αρχές: Σύνταγμα, Ανεξαρτησία, και Ελευθερία. Στον τρίτο βαθμό, διακηρυσσόταν η δημιουργία μιας δημοκρατίας κι ενός καθεστώτος κοινωνικής ισότητας που θα πραγματοποιηθεί με τον αγροτικό νόμο για τη διανομή της γης. Σε έγγραφο της μυστικής αστυνομίας της Φλωρεντίας, αναφέρεται: «Η μασονική Εταιρεία των Καρμπονάρων έχει έμβλημα ένα τσεκούρι κι ένα κεφάλι λύκου. Σκοπός: η καταστροφή των βασιλευόντων» (βλ. G. Marcotti, Gronache Segrette della poliziaToscana, Firenze, 1898, σελ. 261). Η Ιερή Συμμαχία, η οποία συνένωνε όλες τις ευρωπαϊκές απολυταρχικές εξουσίες, αποφάσισε, στη σύνοδό της στο Τροπάου τον Οκτώβριο του 1820, να καταστείλει βίαια τη ναπολιτάνικη επανάσταση και τον Καρμποναρισμό. Πράγματι, σύμφωνα με αυτήν την απόφαση της Ιερής Συμμαχίας, Αυστριακοί στρατιώτες κατέπνιξαν τις επαναστάσεις της Νάπολης και του Πιεμόντε και ακολούθησαν τρομερά αντίποινα και διώξεις σε βάρος των δημοκρατικών στοιχείων από τις απολυταρχικές δυνάμεις. Όμως ο Ιλλουμινατισμός δεν εξαφανίστηκε.

«Επαναστατικά κινήματα του 19^ου αιώνα, Ιλλουμινατισμός και Ανδρέας Κάλβος»

    O 19ος αιώνας υπήρξε μια εποχή πολιτικής αστάθειας και αναταραχής. Οι δημοκρατικές, αντικληρικαλιστικές και φιλελεύθερες δυνάμεις που ανέτρεψαν τις δυτικοευρωπαικές μοναρχίες, με εμβληματική στιγμή της ιστορίας τους τη Γαλλική Επανάσταση, μάχονταν με τις δυνάμεις της συντήρησης που αποσκοπούσαν στην παλινόρθωση της μοναρχίας και με τη δικτατορία του Ναπολέοντα που κατέρρευσε, παραδίδοντας τελικά την ταλαιπωρημένη Ευρώπη στα χέρια της αυταρχικής Ιερής Συμμαχίας το 1815. Πράγματι, η οριστική ήττα του Ναπολέοντα το 1814 άνοιξε το δρόμο για την Παλινόρθωση του παλαιού καθεστώτος και την επαναχάραξη του χάρτη της Ευρώπης, ενώ την αλλαγή αυτή εξέφρασε το Συνέδριο της Βιέννης του 1815. Σε αυτό οι νικήτριες δυνάμεις δημιούργησαν τους μηχανισμούς εφαρμογής των αποφάσεων που έλαβαν, υπογράφοντας την Συνθήκη της Ιερής Συμμαχίας, κεντρικός στόχος της οποίας ήταν η αποτροπή μιας δεύτερης επανάστασης.

    Γυρίζοντας πίσω στον χρόνο, ο δέκατος όγδοος αιώνας μας δίνει την ιστορική βάση των γεγονότων αυτών. Στα τέλη του δέκατου όγδοου αιώνα ανιχνεύεται και η ίδρυση της Ιλλουμινατικής Εταιρείας, η οποία έπαιξε ενεργό ρόλο στην  προετοιμασία των  γεγονότων  που οδήγησαν στην Γαλλική  Επανάσταση και έπειτα στα επαναστατικά κινήματα του δέκατου ένατου αιώνα.

