Παρασκευή 27 Δεκεμβρίου 2013

Γρηγοριανό και Ιουλιανό Ημερολόγιο

KΑΘΟΡΙΖΟΥΝ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ

26/12/13 - 22:49
Τα χρονολογικά συστήματα που χρησιμοποιήθηκαν ανά τους αιώνες είναι εκατοντάδες. Σχεδόν κάθε πολιτισμός ανέπτυσσε το δικό του, λίγα όμως κατόρθωσαν να επιβιώσουν.
Έως τα μέσα του 1ου αιώνα π.Χ. το ημερολόγιο που επικρατούσε ήταν αυτό της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, το οποίο βασιζόταν στις φάσεις της Σελήνης. Λόγω της ατέλειάς του, όμως, δημιουργήθηκαν μεγάλες αποκλίσεις, κυρίως στην εαρινή ισημερία, με σημαντικές επιπτώσεις στην οικονομία και τη λειτουργία του κράτους.
Έτσι, ο Ιούλιος Καίσαρας ανέθεσε στον αλεξανδρινό αστρονόμο Σωσιγένη την αναμόρφωση του ημερολογίου. Προς την κατεύθυνση αυτή, προστέθηκαν στο έτος 90 μέρες, δηλαδή η 1η Μαρτίου του 44 π.Χ αντικαταστάθηκε από την 1η Ιανουαρίου. Το νέο, ηλιακό, ημερολόγιο ανταποκρινόταν απόλυτα στη διαδοχή των εποχών και η διάρκεια του έτους προσδιορίστηκε στις 365,25 ημέρες.
Η μικρή διαφορά καλύπτονταν από μία επιπλέον ημέρα που προσθέτονταν κάθε τέσσερα χρόνια, μετά την «έκτη προ των καλένδων του Μαρτίου», που ονομαζόταν «bis sextus». Έτσι, η ημέρα αυτή, επειδή τη μετρούσαν δυο φορές, ονομάζεται ακόμα και σήμερα «δις έκτη» και το έτος που την περιέχει «δίσεκτο».
Όμως και από το Ιουλιανό Ημερολόγιο προέκυπτε ένα σφάλμα 11 λεπτών και 14 δευτερολέπτων το χρόνο. Εξαιτίας της απόκλισης αυτής, μιάμιση χιλιετία αργότερα η εαρινή ισημερία είχε μετατοπιστεί ημερολογιακά 11 μέρες πίσω, σε σχέση με τα αστρονομικά δεδομένα.
Μπροστά στον κίνδυνο να εορτάζονται τα Χριστούγεννα φθινόπωρο και το Πάσχα χειμώνα, ο Πάπας Γρηγόριος ο 13ος προχώρησε σε νέα μεταρρύθμιση του συστήματος. Στις 4 Οκτωβρίου του 1582 προστέθηκαν 10 ημέρες, ενώ για να αποφευχθούν ανάλογες ασυμφωνίες και στο μέλλον, αποφασίστηκε κάθε τέσσερις αιώνες να θεωρούνται δίσεκτα, αντί για 100 χρόνια μόνο τα 97.
Το Νέο ή Γρηγοριανό ημερολόγιο συνάντησε έντονες αντιδράσεις. Τα καθολικά κράτη της Ευρώπης το υιοθέτησαν τελικά μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια, ενώ τα προτεσταντικά χρειάστηκαν έναν ακόμη αιώνα.
Αγγλία και Αμερική το αποδέχτηκαν μόλις το 1752. Το ίδιο συνέβη και στην Ανατολή, όπου όλα τα ορθόδοξα κράτη συνέχισαν να ακολουθούν το Ιουλιανό έως τον 20ο αιώνα.
Η Ελληνική Πολιτεία εφάρμοσε το Γρηγοριανό ημερολόγιο το 1923, ονομάζοντας την 16η Φεβρουαρίου, 1η Μαρτίου. Η Εκκλησία της Ελλάδος το εφάρμοσε στο εορτολόγιό της ένα χρόνο αργότερα.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Τρίτη 24 Δεκεμβρίου 2013

SCIENZIATI SCOPRONO UN CODICE "SEGRETO" NELLE ELICHE DEL DNA.

http://archaeologynewsnetwork.blogspot.it

FOTOGALLERY
tempo di lettura previsto 2 min. circa
Gli scienziati hanno scoperto un secondo codice nascosto all'interno del DNA. Questo secondo codice contiene informazioni che cambiano leggendo le istruzioni contenute nel DNA e creano delle mutazioni innescate dagli stati di salute o di malattia dell'organismo.
Un gruppo di ricerca guidato dal Dr. John Stamatoyannopoulos, Università di Washington, professore associato di scienze del genoma e della medicina, ha fatto questa eccezionale scoperta. I risultati sono riportati nel numero del 13 dicembre della rivista "Scienza" . L'opera fa parte di un progetto internazionale sullo studio del DNA, noto anche come ENCODE. La Human Genome Research Institute Nazionale ha finanziato il pluriennale sforzo internazionale. ENCODE mira a scoprire dove e come le indicazioni per funzioni biologiche sono memorizzate nel genoma umano. Poiché il codice genetico è stato decifrato nel 1960, gli scienziati hanno supposto che è stato utilizzato esclusivamente per scrivere informazioni su proteine. Scienziati hanno scoperto adesso che i genomi utilizzano il codice genetico per scrivere con due "lingue distinte". Una descrive come sono fatte le proteine, e l'altra istruisce la cellula come controllare i geni . Una lingua è scritto sopra l'altra, ed è per questo motivo che la seconda lingua è rimasta nascosta per tanto tempo. "Per oltre 40 anni abbiamo ipotizzato che i cambiamenti del DNA interessavano solo il codice genetico che dava informazioni unicamente su come erano fatte le proteine", ha detto Stamatoyannopoulos. "Ora sappiamo che questo assunto di base sulla lettura del genoma umano ci ha fatto perdere la metà del quadro. Questi nuovi risultati evidenziano che il DNA è un dispositivo incredibilmente potente di immagazzinamento di informazioni, che la natura ha pienamente sfruttato in modi inaspettati.". Il codice genetico utilizza un 64 - lettera dell'alfabeto chiamato codoni. La squadra UW ha scoperto che alcuni codoni, che hanno chiamato duons, possono avere due significati, quello relativo alla sequenza della proteina, e quello relativo al controllo del gene. Questi due significati sembrano essersi evoluti l'uno in concerto con l'altro. Le istruzioni di controllo del gene sembrano contribuire a stabilizzare alcune funzioni benefiche delle proteine â€�â€�e a dirci anche come sono fatti. La scoperta dei duons ha importanti implicazioni per come gli scienziati ed i medici interpretano il genoma di un paziente e apriranno nuove porte alla diagnosi e trattamento delle malattia. "il fatto che il codice genetico può scrivere simultaneamente due tipi di informazioni significa che molti cambiamenti del DNA che sembrano alterare le sequenze proteiche possono effettivamente causare la malattia interrompendo programmi di controllo dei geni o addirittura entrambi i meccanismi simultaneamente ", ha detto Stamatoyannopoulos.

Δευτέρα 23 Δεκεμβρίου 2013

Άποψη για τα UFO.

Δείτε όλο το Βίντεο. Θερμές Ευχές από Καρδιάς για τα Ηλιούγεννα και το Νέον Έτος!

The "Λ" letter.= Το γράμμα "Λ".

Να γιατί οι Σπαρτιάτες ήταν άτρωτοι στη μάχη!

Να γιατί οι Σπαρτιάτες ήταν άτρωτοι στη μάχη!
Το 1961 ο Αμερικανός πυρηνικός φυσικός και καθηγητής μεταλλουργίας δρ Λάιλ Μπόρστ επισκέφθηκε την Σπάρτη επηρεασμένος από την ανδρεία των αρχαίων Σπαρτιατών αλλά και για να μελετήσει τα όπλα που χρησιμοποιούσε αυτός ο πολεμικός λαός της αρχαίας Ελλάδας.

