Our earliest ancestor?

Is this ancient, bag-like sea creature our earliest ancestor?

By Ashley Strickland, CNN

Updated 1925 GMT (0325 HKT) January 30, 2017

An artist's rendering of Saccorhytus coronarius, perhaps our earliest ancestor

.

Story highlights

·         Saccorhytus was a tiny, bag-like sea creature that lived 540 million years ago

·         Biologically, it could be the earliest prehistoric ancestor of humans

(CNN)Microfossils found in China have revealed what could be our earliest known ancestor on the tree of life, researchers say. But don't go looking for a resemblance. Saccorhytus, which looks a little like the "chestburster" from "Alien," was a tiny, bag-like sea creature that lived 540 million years ago.

With a scientific name describing the shape of its body and wrinkled appearance, this millimeter-long creature wriggled around in the mud and lived between grains of sand on the seabed, according to a study published Monday in the journal Nature. Though the fossils were found on dry land, half a billion years ago, the creature's location would have been a shallow sea.

Biologically, Saccorhytus belongs to a broad category of creatures called deuterostomes. Half a billion years ago, they began to rapidly evolve into diverse branches, including vertebrates such as humans as well as sea squirts, starfish, sea urchins and acorn worms.

Is there a new human species waiting to be discovered?

Deuterostomes are the common ancestor of many species, creating a pathway of evolution that would lead to humans millions of years later, according to the study. But with such diversity stemming from one branch, researchers initially found it hard to imagine what the origins would have looked like. Saccorhytus provides that answer, but it wasn't easy to discover.

In search of this answer, researchers from the University of Cambridge in England and Northwest University in China went through 3 tons of limestone just to find samples of tiny black specks in the rock. Under the microscope, a more detailed image of this creature emerged.

Oldest known jawbone from human genus found in Ethiopia

It had an elliptical body with bilateral symmetry, evidence of musculature and a thin yet flexible skin. But the most defining feature is the incredibly large mouth that could grow in size, capable of taking in food particles and larger prey. Although Saccorhytus lacked an anus, eight cone-like structures around the body appear to be primitive gills that could remove excess water. Unfortunately, anything larger would have come back out through the mouth, the researchers said.

For scientists, a finding like Saccorhytus brings up the mismatch between fossil evidence and the idea of the molecular clock.

"Molecular clocks suggest the origination of the main groups of animals significantly predated what the fossil record would indicate," said Simon Conway Morris, fellow of St. John's College at the University of Cambridge and one of the study authors. "One possibility is that the earliest animals were very small and, in normal circumstances of fossilization, very unlikely to survive. In this way, Saccorhytus might give us a glimpse of a long and cryptic history."

Reconstructing the 'tree of life'

Tom Harvey, a lecturer in geoscience at the University of Leicester, says tiny fossils such as Saccorhytus "provide a glimpse into a microscopic world that we rarely get to see." His discovery of a complete loriciferan fossil was also published Monday in the journal Nature Ecology and Evolution. He did not participate in the Saccorhytus study.

Harvey's discovery of the loriciferan fossil came as a complete surprise while he was studying fossilized crustaceans. Although other similar fossils had been found, they were lacking heads or other features that directly connected their identity, he said.

Scientists from universities of Leicester and Cambridge recently found an "unfossilizable" loriciferan.

Although they were also about a millimeter in size and lived between sand particles on the sea bed, loriciferans are more related to arthropods like insects and shrimp than to Saccorhytus, and they are still alive today. Saccorhytus has no modern-day living counterpart.

How did Lucy, our early human ancestor, die?

Both were part of the Cambrian "explosion," the sudden appearance of a wide variety of animal life in the fossil record half a billion years ago and an important turning point in the evolution of life on Earth, Harvey said.

"They help us to reconstruct the 'tree of life,' the series of branching events in animal evolution," Harvey said. "But aside from that, they reveal that soon after the origin of animals in the late Precambrian, some groups of animals were already adapting to the 'extreme' lifestyle of living between grains of sand on the seabed, possibly as protection from being eaten by bigger animals."

Join the conversation

See the latest news and share your comments with CNN Health on Facebook andTwitter.

Modern-day loriciferans haven't evolved much. They can still be found in their tiny ecosystem within beach sand or sea sediment. And loriciferans don't belong to "our" part of the tree of life.

The researchers "do point out that Saccorhytus belongs to the same 'branch' of the tree of life as humans -- so could be seen as one of our early human ancestors!" Harvey said. "Funny to think, but in half a billion years, a lot of evolutionary changes can take place."

Λάθος η πολιτική λιτότητας! Wrong the austerity policy! Η λάνθασμένη μελέτη που χρησιμοποίησε ο Σοιμπλε για να δικαιολογήσει τη λιτότητα! The wrong study that Soible used to substantiate budget cut policies! Rogoff - Reinhart Error That Changed History! The cause of Budget cutting!

by  Peter Coy

Harvard University economists Carmen Reinhart and Kenneth Rogoff have acknowledged making a spreadsheet calculation mistake in a 2010 research paper, “Growth in a Time of Debt” (PDF), which has been widely cited to justify budget-cutting. But the authors stand by their conclusion that higher government debt is associated with slower economic growth. Here’s what you need to know:

How big is this mistake?
Reinhart and Rogoff wrote in their 2010 paper that average annual growth was negative 0.1 percent in countries with episodes of gross government debt equal to 90 percent or more of GDP between 1945 and 2009. Liberal economists have been critical of their work for years (just economists being their usual cranky selves), but now three economists at UMass say Reinhart and Rogoff made several mistakes and omissions. According to the UMass scholars, the “corrected” number is positive 2.2 percent—which means GDP still grows, even when debt levels are very high.