    Όπως προαναφέραμε, η Ιλλουμινατική εταιρεία ιδρύθηκε το 1776 στη Βαυαρία από τον  Καθηγητή του κανονικού Δικαίου Άνταμ Βάισχαουπτ. Λίγο χρόνο μετά από την ίδρυσή της, η Εταιρεία  διαδόθηκε σε ολόκληρη τη Γερμανία και την κεντρική Ευρώπη ,και μεταξύ των μελών της συγκαταλέγονταν μεγάλα πνεύματα της εποχής, όπως ο Γκαίτε, ο Σίλλερ και πιθανόν ο Μότσαρτ.  Οι Ιλλουμινάτοι κατηγορήθηκαν από την τότε εξουσία για ασέβεια, μίσος ενάντια στους ηγεμόνες και αντιπατριωτισμό και άρχισαν διώξεις εναντίον τους με ενορχηστρωτές Ιησουίτες και ορισμένους Γερμανούς πρίγκιπες. Η βαυαρική αστυνομία ανακάλυψε σημαντικό μέρος των ιλλουμινατικών αρχείων και έθεσε την  Ιλλουμινατική εταιρεία υπό διωγμό. Έτσι, οι ιλλουμινατικοί πυρήνες διαλύθηκαν, και πολλοί  Ιλλουμινάτοι βρέθηκαν ή στη φυλακή ή στην εξορία.

    Οι φυγάδες Ιλλουμινάτοι ίδρυσαν νέους πυρήνες. Επίσης, συνέχιζαν να εισχωρούν στη συνήθη Μασονία για να προωθούν σε αυτήν τις ιδέες τους, εφόσον παντού ο Ιλλουμινατισμός είχε τεθεί υπό διωγμό. Παράλληλα, ποικίλες ζυμώσεις γίνονταν στις τεκτονικές Στοές της Γαλλίας, με αποτέλεσμα ο Γαλλικός τεκτονισμός να συνδεθεί με τη Γαλλική Επανάσταση του 1789. Πράγματι, τα στρατεύματα της Δημοκρατίας, μαζί με τις επαναστατικές ιδέες, μετέφεραν στις νικηφόρες εκστρατείες τους και τις τεκτονικές Στοές, οι οποίες γρήγορα μεταμορφώνονταν σε ιακωβίτικες λέσχες.

    Όταν τα γαλλικά στρατεύματα εισέβαλαν στην Ιταλία, η οποία μέχρι τότε ζούσε υπό τον πνευματικό και πολιτικό δεσποτισμό του Πάπα, απλώθηκε ένα κλίμα Δημοκρατίας και Ελευθερίας. Η Λομβαρδία, η Μπολώνια και η Φερράρα σχημάτισαν την Εντεύθεν των Άλπεων Δημοκρατία, και αργότερα, το βασίλειο της Νάπολης έγινε η Παρθενόπεια Δημοκρατία, ενώ μια προσωρινή δημοκρατική κυβέρνηση σχηματίστηκε στην Τοσκάνη. Ο Πάπας υπέστη σημαντική κάμψη της εξουσίας του.

    Σύντομα όμως, ο Ναπολέων έδειξε το εξουσιαστικό του πρόσωπο. Εγκατέλειψε την ουσία του αρχικού δημοκρατικού και φιλελεύθερου πολιτικού προγράμματός του και επεδίωξε να γίνει ένας νέος πολιτικός δεσπότης στη θέση των δυνάμεων του παλαιού πολιτικού δεσποτισμού. Μάλιστα, το 1802, ο Ναπολέων, έχοντας θέσει υπό τον έλεγχό του τη Μασονία, τη μετατρέπει ουσιαστικά σε μια συντηρητική κυβερνητική υπηρεσία. Οι ιλλουμινάτοι αντιδρούν ενάντια στην εξέλιξη της Ναπολεόντειας πολιτικής και κατ επέκταση ενάντια στον έλεγχο του τεκτονισμού από την κυβέρνηση. Αυτή η αντιπολίτευση αποκρυσταλλώθηκε οργανωτικά σε μυστικές επαναστατικές αδελφότητες που είχαν τονισμένο τελετουργικό και ιεραρχία που πήγαζαν από τα μασονικά πρότυπα.