Ζήτησε λοιπόν από τους εκεί αρχαιολόγους να δει δείγματα οβολών από το Ηραίον ( ναό – θησαυροφυλάκιο της αρχαίας Σπάρτης) του 670 π.χ και αφού τα ανέλυσε απεφάνθη πως οι Σπαρτιάτες δεν είχαν απλώς σίδερο αλλά ατσάλι!
Δηλαδή ένα κράμα σιδήρου και άνθρακα με περιεκτικότητα σε άνθρακα μεταξύ 0,2 και 0,8%.Κατά την δήλωση του στους New York Times, αυτό ισοδυναμούσε με την κατοχή ατομικής βόμβας για τα...μέτρα της εποχή.
Αυτό εξηγεί επιστημονικά, πέρα από την αποδεδειγμένη ανδρεία που υπέδειξαν ο Λεωνίδας και οι 300 Σπαρτιάτες του στη μάχη των Θερμοπυλών και πέρα από την επιλογή του τέλειου στρατηγικού σημείου της μάχης, το πώς 300 άνδρες αποδεκάτισαν έναν στρατό Περσών, Μήδων και Σακών που αριθμούσαν τις 50.000 πάνοπλων αδρών, συμπεριλαμβανομένων και των πλέων επίλεκτων ταγμάτων των Περσών των αθανάτων, πριν πέσουν όλοι από τα βέλη των τοξοτών μετά απ΄ την προδοσία του Εφιάλτη.
Για άλλη μία φορά αποδεικνύεται (και μέσα από την επιστήμη) το πόσο προηγμένη τεχνολογία διέθεταν οι αρχαίοι Έλληνες. Φανταστείτε τώρα με πόση ευκολία μπορούσαν τα ατσάλινα ξίφη των Σπαρτιατών να διαπεράσουν τις χάλκινες και σιδερένιες πανοπλίες των Περσών και ακόμα πόσο φόβο θα προκάλεσε στους Πέρσες το γεγονός πως στα δικά ξίφη τους οι Σπαρτιάτικές πανοπλίες έμεναν ανεπηρέαστες.


Read more: http://www.newsbomb.gr/blogs/story/385252/na-giati-oi-spartiates-itan-atrotoi-sti-mahi#ixzz2oJhy5qAv

Παρασκευή 13 Δεκεμβρίου 2013

13,7 εκατ. δολάρια στο λογαριασμό του πρώην αναπληρωτή γενικού διευθυντή εξοπλισμών, Αντώνη Κάντα.


Το ποσό των 13,7 εκατομμυρίων δολαρίων εντοπίστηκε, σύμφωνα με πόρισμα της Αρχής για το ξέπλυμα βρώμικου χρήματος, σε τράπεζα της Σιγκαπούρης μέσω δύο εξωχώριων εταιρειών με εμφανιζόμενο διαχειριστή τον Αντώνη Κάντα, πρώην αναπληρωτή γενικό διευθυντή εξοπλισμών 1996-2002.

Το σχετικό έγγραφο, το οποίο βρίσκεται ήδη στην Εισαγγελία Πρωτοδικών, αναφέρεται στην περίοδο από το 1996-2002 επί υπουργίας στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας κυρίως του Ακη Τσοχατζόπουλου και λίγο του Γιάννου Παπαντωνίου. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να συλληφθεί ο Αντώνης Κάντας με ένταλμα του ανακριτή διαφθοράς Γ. Μαλλή, αναφέρει η naftemporiki.gr.

Ο Αντώνης Κάντας ήταν ένα σκαλοπάτι πιο κάτω από τον Γιάννη Σμπώκο, ο οποίος καταδικάστηκε στη δίκη του Τσοχατζόπουλου. Τον περασμένο Σεπτέμβριο είχε συλληφθεί με ένταλμα του ανακριτή, σχετικά με ποσό 500.000 ευρώ που βρέθηκε σε λογαριασμό του και με κατηγορίες για την υπόθεση του εξοπλιστικού προγράμματος "Ερμής 2" που αφορούσαν σε επέκταση επικοινωνιακού προγράμματος στρατού.

Μετά την απολογία του ο Αντώνης Κάντας αφέθηκε ελεύθερος με περιοριστικούς όρους και απολογήθηκε για άμεση συνέργεια σε απιστία του πρώην υπουργού Εθνικής Άμυνας, Άκη Τσοχατζόπουλου, με τις κατηγορίες της δωροδοκίας για σύμβαση που αφορούσε επέκταση τηλεπικοινωνιών του Στρατού και τον εκσυγχρονισμό τους (Ερμής 2), η οποία υπεγράφη το Σεπτέμβριο του 1999, επί υπουργίας Τσοχατζόπουλου.

Ο κ. Κάντας κατηγορείται επίσης για δωροδοκία, νομιμοποίηση εσόδων από παράνομη δραστηριότητα και άμεση συνέργεια σε απιστία, σχετικά με σύμβαση με τη Siemens για τηλεπικοινωνίες του στρατού

Στο κατηγορητήριο που έχει συνταχθεί σε βάρος του αναφέρει ότι ο Κάντας δέχθηκε ποσό 500.000 ευρώ από άγνωστο εκπρόσωπο της SIEMENS, που διαβιβάστηκαν μέσω του Πρόδρομου Μαβίδη και με τη μεσολάβηση του τραπεζίτη Oswald.


Πηγή: http://www.logiosermis.net/2013/12/137.html#ixzz2nNbVNmJg

S-300: Πως μεταφέρθηκαν στη Κρήτη





S-300: Πως μεταφέρθηκαν στη Κρήτη - Επιχείρηση ΔΙΑΣ ο Σμπώκος και ο "κόκκινος" στρατηγός

Η μέρα ιστορική με την πυροδότηση των S-300 στην Κρήτη. Η ιστορία της μεταφοράς τους έχει μεγάλο ενδιαφέρον. 
Πώς εγκαταστάθηκαν οι ρωσικοί πύραυλοι στην Kρήτη το 1999, που προορίζονταν για την Κύπρο; Οι διαπραγματεύσεις με τους Pώσους, το μυστικό δρομολόγιο, τα καμουφλάζ και οι παραπλανητικές κινήσεις για τους Tούρκους, περιλαμβάνονται σ΄ ένα ρεπορτάζ του δημοσιογράφου Δήμου Βερύκιου. Ποια ήταν η επιχείρηση ΔΙΑΣ; 



Eπιχείρηση «Δίας» είχε ονομαστεί το άκρως απόρρητο σχέδιο μεταφοράς των αντιαεροπορικών συστημάτων S-300 από την Aγία Πετρούπολη στην Kρήτη το βράδυ της 22ας Mαρτίου του 1999. 
Mετά τη γνωστή εμπλοκή εγκατάστασης των S-300 στην Kύπρο, στις 8 Φεβρουαρίου του 1999 επισκέπτεται την Aθήνα ο τότε Πρόεδρος της KύπρουΓ. Kληρίδης, όπου αποφασίζεται από κοινού με την Aθήνα η μεταφορά των αντιαεροπορικών πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς στην Eλλάδα και η ένταξή τους στον Eνιαίο Aμυντικό Xώρο Eλλάδας Kύπρου

Στην ίδια συνάντηση αποφασίζεται ως αντιστάθμισμα η μεταφορά στην Kύπρο αντιαεροπορικών συστημάτων μικρού βεληνεκούς TOR M1 και πυροβόλων SUZANA των 155 χιλιοστών με ακτίνα δράσης 45 χιλιομέτρων. 

H ελληνική κυβέρνηση αναθέτει στον Γ. Σμπώκο, τότε γενικό γραμματέα Eξοπλισμών, την ευθύνη μεταφοράς των S-300 στην Eλλάδα, ο οποίος και καταστρώνει ένα άκρως απόρρητο σχέδιο και το βαφτίζει «Δίας», στη σπηλιά του οποίου μεγάλωσε στο οροπέδιο Aνωγείων. 

Στις 17 Φεβρουαρίου του 1999 ο τότε υπουργός Aμυνας της Kύπρου συνοδευόμενος από τον Γ. Σμπώκο μεταβαίνουν στη Mόσχα, όπου γίνεται η αλλαγή συμβολαίου μεταξύ των Pωσίας - Kύπρου και Eλλάδας. 

Tην ίδια μέρα σε διμερή συνάντηση μεταξύ Pωσίας και Eλλάδας οι Pώσοι θέτουν οικονομικό θέμα ζητώντας αποθήκευτρα, ποινικές ρήτρες λόγω καθυστέρησης παραλαβής, κόστη επιθεώρησης και συντήρησης, επιπλέον χρήματα μεταφοράς λόγω της αλλαγής δρομολογίου! O Σμπώκος στυλώνει τα πόδια. Oι Pώσοι υποχωρούν και από κοινού αποφασίζεται η ακριβής ημερομηνία μεταφοράς των S-300 στην Eλλάδα, χωρίς όμως να γίνει γνωστό σε κανέναν άλλον, ούτε και στους Kύπριους. 

Mάλιστα στο παράρτημα της σύμβασης που παραδόθηκε στην Kύπρο είναι κενές οι ημερομηνίες παράδοσης των συστημάτων στην Eλλάδα.
 
Στο μεταξύ οι Pώσοι υποχρεώνονται να υπογράψουν Πρωτόκολλο εμπιστευτικότητας με την Eλλάδα με κοινή δέσμευση να μη διαρρεύσει ότι είχε σχέση με τη μεταφορά και την εγκατάσταση των συστημάτων καθώς και των εξειδικευμένων επιχειρησιακών τους δυνατοτήτων.
 
H Mόσχα καθορίζει έναν Pώσο στρατηγό του πάλαι ποτέ «Kόκκινου Στρατού» ως σύνδεσμο με τον Σμπώκο, οι οποίοι και καταστρώνουν το απόρρητο σχέδιο μεταφοράς των S-300 στην Eλλάδα. Συναποφασίζουν ότι η μεταφορά πρέπει να έχει γίνει μέχρι τις 20 Mαρτίου του 1999. Mεταξύ τους συνομιλούν σε κωδικούς και μέσω κρυπτοτηλεφώνων. 

Aρχές Mαρτίου του 1999 επισκέπτεται την Eλλάδα ομάδα Pώσων εμπειρογνωμόνων προκειμένου να διαπιστώσουν τις δυνατότητες εκφόρτωσης σε δέκα διαφορετικά λιμάνια. Oι Pώσοι συνοδεύονταν από Eλληνες στρατιωτικούς. Tα λιμάνια ήταν αριθμημένα ως εξής:
1. Kερατσίνι
2. Nαύσταθμος Σαλαμίνας
3. Hράκλειο
4. Σούδα (Bάση Σούδας)
5. Σητεία
6. Eμπορικό λιμάνι Σούδας
7. Kαλαμάτα
8. Pόδο
9. Θεσσαλονίκη
10. Bόλος
 
O αθεόφοβος ο Σμπώκος πήγε τους Pώσους μέσα στο στόμα του λύκου και έκαναν επιθεώρηση στο λιμάνι της αμερικανικής βάσης της Σούδας! 

Tο αρχικό σχέδιο μεταφοράς των S-300 στην Kύπρο προέβλεπε ότι θα γίνει μέσω Mαύρης θάλασσας και Δαρδανελίων.
 
Tο τροποποιημένο σχέδιο «ΔIAΣ» προέβλεπε: Παραπλανητικές προετοιμασίες στη Mαύρη θάλασσα για μεταφόρτωση των S-300 και μεταφοράς τους στην Eλλάδα μέσω Δαρδανελίων. H τουρκική MIT είχε ήδη στρέψει τις κεραίες της στην περιοχή καταγράφοντας και την παραμικρή παραπλανητική κίνηση των φορτηγών... 

Tο πραγματικό σχέδιο προέβλεπε τη μεταφορά των S-300 με τρία εμπορικά πλοία από την Aγία Πετρούπολη, ενώ οι καπετάνιοι δεν θα γνώριζαν τον τελικό προορισμό. 

Eπιχείρηση παραπληροφόρησης για τον τρόπο και την ημερομηνία άφιξης. Oι Pώσοι έβγαλαν ένα δελτίο τύπου στις παραμονές της αναχώρησης ότι θα είναι έτοιμοι να παραδώσουν το υλικό σε ένα εξάμηνο λόγω της παρατεταμένης αποθήκευσης του υλικού και έπρεπε να ελεγχθεί η αξιοπιστία του.
 
ΤΑ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΤΩΝ S-300
 
H μόνη δυτική χώρα στον κόσμο, που τόλμησε να αξιολογήσει και να προμηθευτεί αντιαεροπορικά συστήματα ανατολικής χώρας είναι η Eλλάδα. Γι αυτό και έχει αποσυντονιστεί η Tουρκία αλλά και γενικότερα οι HΠA και το NATO. H μεγάλη διαφορά των S-300 σε σχέση με τους αμερικανικούς Πάτριοτ δεν είναι μόνο η μεγαλύτερη ακτίνα δράσης τους κατά είκοσι χιλιόμετρα, αλλά κυρίως η ευελιξία τους.
 
Oι S-300, όταν φτάσουν σε μια νέα θέση, μπορούν σε πέντε λεπτά να είναι έτοιμοι να κάνουν βολές! Eν συνεχεία, απαιτούνται άλλα πέντε λεπτά για να αναχωρήσουν για άλλο σημείο. Eπίσης οι S-300 μπορούν να είναι κρυμμένοι πίσω από φυσικά εμπόδια -βουνά- και να προσβάλουν τον ιπτάμενο στόχο χάρη στο σύστημα κατακόρυφης εκτόξευσης. Παράλληλα έχουν μαζί τους ολόκληρη αυτοδύναμη μονάδα συντήρησης και επισκευής...
 

O ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
Tουρκικό πλοίο ξεφόρτωνε πατάτες την ώρα που έφτασαν στο λιμάνι οι πύραυλοι
 
Tα τρία πλοία, με διαφορά έξι ωρών το καθένα, απέπλευσαν στις 10 Mαρτίου του 1999 από την Aγία Πετρούπολη εφοδιασμένα με εμπορικά έγγραφα, που σήμαινε ότι δεν μεταφέρουν στρατιωτικό υλικό. Eίχαν κατεύθυνση από το Γιβραλτάρ προς το Σουέζ. 

Tα καταστρώματα ήταν κλειστά και επάνω στην επιφάνειά τους δεν υπήρχε τίποτα που να προβληματίζει ή να εντοπίζεται από τους δορυφόρους. H είσοδός τους στη Mεσόγειο καθυστερεί για ένα εικοσιτετράωρο καθώς συναντούν κακοκαιρία.
Tο σχέδιο «Δίας» προβλέπει ότι όταν τα πλοία φτάσουν στα ελληνικά χωρικά ύδατα ο Pώσος σύνδεσμος θα επικοινωνούσε με τον Σμπώκο, για να του αναφέρει τον αριθμό του λιμανιού.
 