    Μετά την ήττα του Ναπολέοντα, και στο αντιδραστικό και απολυταρχικό πολιτικό περιβάλλον που εγκαθιδρύθηκε στην Ευρώπη από την Ιερή Συμμαχία δραστηριοποιήθηκαν πολλές εστίες αντίστασης. Μια από τις σημαντικότερες ήταν εκείνη των Καρμπονάρων. Οι Καρμπονάροι   είχαν  αρχικά αναλάβει επαναστατική δράση εναντίον του Ναπολέοντα και, στη συνέχεια, επεχείρησαν να επαναστατικοποιήσουν τις συνειδήσεις σε ολόκληρη την Ευρώπη ενάντια σε κάθε πολιτικό και πνευματικό δεσποτισμό. Πραγματικά, οι επαναστάτες των διαφόρων ευρωπαϊκών κρατών θεωρούσαν τους εαυτούς τους «προοδευτικές και χειραφετημένες ελίτ που έπρεπε να δράσουν στους κόλπους και προς όφελος μιας τεράστιας και αδρανούς μάζας. Όλοι νοούσαν την επανάσταση ως ενιαία και αδιάσπαστη: ένα ενιαίο ευρωπαϊκό φαινόμενο μάλλον, παρά ένα άθροισμα εθνικών και τοπικών απελευθερωτικών κινημάτων.

    Το γεωγραφικό λίκνο του Καρμποναρισμού ήταν η Νάπολη της Ιταλίας, το πνευματικό του υπόβαθρο ήταν ο Ιλλουμινατισμός, κι είχε ιακωβίτικη καταγωγή.  Μια αναφορά της εποχής μάλιστα, η οποία συντάχθηκε τον Νοέμβριο του 1815 από τον Πιέτρο Ντόλτσε προς τον Κώμη Σωράν, επισημαίνει ότι η Εταιρεία των Καρμπονάρων ιδρύθηκε από τους Ιλλουμινάτους της Νάπολης υπό την καθοδήγηση των Ιλλουμινάτων του Λονδίνου. Από το βασίλειο της Νάπολης, ο Καρμποναρισμός επεκτάθηκε σε ολόκληρη την Ιταλία, ειδικά μετά από την πτώση του Ναπολέοντα και την Παλινόρθωση.

    Οι Καρμπονάροι αντλούσαν μέλη από όλες τις κοινωνικές τάξεις. Στην εσωτερική συμβολιστική τους χρησιμοποιούσαν τεκτονικά σύμβολα όπως ο πέλεκυς, η αξίνα, ο γνώμονας και το ισοσκελές τρίγωνο με τον θεϊκό οφθαλμό στη μέση. Η δε δομή της οργάνωσης προσομοίαζε προς τη δομή του τεκτονισμού. Ωστόσο,  πολλές  τεκτονικές δυνάμεις είχαν  απολέσει την εποχή εκείνη σε μεγάλο βαθμό τον δημοκρατικό και φιλελεύθερο χαρακτήρα τους. Γι’ αυτό, λόγω του πολιτικοποιημένου και ριζοσπαστικού χαρακτήρα της αδελφότητας των Καρμπονάρων, από πολλούς Ελευθεροτέκτονες θεωρήθηκε ως «εκφυλισμένη συντεχνία» που δεν είχε σχέση πλέον με τον Ελευθεροτεκτονισμό.