Tο πρωί της 22ας Mαρτίου του 1999 ο Σμπώκος αφήνει το Συνέδριο του ΠAΣOK και κατεβαίνει στο Hράκλειο της Kρήτης, όπου και συναντάει τον διευθυντή του λιμανιού, που τυχαίνει να είναι συμφοιτητής του στο Πολυτεχνείο. Στη συνάντηση αυτή του ανακοινώνει ότι το λιμάνι... επιστρατεύεται επί τριήμερο για την εκφόρτωση απόρρητου στρατιωτικού υλικού. 


Στο μεταξύ, με τουριστική βίζα, καταφτάνουν στην Aθήνα οι Pώσοι τεχνικοί, που θα αναλάβουν την εκφόρτωση των S-300. Mε ειδική στρατιωτική πτήση μεταφέρονται σε άγνωστο σημείο της Kρήτης χάνοντας τον προσανατολισμό τους.
 
Σούρουπο της 22ας Mαρτίου το πρώτο πλοίο πλησιάζει στην Kρήτη. H εντολή είναι να κατευθυνθεί στο Kρητικό Πέλαγος και να κόψει ταχύτητα. O Σμπώκος είναι αλλόφρων, καθώς διαπιστώνει ότι εκείνη την ώρα στο λιμάνι του Hρακλείου βρίσκεται ένα τουρκικό πλοίο που ξεφορτώνει πατάτες!! O Tούρκος πλοίαρχος παίρνει εντολή να επισπεύσει τη διαδικασία εκφόρτωσης και να αποχωρήσει από το λιμάνι... 
Ωρα 11 το βράδυ της 22ας Mαρτίου του 1999 ο γραμματέας Εξοπλισμών τηλεφωνεί στον Pώσο σύνδεσμο στρατηγό και του αναφέρει: «Nούμερο 3». Tο πλοίο κατευθύνεται στο λιμάνι του Hρακλείου και η εκφόρτωση των πρώτων συστημάτων και η μεταφορά τους στην 126 Πτέρυγα Mάχης ολοκληρώνεται τα ξημερώματα της 23ης Mαρτίου από τους Pώσους εμπειρογνώμονες και τους Eλληνες τεχνικούς που έχουν ήδη μεταφερθεί με C-130 από την Kύπρο. 
Tο Σχέδιο «Δίας» λαμβάνει τέλος δύο εικοσιτετράωρα αργότερα με την εκφόρτωση και των τριών πλοίων.
H μεταφορά των S-300 στην Kρήτη είναι πια γεγονός. Aπό εκείνη την ημέρα η Tουρκία -και όχι μόνο- χάνει τον ύπνο της. Eνα υπερόπλο, άγνωστο στους Δυτικούς, βρίσκεται στην καρδιά της νοτιοανατολικής Mεσογείου. Πάνω σ' ένα νησί που οι Aμερικανοί θεωρούσαν αεροπλανοφόρο τους... 


κλικ onalert.gr

Δευτέρα 9 Δεκεμβρίου 2013

Hellenic politics 2009 -2010

Η μοναξιά, η απόγνωση και η απελπισία του Γιώργου Παπανδρέου μέσα από την αφοπλιστική περιγραφή του Ισπανού πρώην πρωθυπουργού Χοσέ Λουίς Θαπατέρο στις σελίδες του βιβλίου του, «Το δίλημμα: 600 ημέρες ιλίγγου»

Η πορεία της Ελλάδας προς την καταστροφή του μνημονίου από το τέλος του 2009 και η αποκορύφωση με τη δήλωση-βόμβα του δημοψηφίσματος, μια  πρωτοβουλία που πέθανε στους διαδρόμους και τα σαλόνια του Παλέ ντε Φεστιβάλ και των Συνόδων Κορυφής στις Κάννες

Εναν Γιώργο Παπανδρέου που αγωνιζόταν αγωνιωδώς, πλην ματαίως, συχνά κάθιδρο, απομονωμένο και απελπισμένο να πείσει την ευρωπαϊκή ηγεσία και κυρίως την κυβέρνηση της Μέρκελ να συνδράμει στο ελληνικό πρόβλημα, ως άρρηκτα συνδεδεμένο με την ευρωπαϊκή τύχη, περιγράφει ο πρώην Ισπανός πρωθυπουργός κ. Χοσέ Λουίς Θαπατέρο στο βιβλίο του «Το δίλημμα: 600 ημέρες ιλίγγου», το οποίο πραγματεύεται την έναρξη της κρίσης το 2009-2010 και την εισβολή του ΔΝΤ στην Ελλάδα.

Πέρα από το πολιτικό κύκνειο άσμα του κ. Παπανδρέου στις Κάννες, με τα «γαλλικά» που άκουσε από Σαρκοζί και Μέρκελ -κάτι το οποίο έχει συζητηθεί έντονα το τελευταίο διάστημα-, ο κ. Θαπατέρο περιγράφει το πρώτο διάστημα της κρίσης και συγκεκριμένα τις κινήσεις των Ευρωπαίων ηγετών.

Επιβεβαιώνει ουσιαστικά όλες τις ακρότητες που επικράτησαν εκείνη τη μοιραία περίοδο, με έναν Παπανδρέου να φτάνει στο… αμήν από την αδιαφορία αρχικά και τις πιέσεις στη συνέχεια των Βορειοευρωπαίων. Αναφέρει χαρακτηριστικά ότι όντως ο πρώην πρωθυπουργός είχε αναφωνήσει σε μία Σύνοδο Κορυφής «μα τι θέλετε επιτέλους, τον Παρθενώνα και τα νησιά μας;», μια φράση ενδεικτική ότι η Ελλάδα σύρθηκε στα μνημόνια και την τρόικα υπό την κυνική πίεση του Βερολίνου και με δεδομένη την αποτυχία του πρώην πρωθυπουργού να παρουσιάσει και να υλοποιήσει ένα αποτελεσματικό σχέδιο για την έξοδο της χώρας από την κρίση χρέους που αντιμετώπιζε. Αποκαλύπτει επίσης ότι πράγματι ο κ. Παπανδρέου είχε «απειλήσει» τους Ευρωπαίους με προσφυγή στο ΔΝΤ, κάτι που βρήκε τελικά σύμφωνους και τους ίδιους!
Η αφήγηση του πρώην πρωθυπουργού της Ισπανίας είναι συγκλονιστική και χαρακτηρίζεται από αίσθημα κατανόησης και αλληλεγγύης για τις προσπάθειες του κ. Παπανδρέου. Υπήρξαν άλλωστε εκείνο τον καιρό πολύ κοντά - ήταν και οι δύο στο μεταρρυθμιστικό και νεωτεριστικό πνεύμα της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας. Και δεν κρύβει τη συμπόνια που ένιωσε για τον κ. Παπανδρέου όταν ο τελευταίος του φανέρωσε τα αισθήματα απογοήτευσης που ένιωθε και ότι αντιλαμβανόταν πως ερχόταν το τέλος του, λίγο πριν την παραίτησή του τον Νοέμβριο του 2011.
Η βήμα προς βήμα περιγραφή της πορείας της Ελλάδας προς την καταστροφή του μνημονίου είναι αφοπλιστική και αρκετά αντικειμενική, θα έλεγε κανείς.

«Πότε μπορεί να πει κανείς ότι ξεκίνησε η ελληνική κρίση; Πότε μπορεί να αντιληφθεί κανείς το φαινόμενο της χρηματοπιστωτικής μόλυνσης; Γιατί ξεκινά αυτό το φαινόμενο από την Ελλάδα και μεταπηδά σε άλλες χώρες της ευρωζώνης;», θέτει τα κρίσιμα αρχικά ερωτήματα ο κ. Θαπατέρο και αναλαμβάνει να δώσει και τις απαντήσεις: «Θα κάνουμε μία αναδρομή σε όσα συνέβησαν στην Ευρώπη από το τέλος του 2009 έως τη δεύτερη εβδομάδα του Μαΐου 2010. 