     Με την πτώση του Ναπολέοντα στις αρχές του 1800 και την Παλινόρθωση, ανάμεσα στο 1815 με 1848, την Ευρώπη σάρωσαν τρία κύρια επαναστατικά κύματα. Το πρώτο κύμα εμφανίστηκε στα 1820–1824. Περιορίστηκε στη Μεσογειακή Ευρώπη και είχε επίκεντρο την Ισπανία, την Νάπολη και την Ελλάδα. Το δεύτερο επαναστατικό κύμα εμφανίστηκε στα 1829–1834 και επηρέασε όλη την Ευρώπη δυτικά της Ρωσίας και την βορειοαμερικανική ήπειρο. Ήταν αποτέλεσμα του εκθρονισμού των Βουρβόνων στη Γαλλία, ο οποίος πυροδότησε και τα άλλα επαναστατικά κινήματα στην Ευρώπη. Το τρίτο και μεγαλύτερο επαναστατικό κύμα ήταν του 1848, το οποίο ήταν αποτέλεσμα χρόνιας οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής κρίσης στην Ευρώπη. Είχε χαρακτήρα παγκόσμιας επανάστασης γι’ αυτό και ονομάστηκε από τον ιστορικό Hobsbawm «η άνοιξη των λαών».

    Τα  επαναστατικά αυτά κινήματα του 19^ου αιώνα υιοθέτησαν τα πολιτικά πρότυπα που δημιούργησε η Γαλλική Επανάσταση του 1789 (για μια επιστημονικώς αυστηρή ιστορική μελέτη των επαναστατικών κινημάτων του 18^ου και του 19^ου αιώνα, βλ. το βιβλίο του Eric J. Hobsbawm, Η Εποχή των Επαναστάσεων 1789-1848, Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, 2015). Ως κύριοι μοχλοί των επαναστατικών κινημάτων αναδείχθηκαν και πάλι οι  μυστικές επαναστατικές αδελφότητες ανά την Ευρώπη. Οι Καρμπονάροι πρωτοστάτησαν και πάλι στα γεγονότα,  κατά την περίοδο 1809-1832, κατά την οποία  ανέπτυξαν δράση κυρίως στην Ιταλία, καθώς και στην Γαλλία, την Πορτογαλία, την Ισπανία, την Ελβετία και την Πολωνία.

    Οι απολυταρχικές κυβερνήσεις και οι μυστικές αστυνομίες της Ιταλίας προσπάθησαν να διαλύσουν τους Καρμπονάρους όχι μόνο με διωγμούς, δίκες και καταδίκες αλλά και με παρακρατικές οργανώσεις, οι οποίες διέπρατταν βίαιες και δολοφονικές ενέργειες σε βάρος των Καρμπονάρων. Το 1816, ο Υπουργός Αστυνομίας του Βασιλείου της Νάπολης,  Πρίγκιπας Κανόζα, ίδρυσε τη δολοφονική οργάνωση Εταιρεία των Καλντεράρι, στην οποία συνένωσε άλλες αντιδραστικές οργανώσεις για να πολεμήσει με σκοτεινές ενέργειες τους Καρμπονάρους. Το Παπικό Κράτος ανέπτυξε τη δική του δολοφονική παρακρατική οργάνωση εναντίον των Καρμπονάρων, η οποία ονομάστηκε Σανφεντίστι,δηλαδή οι Υπερασπιστές της Αγίας Πίστης. Επίσης, οι προπαγανδιστικές υπηρεσίες των απολυταρχικών καθεστώτων της Ευρώπης και του Βατικανού διεξήγαν συστηματικά ψυχολογικές επιχειρήσεις σε βάρος των μαζών, δαιμονοποιώντας τα επαναστατικά κινήματα και τις μυστικές αδελφότητες που τα υποστήριζαν, ώστε οι μάζες να ελέγχονται και να παραμένουν υποτελείς στα απολυταρχικά καθεστώτα της Ευρώπης και του Παπισμού. Οι πιο ευφάνταστες πηγές ακόμη και των σημερινών θεωριών συνωμοσίας σε βάρος των Illuminati και άλλων ριζοσπαστικών μυστικών αδελφοτήτων είναι το προπαγανδιστικό υλικό που τύπωσαν τα απολυταρχικά καθεστώτα της Ευρώπης και το Βατικανό τον 18^ο και τον 19^ο αιώνα.

    Τον Ιούλιο του 1820, ξέσπασε η εξέγερση της Νάπολης. Η Ιερή Συμμαχία, τρομοκρατημένη από τους Καρμπονάρους και γενικά από τις επαναστατικές δυνάμεις αποφάσισε στη σύνοδο του Τροπάου το 1820, συνενώνοντας όλες τις ευρωπαϊκές απολυταρχικές εξουσίες, τη βίαιη καταστολή της επανάστασης και του Καρμποναρισμού. Αυστριακοί στρατιώτες κατέπνιξαν τις επαναστάσεις της Νάπολης και του Πιεμόντε και ακολούθησαν τρομερά αντίποινα και διώξεις σε βάρος των δημοκρατικών στοιχείων. Όμως ο αγώνας των φιλελεύθερων δημοκρατών του Ιλλουμινατισμού συνεχίστηκε συμβάλλοντας καίρια στο  τρίτο και μεγαλύτερο επαναστατικό κύμα  του 1848. Μεταξύ δε, των διαφόρων Τεκτονικών Ταγμάτων, ο «Αρχαίος και Αρχέγονος Τύπος Μέμφις-Μισραΐμ» (Ancientand Primitive Rite Memphis-Misraim) υπήρξε εκείνο το Τεκτονικό Τάγμα που, περισσότερο από κάθε άλλο, υποστήριξε και στέγασε τόσο το Ιλλουμινατικό κίνημα γενικά όσο και τους Καρμπονάρους ειδικότερα. Η νεώτερη μορφή του Τύπου Μέμφις-Μισραΐμ, ως ένωση και σύνθεση δύο προγενεστέρων Τεκτονικών Τύπων, εκείνου της Μέμφιδος και εκείνου του Μισραΐμ, σε ένα σύστημα οφείλεται στον Ιταλό πολιτικό, επαναστάτη και στρατηγό Τζουζέπε Γκαριμπάλντι (Giuseppe Garibaldi, 1807-1882). Πριν από την ένωση των Τεκτονικών Τύπων της Μέμφιδος και του Μισραΐμ στο ενιαίο σύστημα Μέμφις-Μισραΐμ, στο Τάγμα Μέμφις είχε μυηθεί ο Ναπολέων Ι στα χρόνια της επαναστατικής έξαρσής του, ενώ γενικότερα στον λεγόμενο (συμβολικώς) αιγυπτιακό Τεκτονισμό είχε διαδραματίσει σημαντικό ρόλο ο Ιλλουμινάτος και επαναστάτης κόμης Αλεσάντρο Καλιόστρο (Count Alessandro di Cagliostro, 1743-1795).

    Τέλος, αξίζει να αναφερθούμε ακροθιγώς  στη διασύνδεση των ιλλουμινατικών ιδεωδών με την ιστορία του νεώτερου ελληνισμού, όπως αποτυπώθηκε στο πρόσωπο του κορυφαίου Έλληνα Καρμπονάρου ποιητή Ανδρέα Κάλβου. Στη Γενεύη εντάχθηκε στο κίνημα των φιλελλήνων, ενώ το 1823 εντάχθηκε στην ιακωβινική-καρμποναρική οργάνωση «Γαλάτες Αναμορφωτές» του Φίλιππου Μπουοναρόττι. Το μίσος προς τους απολυταρχικούς ηγεμόνες αποτελούσε άρθρο πίστεως για τους επαναστάτες και ιδίως για το δίκτυο της εμβληματικής επαναστατικής μορφής του Μπουοναρότι.