Αναδρομή πίσω στο έλλειμμα του 2009
Στην Ελλάδα πραγματοποιήθηκαν εκλογές στις 4 Οκτωβρίου 2009, που έδωσαν τη νίκη στον Γιώργο Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ. Με την αλλαγή της κυβέρνησης, η Ελλάδα ενημέρωσε την Επιτροπή ότι το έλλειμμα για το 2009 ξεπερνούσε το 12%. Στα τέλη Οκτωβρίου πραγματοποιήθηκε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, όπου ούτε τα συμπεράσματα, ούτε ολόκληρη η συνομιλία προσέγγισαν τα πιθανά προβλήματα της Ελλάδας», αναφέρει, εμφανίζοντας μία ευρωπαϊκή ηγεσία σε ύπνωση και να έχει πλήρη άγνοια των κινδύνων από την επερχόμενη κρίση χρέους. Και συνεχίζει: 

«Τα κεντρικά θέματα εκείνης της συνεδρίασης ήταν η προετοιμασία για τη Σύνοδο Κορυφής της Κοπεγχάγης σχετικά με την κλιματική αλλαγή και την τελική φάση της διαδικασίας της επικύρωσης της Συνθήκης της Λισαβόνας. Η οικονομική κατάσταση εντάσσεται στα συμπεράσματα ξεκινώντας από την παράγραφο 27, που σημαίνει ότι εκείνες τις ημέρες δεν υπήρχε η αντίληψη της έκτακτης ανάγκης για την οικονομική κατάσταση των χωρών της Ε.Ε., ούτε τα πιθανά προβλήματα του δημοσίου χρέους των χωρών της ευρωζώνης.
Οταν πραγματοποιήθηκε η Σύνοδος (10-11 Δεκεμβρίου), ήδη ήταν γνωστό ότι το δημόσιο έλλειμμα της Ελλάδας το 2008 δεν ήταν μόνο 5% του ΑΕΠ και ότι εκείνο του 2009 ξεπερνούσε το 12%.  

Στη Σύνοδο ο νεοεκλεγείς Ελληνας πρωθυπουργός πραγματοποίησε μία αυστηρή και διαφανή αναφορά της κατάστασης της ελληνικής οικονομίας και ειδικά των δημοσιονομικών. Η έκθεση ήταν συγκλονιστική, αλλά ζοφερή. Ο Παπανδρέου, αφού παρουσίασε ωμά τη δυναμική του ελλείμματος και του δημοσίου χρέους, περιέγραψε μια σειρά από ιδιαιτερότητες της ελληνικής δημόσιας διοίκησης. Δεν θέλω να δώσω λεπτομέρειες από τα πράγματα που περιέγραψε ο Παπανδρέου σχετικά με τις συντάξεις, τα επιδόματα των υπαλλήλων ή τις δυσκολίες προσδιορισμού της δημόσιας περιουσίας... από σεβασμό για τον ίδιο και τη χώρα του, η οποία έχει νιώσει τόσο πολύ πόνο κατά τη διάρκεια της κρίσης. Ο Γιώργος Παπανδρέου κέρδισε την εμπιστοσύνη του Συμβουλίου, αλλά η περιγραφή του είχε αντίκτυπο στην ευρωπαϊκή πολιτική ηγεσία. Τα πρόσωπα αρκετών αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων έδειχναν την κατάπληξή τους, ενώ κάποια άλλα συμπόνια για τον Ελληνα πρωθυπουργό. Ομως, παρά την αγριότητα της ελληνικής αναφοράς, ούτε η Επιτροπή ούτε το Συμβούλιο έκρουσαν τον κώδωνα του κινδύνου. Η κατάσταση είχε κριθεί σοβαρή, όμως έμοιαζε σαν να υπάρχει μία κάποια εμπιστοσύνη στη νέα κυβέρνηση της Ελλάδας ότι θα ήταν ικανή να την αντιμετωπίσει με διαφάνεια και μεταρρυθμίσεις. Εκτοτε, ο Παπανδρέου παρουσίασε μία σειρά προϋποθέσεων ιδιαίτερα περιοριστικές όπως δεσμεύσεις για να καταπολεμήσει τη φοροδιαφυγή και μία σειρά από διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Το σίγουρο είναι ότι στις 31 Δεκεμβρίου του 2009 το ασφάλιστρο κινδύνου για το ελληνικό χρέος ήταν στις 239 μονάδες βάσης, που απείχε πολύ από τις 965 μονάδες βάσης της 7ης Μαΐου του 2010».

Ολο και χειρότερα 
Για τον κ. Θαπατέρο αυτό είναι και το κρίσιμο διάστημα εκδήλωσης της κρίσης, που έγινε τελικά ανεξέλεγκτη. Είναι δε ιδιαίτερα αποκαλυπτικός για τις εντελώς διαφορετικές στρατηγικές και προσεγγίσεις εντός της Ευρωπαϊκής Ενωσης: «Η κατάσταση της Ελλάδας οδήγησε σε διαφορετικές συζητήσεις καθώς η πορεία της Ελλάδας χειροτέρευε. Σε πρώτη φάση συζητείτο αν μία χώρα της ευρωζώνης θα μπορούσε να λάβει οικονομική βοήθεια από τα άλλα κράτη. Για περίπου δύο μήνες η Γερμανία, η Ολλανδία και η Φινλανδία υποστήριζαν ότι τα άρθρα 123 και 125 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ενωσης δεν επέτρεπαν την εφαρμογή οικονομικής βοήθειας. Μπροστά σε αυτή την ερμηνεία οι κοινοτικοί θεσμοί επέδειξαν μία στάση πιο ευέλικτη και άλλες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, εκ των οποίων η Ισπανία, τονίσαμε την ανάγκη να ενισχυθεί η ενότητα στην ευρωζώνη και γι’ αυτό ήμασταν υπέρ της βοήθειας στην Ελλάδα αν ήταν απαραίτητη. Σε αυτό το κλίμα συνομίλησα με τον Παπανδρέου αρκετές φορές εκείνες τις εβδομάδες. Μου εκμυστηρεύθηκε τη δυσαρέσκειά του για τις ενέργειες κάποιων ευρωπαϊκών κρατών. Ο Παπανδρέου ισχυριζόταν τότε με υπερηφάνεια ότι η χώρα του μπορούσε να αντιμετωπίσει την κατάσταση από μόνη της και ότι όσο περισσότερες αντιδράσεις από τους εταίρους στην Ευρώπη παρατηρούσε τόσο πειθόταν να μη ζητήσει βοήθεια. Πράγματι, η έκτακτη Σύνοδος Κορυφής του Φεβρουαρίου ολοκληρώθηκε με ένα παράξενο ανακοινωθέν που αναδείκνυε την κρίση και την αναγκαιότητα να κοινοποιηθεί στην κοινή γνώμη η εικόνα μιας κάποιας συμφωνίας, καθώς η ένταση και οι διαφορετικές απόψεις για το πρόβλημα της χρηματοδότησης για το χρέος της Ελλάδας ήταν τόσο εμφανείς στις δηλώσεις των ηγετών και των κυβερνήσεων της Ε.Ε., που δε μπορούσαν να κρυφτούν. Οι κυρίαρχες θέσεις στην ευρωζώνη ξεκινούσαν από την ιδέα ότι τα προβλήματα μιας χώρας με την ενίσχυση της οικονομίας της ήταν αποκλειστική ευθύνη δική της. 

Αξίζει να σημειωθεί ότι τους μήνες του Ιανουαρίου και του Φεβρουαρίου (του 2010) η συζήτηση έτεινε στην κατεύθυνση να μη βοηθηθεί η Ελλάδα και αν ήταν απαραίτητο να μπει στο ΔΝΤ. Αυτή η θέση, την οποία υποστήριζαν τα κράτη της Κεντρικής Ευρώπης, θα μπορούσε να αποδειχθεί μία επαίσχυντη παραίτηση από τις ευθύνες που αφορούν στο ευρώ και την Ε.Ε. στο σύνολό της».