    Ο ποιητής της λυρικής τόλμης, Ανδρέας Κάλβος, ήταν πρωτίστως πολιτικός, στρατευμένος ποιητής. Στην Φλωρεντία εντάχθηκε στους  Καρμπονάρους και εξαιτίας της δράσης του συνελήφθη και απελάθηκε στην Ελβετία, στη Γενεύη τον Απρίλιο του 1821. Στα τέλη του 1820 ή στις αρχές του 1821 συνέθεσε την μακρά ωδή «Εις Θάνατον», που είναι γεμάτη από τους συμβολισμούς της καρμπονερίας και στην οποία κωδικοποιείται η ιδεολογία των καρμπονάρων. Γράφει ο ποιητής: «Εγώ τώρα εξαπλώνω / ισχυράν δεξιάν / και την άτιμον σφίγγω / πλεξίδα των τυράννων / δολιοφρόνων / Εγώ τα σκήπτρα στάζοντα / αίματος και δακρύων / καταπατώ• και καίω / της δεισιδαιμονίας /  το βαρύ βάκτρον. / Επάνω εις τον βωμόν / της αληθείας, τα σφάγια / τώρα εγώ ρίπτω• μ' άφθονα / τον λίβανον σωρεύω, / μ’ άφθονα χέρια. / Ως απ’ ένα βουνόν / ο αετός εις άλλο / πετάει, καιγώ τα δύσκολα / κρημνά της αρετής / ούτω επιβαίνω». Επίσης, στην πρώτη  στροφή της «Εις Σάμον» ωδής του ο Κάλβος γράφει: «Οσοι το χάλκεον χέρι / βαρύ του φόβου αισθάνονται / ζυγόν δουλείας ας έχωσι· / θέλει αρετή και τόλμην / η ελευθερία».

Ο δρ Νικόλαος Λάος είναι Εταίρος (ειδικός σε θέματα γεωπολιτικής και διεθνούς ασφαλείας) της ιδιωτικής ρωσικής εταιρείας πληροφοριών R-Techno, διευθύνει το think-tank R.I.N.G.S., και είναι μέλος του ακαδημαϊκού συμβούλιου της Θεολογικής Ακαδημίας του Αγίου Ανδρέα της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στο Μεξικό.

Copyright: Νικόλαος Λάος, 33^ο, 90^ο, 97^ο (AASR; Α&PR MM).

Αριστερά: ο δικέφαλος αετός του Αρχαίου και Αποδεδεγμένου Σκωτικού Τύπου (Ancient andAccepted Scottish Rite, 33^ος ύπατος και τελευταίος βαθμός) με την επιγραφή «Deus Meumque Jus» (ο Θεός και το Δίκαιό μου).

Δεξιά: η Γλαυξ των Αθηνών, σύμβολο σοφίας, αποτελεί το σήμα του Βαθμού του Αθηναίου (Minerval) των Illuminati, όπου αποδίδεται ιδιαίτερη τιμή στις επιτεύξεις του κλασσικού αθηναϊκού πολιτεύματος, καθότι πρώτο αυτό θέσπισε την αυτοδιακυβέρνηση των ανθρώπων.

Δηλώσεις της κ. Annika Breidthardt, Εκπροσώπου Τύπου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σχετικά με τη δέσμη μέτρων που περιλαμβάνονται στην πρόταση των θεσμών.

Η δέσμη μέτρων που προτείνουν οι θεσμοί είναι ουσιαστική, ισορροπημένη και λογικότατη από οικονομική άποψη. Οι προτάσεις ανταποκρίνονται στις ανάγκες του ελληνικού λαού, της ελληνικής κυβέρνησης αλλά και των 18 κρατών μελών τα οποία επίσης λογοδοτούν στα κοινοβούλια τους.

15/6/2015

Υπάρχουν πέντε κύριοι πυλώνες.