Οι δραματικές και ουσιαστικές συζητήσεις για το ελληνικό πρόβλημα ξεκινούν τον Φεβρουάριο του 2010, αποκαλύπτει ο κ. Θαπατέρο, επιβεβαιώνοντας το στρατηγικό αδιέξοδο του κ. Παπανδρέου που δεν ήξερε πώς να ζητήσει βοήθεια από τους Ευρωπαίους, αλλά και τη σκληρή στάση των εταίρων, κυρίως των Βόρειων, που αντιμετώπιζαν την Ελλάδα προσβλητικά: «Στις 29 Ιανουαρίου η Ελλάδα είχε διαφορά 396 μονάδες βάσης σε σχέση με τους γερμανικούς τίτλους (spread), όμως μόνο στις 11 Φεβρουαρίου, έπειτα από εβδομάδες κρίσης και ελπίδας, οι επικεφαλής των κρατών και οι κυβερνήσεις προσέγγισαν για πρώτη φορά την κατάσταση της Ελλάδας σε μία Σύνοδο Κορυφής. Η Σύνοδος ήταν αποκαρδιωτική. Ο Παπανδρέου περισσότερο θέλησε να ζητήσει κατανόηση παρά βοήθεια. Ασκησε κριτική σε όσους έκαναν δηλώσεις και έστελναν μηνύματα απομόνωσης της χώρας του. Επέμεινε ότι για τις σκληρές αποφάσεις που έπαιρνε (φορολόγηση, περικοπές στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων κ.ά.) άξιζε περισσότερη υποστήριξη από όλες τις κυβερνήσεις της ευρωζώνης και από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Υποστήριζε ότι ο ελληνικός λαός δεν άξιζε να πληρώνει τις συνέπειες των χειρισμών της προηγούμενης συντηρητικής κυβέρνησης. Και με σφοδρή επιθυμία να διατηρήσει την εθνική υπερηφάνεια, δήλωσε ότι δεν θα ζητούσε βοήθεια προς το παρόν, ότι θα συνέχιζε να βασίζεται στις αγορές και ότι, βλέποντας την ευρωπαϊκή συμπεριφορά, αναλογιζόταν την πιθανότητα αιτήματος προς το ΔΝΤ για βοήθεια.

Σε εκείνη τη Σύνοδο της 11ης Φεβρουαρίου υπερασπίστηκε σθεναρά την Ελλάδα. Πρόσθεσε ότι θα ήταν ακατανόητο αν μία χώρα της ευρωζώνης θα έπρεπε να καταφύγει στο ΔΝΤ, εννοώντας ότι η Ευρώπη ήταν ανίκανη να βοηθήσει τον εαυτό της, ανίκανη να επιδείξει ενότητα και ανίκανη να είναι αλληλέγγυα. Μια τέτοια Ευρώπη δεν δικαιούται την εμπιστοσύνη των αγορών, ούτε της διεθνούς κοινότητας. 

Ηταν σαφές ότι τα στοιχεία της Ελλάδας ήταν ανησυχητικά και η ανακοίνωση των μέτρων της ελληνικής κυβέρνησης ήταν σαν πυροτεχνήματα γιατί αμφισβητούνταν στο εσωτερικό της Ευρώπης. Ενώ το ιστορικό της Ελλάδας κινούσε υποψίες.

Ωστόσο, η αίσθηση που είχαν οι επενδυτές και οι αναλυτές ήταν ότι η ευρωζώνη ήταν ανίκανη να αντιμετωπίσει ένα σοβαρό πρόβλημα όπως το δημόσιο χρέος μιας χώρας που δεν παρουσίαζε πάνω από 2% ΑΕΠ σε ολόκληρη την ευρωζώνη».

«Κάποιοι θέλουν να λεηλατήσουν τη χώρα» 
Η τελική ευθεία προς την ένταξη στην τρόικα και το μνημόνιο ήταν και η πλέον δραματική φάση αυτής της τραγικής πορείας. Ο κ. Θαπατέρο είχε προσωπική εμπλοκή και άριστη εικόνα του παρασκηνίου που οδήγησε την Ελλάδα στο τούνελ, ενώ μιλάει με εμφανή συμπόνια για την τραγωδία που ζούσε ο κ. Παπανδρέου, ο οποίος ένιωθε ότι κάποιοι εταίροι ήθελαν να λεηλατήσουν τη χώρα. 

«Στις 2 Μαΐου μίλησα με τον Παπανδρέου. Ηταν εξουθενωμένος αλλά μιλούσε με σταθερή φωνή. Ηταν αποφασισμένος να βάλει εμπρός το απαιτούμενο πολύ σκληρό σχέδιο λιτότητας σε αντάλλαγμα με την οικονομική βοήθεια, αλλά συγχρόνως μου μετέφερε, με πόνο, με πόνο και με κάποια παραίτηση, ότι δεν ένιωθε αρκετή ευρωπαϊκή αλληλεγγύη. Μου ζήτησε να μιλήσω με τη Μέρκελ. Ανέλαβα να το κάνω. Και το έκανα την Πέμπτη 6 Μαΐου, μία ημέρα πριν από την έκτακτη Σύνοδο Κορυφής. [...] Το γερμανικό κοινοβούλιο θα ενέκρινε την επόμενη ημέρα τη βοήθεια στην Ελλάδα. [...] Αλλά η καγκελάριος γνώριζε ότι το προς έγκριση σχέδιο για την Ελλάδα δεν επαρκούσε και ότι οι αγορές είχαν αρχίσει να αποδέχονται την ιδέα της μετάδοσης και ότι η Σύνοδος Κορυφής της επομένης θα έπρεπε να λάβει δραστικά μέτρα για να σταματήσει την επίθεση κατά του ευρώ.

Τον Ιούλιο η Ελλάδα δεν θα είχε χρήματα για να πραγματοποιήσει πληρωμές. Οι εσωτερικές δυσκολίες της χώρας ήταν κάθε φορά μεγαλύτερες για την κυβέρνηση Παπανδρέου, ο οποίος ήταν υποχρεωμένος να υιοθετεί περισσότερα σχέδια κοινωνικών περικοπών. Και στην καρδιά της ευρωζώνης κυριαρχούσε η διάσπαση. Διάσπαση ανάμεσα σε αυτούς που υποστήριζαν ότι ήταν πολύ δύσκολο να ζητηθεί περισσότερη προσπάθεια από την Ελλάδα και σε εκείνους που δεν ήταν πρόθυμοι να διαπραγματευτούν νέα ενίσχυση χωρίς περισσότερους όρους, παρότι ήταν καταστροφικοί για την κοινωνία. 

Κάποιοι από τους φόβους μου επιβεβαιώθηκαν σύντομα. Δεν θέλω να παραλείψω ένα ανέκδοτο γεγονός που έχει μια κάποια αξία. Αφορά στις εξοργιστικές δυσκολίες που δημιουργούσαν κάποιες χώρες όπως η Φινλανδία, με τις ακόρεστες απαιτήσεις τους, σχετικά με τις συνθήκες δανεισμού της Ελλάδας. Ηταν από τις πιο δυσάρεστες στιγμές που έζησα με τους Ευρωπαίους εταίρους μου. 