• Μια σημαντική και αξιόπιστη δημοσιονομική προσαρμογή: η Ελλάδα θα δεσμευόταν να επιτύχει στόχο πρωτογενούς πλεονάσματος 2 % του ΑΕΠ το 2016 που να ανέλθει σε 3,5 % του ΑΕΠ το 2018.
• Σημαντικά μέτρα για τη βελτίωση της φορολογικής διοίκησης (για παράδειγμα μέσω της ίδρυσης μιας ανεξάρτητης φορολογικής και τελωνειακής διοίκησης, καθώς και μέσω της καταπολέμησης της φοροδιαφυγής).
• Συντονισμένη προσπάθεια ενίσχυσης της σταθερότητας του χρηματοπιστωτικού συστήματος (για παράδειγμα, μέσω στρατηγικής για την αντιμετώπιση των μη εξυπηρετούμενων δανείων).
• Διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που να ενισχύουν την ανάπτυξη, για παράδειγμα με τη διατήρηση της προόδου στην αγορά εργασίας και την προώθηση της μείωσης των τιμών με μεγαλύτερο άνοιγμα των αγορών προϊόντων.
• Εκσυγχρονισμός του δημόσιου τομέα, μεταξύ άλλων και μέσω της καταπολέμησης της διαφθοράς.

Όλα αυτά τα μέτρα συνάδουν με την δήλωση του Eurogroup της 20^ης Φεβρουαρίου και έχουν συζητηθεί εκτενώς στο πλαίσιο της ομάδας των Βρυξελλών.

— Σχετικά με τους δημοσιονομικούς στόχους

Οι δημοσιονομικοί στόχοι για το 2015 έχουν ήδη αναθεωρηθεί σημαντικά προς τα κάτω σε σύγκριση με τις προηγούμενες δεσμεύσεις. Απαιτείται τώρα πρωτογενές δημοσιονομικό πλεόνασμα 1 % του ΑΕΠ, το οποίο είναι σημαντικά χαμηλότερο από τον στόχο του προγράμματος για 3 % του ΑΕΠ. Η μείωση είναι στην πραγματικότητα μεγαλύτερη από αυτήν που μπορεί να αποδοθεί στην επίδραση του οικονομικού κύκλου, όπως είχε συμφωνηθεί στο Eurogroup στις 20 Φεβρουαρίου.

Το μεσοπρόθεσμο δημοσιονομικό πλεόνασμα αναθεωρήθηκε επίσης προς τα κάτω από 4,5 % του ΑΕΠ σε 3,5 % του ΑΕΠ. Αυτό αποτελεί σημαντική παραχώρηση. Επίσης, η προθεσμία για την υλοποίησή του στόχου αυτού αναβλήθηκε κατά δύο έτη μέχρι το 2018.

Οι στόχοι του προϋπολογισμού ενσωματώνουν επιπλέον τα ανθρωπιστικά μέτρα που εγκρίθηκαν το Φεβρουάριο του 2015. Επίσης, υποστηρίζουν σθεναρά την ανάπτυξη ενός καθεστώτος ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος το 2016 για την προστασία των πλέον ευάλωτων.

Μέχρι σήμερα, οι ελληνικές αρχές συμφωνούν με τους εν λόγω στόχους. Το ερώτημα είναι πόσο αξιόπιστες είναι οι δεσμεύσεις για την υλοποίησή τους.

— Σχετικά με τις συντάξεις

Για να αποφευχθεί κάθε παρεξήγηση, η θέση ότι οι θεσμοί ζητούν να γίνουν περικοπές στις συντάξεις αποτελεί βασική παρερμηνεία των γεγονότων.

Το συνταξιοδοτικό σύστημα αποτελεί ένα από τα ακριβότερα τμήματα των δαπανών. Είναι επίσης ένα από τα ακριβότερα στην Ευρώπη. Ως εκ τούτου, η μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος αποτελεί μέρος των απαιτήσεων. Οι θεσμοί δεν ζητούν και δεν ζήτησαν περικοπή των συντάξεων. Η μεταρρύθμιση αυτή αφορά τη σταδιακή κατάργηση της πρόωρης συνταξιοδότησης, την παράταση της ηλικίας συνταξιοδότησης και την άρση των εσφαλμένων κινήτρων για πρόωρη συνταξιοδότηση. Η μεταρρύθμιση θα πρέπει επίσης έχει ως στόχο να καταστεί το ελληνικό συνταξιοδοτικό σύστημα οικονομικά βιώσιμο και αποτελεσματικό, με τη συγχώνευση των διαφορετικών υφιστάμενων καθεστώτων.

Οι θεσμοί, σύμφωνα με την κοινή τους αξιολόγηση, συμπέραναν ότι η μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος θα έπρεπε να αποφέρει περίπου 1 τοις εκατό του ΑΕΠ ετησίως. Η πρόταση των ελληνικών αρχών αντιστοιχούσε σε 71 εκατ. ευρώ το 2016. Ποσό που αντιστοιχεί σε λιγότερο από το 0,04 τοις εκατό του ΑΕΠ.

Εναπόκειται στην κυβέρνηση να προτείνει την καλύτερη λύση, υπό την προϋπόθεση ότι οι αριθμοί δεν αφήνουν κενά.

— Σχετικά με τους μισθούς

Τα ίδια ισχύουν και εδώ. Είναι ανακριβές ότι οι θεσμοί ζητούν νέες μειώσεις μισθών. Ζητούν τον εκσυγχρονισμό του μισθολογίου στο δημόσιο τομέα με δημοσιονομικά ουδέτερο τρόπο και τη διατήρηση των μισθολογικών πρακτικών στον ιδιωτικό τομέα, σύμφωνα με τις διεθνείς βέλτιστες πρακτικές και λαμβάνοντας επίσης υπόψη το πολύ υψηλό επίπεδο της ανεργίας στην Ελλάδα. Αυτό δεν συνεπάγεται κατ’ ανάγκη περικοπές μισθών, αλλά μάλλον ότι οι μισθοί θα πρέπει να αυξάνονται παράλληλα με την παραγωγικότητα και τις ανάγκες ανταγωνιστικότητας της οικονομίας.

Όπως έχει δηλώσει πολλές φορές ήδη ο Πρόεδρος Γιούνκερ, η πρόταση ανοίγει επίσης το δρόμο για τον εκσυγχρονισμό των συλλογικών διαπραγματεύσεων, υπό την προϋπόθεση ότι αυτό γίνεται σωστά με τη συμμετοχή ανεξάρτητων φορέων και διεθνών οργανισμών, όπως ο ΟΟΣΑ και η ΔΟΕ.

— Σχετικά με τους συντελεστές ΦΠΑ

Η Ελλάδα έχει ένα εξαιρετικά κατακερματισμένο σύστημα ΦΠΑ και όλοι συμφωνούν ότι είναι αναγκαίο και χρήσιμο να βελτιωθεί η είσπραξη του ΦΠΑ. Οι αρχές έχουν προτείνει σημαντική διεύρυνση της φορολογικής βάσης με τυπικό συντελεστή 23 τοις εκατό. Λαμβάνοντας υπόψη τις ανάγκες προστασίας του διαθέσιμου εισοδήματος των νοικοκυριών χαμηλού εισοδήματος, οι αρχές έχουν επίσης προτείνει μειωμένο συντελεστή, που θα καλύπτει περιορισμένο αριθμό εμπορευμάτων, καθώς και έναν εξαιρετικά μειωμένο συντελεστή ύψους 6 % σε έναν πολύ μικρό αριθμό ειδών. Οι θεσμοί έχουν καταστήσει σαφές ότι υπάρχει πεδίο συζήτησης επί των προτάσεων των αρχών υπό την προϋπόθεση ότι το πακέτο δεν αφήνει κενά. Στο πλαίσιο των προσπαθειών για την προώθηση της ισότιμης αντιμετώπισης, η μεταρρύθμιση θα πρέπει επίσης να εξορθολογίσει τις εξαιρέσεις, και να συμβάλλει στην καταπολέμηση της απάτης και την αύξηση της συμμόρφωσης. Πρόκειται για μια δίκαια και προοδευτική δέσμη μέτρων.

Βίντεο δηλώσεων της κ. Breidthardt (στα αγγλικά)