Δεν ήταν εύκολο να πω στον Παπανδρέου κάτι που ακουγόταν σαν κατηγορία

Ηταν τρεις το πρωί και δεν επιτυγχανόταν συμφωνία -για 0,25% επιτόκιο!- και επιπλέον ζητούσαν εγγυήσεις και περισσότερες εγγυήσεις από την Ελλάδα. "Τον Παρθενώνα, τα ελληνικά νησιά...; Μέχρι πού θέλεις να φτάσεις; Είναι αυτό που θέλεις για εγγύηση;", έφτασε να αναφωνήσει ένας αγανακτισμένος Παπανδρέου και σχεδόν έτσι ήταν, με μορφασμούς ασυνήθιστους για έναν ηγέτη με πρόσωπο πάντα ήρεμο, ήπιο και με τρόπους. Ομως, ναι, επεισόδια όπως αυτά τα ζήσαμε στις συνεδριάσεις μας», γράφει ο Ισπανός πολιτικός, εκδηλώνοντας εμμέσως και τη δική του δυσφορία για τη στάση κάποιων ευρωπαϊκών χωρών. 
Ολοκληρώνοντας την περιγραφή για τον Παπανδρέου: «Πάντα ήπιος, τις ημέρες πριν την παραίτησή του, μου μετέφερε το πόσο απομονωμένος αισθανόταν μπροστά στην οικονομική και κοινωνική κατάσταση της χώρας του. Μάλιστα, μου μετέφερε τις αυξανόμενες δυσκολίες στο κοινοβούλιο που αντιμετώπιζε η κυβέρνησή του, ύστερα από τόσα σχέδια προσαρμογής και περικοπών κοινωνικών δαπανών, με την οικονομία και την απασχόληση να πηγαίνουν όλο και χειρότερα. Και η τρόικα γινόταν ολοένα πιο σκληρή. “Δεν μπορώ άλλο”, μου είπε... Τον καταλάβαινα και δεν ανέφερα ξανά το δημοψήφισμα. Μια πρωτοβουλία που πέθανε στους διαδρόμους και στα σαλόνια του Παλέ ντε Φεστιβάλ και των Συνόδων των Καννών». 
Για τη Σύνοδο του G20 στις Κάννες ο κ. Θαπατέρο αναφέρεται και στο γενικότερο κλίμα που επικρατούσε ανάμεσα στους ηγέτες:   

«Το τραπέζι ήταν πολύ μικρότερο και παραλληλόγραμμο. Βρισκόμασταν πολύ κοντά ο ένας στον άλλο, γεγονός που προμήνυε ένα κλίμα εμπιστοσύνης και ειλικρίνειας. Θα ήθελα να υποδείξω στους αναγνώστες ποιοι βρισκόμασταν εκεί: τα τέσσερα κράτη της ζώνης του ευρώ του G20, Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία και Ισπανία, που εκπροσωπούνταν από τους ηγέτες των κρατών (στην περίπτωση της Γαλλίας από τον πρόεδρο) και τους υπουργούς Οικονομικών και την πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, την επικεφαλής του ΔΝΤ και τον πρόεδρο των ΗΠΑ, ο οποίος συνοδευόταν από τον υπουργό Οικονομικών. 

Το πλαίσιο του G20 στις Κάννες ήταν στιγματισμένο από την αδυναμία της ζώνης του ευρώ, για την κατάσταση εμφράγματος που κυριαρχούσε στην Ελλάδα, για την αυξανόμενη αβεβαιότητα σχετικά με την Ιταλία και γενικά για την ένταση στις αγορές και τα ασφάλιστρα κινδύνου στις διάφορες ευρωπαϊκές χώρες».


«Δεν ήταν εύκολο να πω στον Παπανδρέου κάτι που ακουγόταν σαν κατηγορία»

Ο Θαπατέρο περιγράφει τη Σύνοδο των Καννών, τον Νοέμβριο του 2011, μην κρύβοντας ότι ήταν και ο ίδιος ενάντια στην ιδέα του δημοψηφίσματος: «Φτάσαμε στις Κάννες με τον τρόμο της πρωτοβουλίας του πρωθυπουργού Παπανδρέου να τεθεί δημοψήφισμα […] Η ιδέα του δημοψηφίσματος έπεσε σαν βόμβα στις κυβερνήσεις της ζώνης του ευρώ και στις Βρυξέλλες. Ηταν ημέρες μεγάλης νευρικότητας. Εμοιαζε ότι σε αυτή την περίπτωση η στάμνα, αφού πήγε πολλές φορές στην πηγή, θα έσπαγε και το ευρώ θα ανατινασσόταν. Η αντίδραση ήταν απλή. Αν διεξαγόταν το δημοψήφισμα, το πιθανότερο ήταν πως το αποτέλεσμα θα ήταν αρνητικό. Σε αυτή την περίπτωση δεν θα υπήρχε βοήθεια και το ενδεχόμενο στάσης πληρωμών θα ήταν αναπόφευκτο, με απρόβλεπτες συνέπειες. Ανάμεσα σε αυτές, ένα πιθανό σοκ και μαζική μετάδοση στις χώρες του ευρώ με τη μικρότερη αντοχή. Εκείνες τις μέρες μίλησα σε αρκετές περιπτώσεις προσωπικά με τον Παπανδρέου σχετικά με την πρωτοβουλία του. Του επισήμανα με σεβασμό, λόγω της ειλικρινούς εκτίμησης που νιώθω γι’ αυτόν, τους σοβαρούς κινδύνους που συνόδευαν την αιφνιδιαστική πρότασή του. Δεν ήταν εύκολο να πω στον Παπανδρέου κάτι που ακουγόταν σαν κατηγορία.

Παρασκευή 6 Δεκεμβρίου 2013

The Freedman syndrome. : ''Έσβησε'' μόνος στα 41 του μέσα στο σκοτάδι της κρίσης.

ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΣΤΗ ΠΡΕΒΕΖΑ

06/12/13 - 09:26
Μόνος κι αβοήθητος έσβησε μέσα στο σπίτι του, ένας νέος άνθρωπος, σε χωριό της Πρέβεζας. Ο 41χρονος, τον τελευταίο ενάμισι χρόνο, δεν είχε καταφέρει να κάνει ούτε ένα μεροκάματο. Ζούσε με την βοήθεια των συγχωριανών του, οι οποίοι συχνά φρόντιζαν για το ψωμί και το φαγητό του.
 
Η ανεργία είχε ως αποτέλεσμα να τον απομονώσει. Κλεισμένος στο σπίτι τις περισσότερες ώρες τις μέρες, χαμένος στα αδιέξοδα της οικονομικής κρίσης. Δεν ζητούσε βοήθεια. Ήταν καλοδεχούμενη από όποιον του την έδινε…. Έτσι περνούσαν οι μέρες του! Αθόρυβα. Κι αθόρυβα έφυγε από τη ζωή.
 
Σύμφωνα με πληροφορίες του Pamepreveza και του Epiruspost τον 41χρονο βρήκαν νεκρό μέσα στο σπίτι του, κάποιοι συγχωριανοί του. Ο φούρναρης που συνήθιζε να περνάει από κει, πριν τέσσερις ημέρες περίπου του είχε αφήσει ψωμί έξω από το σπίτι, όπως συνήθιζε να κάνει πολύ συχνά. Όταν στη συνέχεια ξαναπέρασε, διαπίστωσε ότι το ψωμί ήταν στην θέση του. Ανησύχησε και ενημέρωσε τους χωριανούς.
 
Στη συνέχεια κλήθηκε η αστυνομία και με τη συνδρομή της άνοιξε η πόρτα του σπιτιού για να διαπιστωθεί ότι ο 41χρονος ήταν νεκρός.
 
Η σορός του μεταφέρθηκε για νεκροψία από την διαπιστώθηκε ότι ο θάνατος οφείλεται σε εγκεφαλικό επεισόδιο.
 
Σύμφωνα με τις μαρτυρίες των συγχωριανών του, το σπίτι ήταν παγωμένο και βυθισμένο στο σκοτάδι, καθώς η ΔΕΗ, άγνωστο από πότε, είχε κόψει το ρεύμα.
 
Μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες έσβησε ένας άνθρωπος. Ένας νέος, που αν όλους τους προηγούμενους μήνες είχε καταφέρει να κάνει κάποια μεροκάματα, ίσως τώρα να βρίσκονταν ανάμεσά μας.

Τρίτη 3 Δεκεμβρίου 2013

Nikos Kazantzakis-Νίκος Καζαντζάκις: -Death , Θάνατος

The philosophical approach to death records Nikos Kazantzakis in "Saviors" (Athens 2003, p 9):

We come from a dark abyss; end in a dark abyss;The luminous interval we call Life. 
Soon as we are born we begin the return; simultaneously the beginning and the Homecoming; die  every moment. Therefore the maggiority believes: The purpose of life is death. 
But as soon as we are born we begin  to create, compose, to turn matter into life; every moment we are born. That's why many have cried out: The goal of ephemeral life is immortality. 
In living bodies transiently the two flows are struggling: a) the hills, to the composition, to life, to tinathanasia; b) sloping towards the decomposition, to the material, to death. 
A boat is our body and float bumped into vathiogalaza waters. What is our purpose? Sink! 
Because  the Atlantic Waterfall, the New Earth exists only in the heart of man, and suddenly, a silent turbine, will sink to the waterfall of death thou and the whole galley of the world. 
Your duty, quiet, hopeless, bravely, to procceed towards the abyss. And you say: Nothing there! 
Nothing there! Neither life nor death. I look at the matter and mind like two "anyparchta" "nonexisting" erotic ghosts chasing, to mingle, to give birth and vanish, and I say: "What I want!" 
"Now I know not"; hope nothing, I fear nothing, redeemed by the mind and the heart, went above, I am a free man. I want. I do not want anything else. Ask  "elefteria" "freedom".

Νίκος Καζαντζάκης- Nikos Kazantzakis : Θάνατος -Death

Τη φιλοσοφική του θεώρηση για το θάνατο καταγράφει ο Νίκος Καζαντζάκης στην "Ασκητική" (Αθήνα 2003, σ. 9):
 Ερχόμαστε από μια σκοτεινή άβυσσο·καταλήγουμε σε μια σκοτεινή άβυσσο· το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε Ζωή.
 Ευτύς ως γεννηθούμε, αρχίζει κι η επιστροφή·ταυτόχρονα το ξεκίνημα κι ο γυρισμός· κάθε στιγμή πεθαίνουμε. Γι’ αυτό πολλοίδια λάλησαν: Σκοπός της ζωής είναι ο θάνατος.

Μα κι ευτύς ως γεννηθούμε, αρχίζει κι ηπροσπάθεια να δημιουργήσουμε, να συνθέσουμε, να κάμουμε την ύλη ζωή· κάθεστιγμή γεννιούμαστε. Γι’ αυτό πολλοί διαλάλησαν: Σκοπός της εφήμερης ζωής είναιη αθανασία.

Στα πρόσκαιρα ζωντανά σώματα τα δυο τούταρέματα παλεύουν: α) ο ανήφορος, προς τη σύνθεση, προς τη ζωή, προς τηναθανασία· β) ο κατήφορος, προς την αποσύνθεση, προς την ύλη, προς το θάνατο.

Ένα καράβι είναι το σώμα μας και πλέει απάνω σε βαθιογάλαζα νερά. Ποιος είναι ο σκοπός μας; Να ναυαγήσουμε!

Γιατί ο Ατλαντικός είναι καταρράχτης, η Νέα Γης υπάρχει μονάχα στην καρδιά του ανθρώπου, και ξαφνικά, σε στρόβιλο βουβό, θα βουλιάξεις στον καταρράχτη του θανάτου και συ κι όλη η γαλέρα του κόσμου.

Χρέος σου, ήσυχα, χωρίς ελπίδα, με γενναιότητα, να βάνεις πλώρα κατά την άβυσσο. Και να λες: Τίποτα δεν υπάρχει!

Τίποτα δεν υπάρχει! Μήτε ζωή, μήτε θάνατος. Κοιτάζω την ύλη και το νου σα δυο ανύπαρχτα ερωτικά φαντάσματα να κυνηγιούνται,να σμίγουν, να γεννούν και ν’ αφανίζουνται, και λέω: «Αυτό θέλω!»

Ξέρω τώρα· δεν ελπίζω τίποτα, δε φοβούμαι τίποτα, λυτρώθηκα από το νου κι από την καρδιά, ανέβηκα πιο πάνω,είμαι λεύτερος. Αυτό θέλω. Δε θέλω τίποτα άλλο. Ζητούσα ελευτερία.

Το φυτό που σκοτώνει τον καρκίνο σε 40 ημέρες!


Κινέζικο φυτό σκοτώνει τον καρκίνο σε 40 ημέρες..!!
Ενα ελάχιστα γνωστό φυτό με ένα πραγματικά περίεργο όνομα κάνει τώρα πρωτοσέλιδα ως… δολοφόνος του καρκίνου, με την ένωση του φυτού εξαφανίστηκαν οι όγκοι σε ποντίκια με καρκίνο του …παγκρέατος. Γνωστό ως η «βροντή του θεού της αμπέλου»ή lei gong teng, το κινεζικό φυτό έχει ενσωματωθεί στην κινεζική ιατρική και έχει χρησιμοποιηθεί για αιώνες για την αποκατάσταση, υπό ορισμένες προϋποθέσεις όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα.
Σύμφωνα με τη νέα έρευνα από το Πανεπιστημίου του Τεκτονικού Κέντρου για τον Καρκίνο στην Μινεσότα www.cancer.umn.edu, η ένωση των φυτών δεν οδήγησε σε κανένα σημάδι όγκου μετά από μια περίοδο 40 ημερών – ακόμη και μετά τη διακοπή της θεραπείας. Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Science Translational Medicine και χρηματοδοτήθηκε από τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας, ακόμη και οι επιστήμονες που εργάζονται για το έργο είχαν μείνει άφωνοι από τις αντικαρκινικές ιδιότητες της ένωσης. Περιέχει κάτι που είναι γνωστό ως τριπτολίδη, η οποία έχει χαρακτηριστεί ως μαχητής του καρκίνου σε προηγούμενη έρευνα, που πιστεύεται ότι είναι το βασικό συστατικό που μπορεί να είναι υπεύθυνο για τις αντικαρκινικές ικανότητες.
Ο αντιπρόεδρος της έρευνας στο Κέντρο Καρκίνου εξήγησε στο Bloomberg:
Αυτό το φάρμακο είναι απίστευτα ισχυρό για να σκοτώνει τα καρκινικά κύτταρα, είπε. Οπως και με πολλές άλλες ισχυρές ουσίες, όπως η κουρκούμη και το τζίντζερ, η επικρατούσα τάση στην επιστήμη είναι ακόμη αργά για να επιβεβαιώσει αυτό που πολλοί στην παραδοσιακή ιατρική έχουν γνωστό για ολόκληρη τη ζωή τους.
Αυτό φυσικά, οφείλεται στο γεγονός ότι απλά δεν υπάρχει χρήμα για μεγάλες εταιρείες να ερευνήσουν τις θεραπευτικές ιδιότητες των βοτάνων και φυσικών ενώσεων, όπως η ένωση που βρίσκεται στο lei gong teng.
Το Turmeric (κουρκουμάς) και το τζίντζερ, για παράδειγμα, έχει βρεθεί ότι έχει καταπληκτικές αντικαρκινικές ουσίες που είναι σχεδόν δωρεάν σε σύγκριση με τα ακριβά και επικίνδυνα φάρμακα κατά του ουσίες και βασικό, χωρίς παρενέργειες!