Do Reinhart and Rogoff admit they got it wrong?
They admit they accidentally excluded five rows from an average in their Microsoft Excel spreadsheet, but not the other charges. Fixing the spreadsheet error would lift growth in those high-debt countries to about 0.2 percent annually (still not that good). Adding country data that wasn’t available when they did the 2010 paper would boost growth further, to perhaps 0.5 percent (ditto). The UMass economists get all the way up to 2.2 percent by using a counting method that gives more weight to a few countries that experienced long periods of high debt. Reinhart and Rogoff insist that their method is better.

Wonky.
Yes, and Reinhart and Rogoff argue that it’s beside the point anyway. They put more weight on other data covering longer time periods, which finds that growth is about 1 percentage point lower in episodes of high debt compared to when debt is below 90 percent of GDP. (U.S. government debt is over 100 percent of GDP when you include debt owed by one part of government to another, such as the Social Security trust fund.) They say that even the UMass researchers found that high debt and low growth go hand in hand.

You mean that high debt causes low growth?
Not necessarily. Reinhart and Rogoff are careful in their academic work not to claim causation. It’s possible that slow growth leads to high debt rather than high debt causing slow growth. (Or maybe the causality runs in both directions.) One complaint of their critics is that in Op-Eds, interviews, and other non-academic work, Reinhart and Rogoff have sometimes flatly asserted that high debt leads to slow growth when other explanations are possible.

The most important business stories of the day.

Get Bloomberg's daily newsletter.

Why does this academic dispute matter?
In politics, academic studies are used as weapons. The Reinhart-Rogoff work has been widely cited by deficit hawks, including House Budget Committee Chairman Paul Ryan, who said, “Economists who have studied sovereign debt tell us that letting total debt rise above 90 percent of GDP creates a drag on economic growth and intensifies the risk of a debt-fueled economic crisis.”

Reinhart and Rogoff are deficit hawks, then?
Yes and no. They are concerned about the long-term U.S. budget outlook, but they also say a serious deficit-reduction program should not begin until the economy is healthier.

What happens next?
Probably not much. Deficit hawks will argue that the kerfuffle is meaningless. “We can debate an exact dollar amount,” Douglas Holtz-Eakin, a former director of the Congressional Budget Office, says in an e-mail, “but the simple fact that debt ultimately hinders growth is unchanged.” On the other hand, economists and policymakers who never liked the Reinhart-Rogoff conclusion in the first place are having a field day. Paul Krugman wrote four posts about it in two days on his New York Timesblog, one titled “Holy Coding Error, Batman.” As I wrote in a magazine piece this week, “It’s too soon to judge the political fallout, but this can’t possibly be good for Team Austerity.”

Ponzi scheme

1920 photo of Charles Ponzi, the namesake of the scheme, while still working as a businessman in his office in Boston
A Ponzi scheme (/ˈpɒn.zi/; also a Ponzi game)[1] is a fraudulent investment operation where the operator, an individual or organization, pays returns to its investors from new capital paid to the operators by new investors, rather than from profit earned through legitimate sources. Operators of Ponzi schemes usually entice new investors by offering higher returns than other investments, in the form of short-term returns that are either abnormally high or unusually consistent.

Trumps Trumpets!

Trump's wild first week in office was like nothing ever seen in the presidency
https://news.google.com/news/amp?caurl=https%3A%2F%2Famp.businessinsider.com%2Ftrump-first-week-as-president-2017-1#a-337ad43c-41ef-4dac-8e5d-d71c23f7e6fb

Το μικρό νησί (Γαυδος) - Little island (Gavdos).

Who is Who του Ντόναλντ Τραμπ. (Από iefimerida).

ΑΣΥΝΗΘΙΣΤΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ

Ποια είναι η πραγματική περιουσία του Ντόναλντ Τραμπ -Δείτε τι πουλάει [εικόνες]

ΚΟΣΜΟΣ

24|01|2017 0:47

-A+A

Ο εκκεντρικός πρόεδρος των ΗΠΑ ισχυρίζεται ότι είναι ο βασιλιάς των ακινήτων. Στην πραγματικότητα, εδώ και καιρό δεν έχει χτίσει κανένα κτίριο: Κερδίζει εκατομμύρια πουλώντας το όνομά του σαν χρυσάφι.

Ο Τραμπ κατόρθωσε να εκλεγεί πρόεδρος, μεταξύ άλλων, γιατί χρηματοδότησε μόνος του την προεκλογική του εκστρατεία και μπορούσε να λέει ό,τι ήθελε. «Ούτε οι τράπεζες ούτε οι πολυεθνικές μπορούν να με ελέγξουν», έλεγε στην προεκλογική του εκστρατεία, κοροϊδεύοντας τους αντιπάλους του οι οποίοι ήταν αναγκασμένοι να προσέχουν τα λόγια τους προκειμένου να μη στενοχωρήσουν κάποιον χρηματοδότη.

Ο Τραμπ δεν είναι πολιτικός σαν τους άλλους. Το σήμα κατατεθέν του είναι η μόνιμη επιθετικότητά του, οι υπερβολές και οι απειλές που στηρίζονται σε μια βεβαιότητα: ό,τι κι αν κάνει, αυτό είναι καλό για τις επιχειρήσεις του.

Το σήμα κατατεθέν της ισχύος του είναι ο Πύργος Τραμπ, στην καρδιά του Μανχάταν της Νέας Υόρκης, στο 725 της 5ης Λεωφόρου. Ενα σιντριβάνι ύψους 20 μ. βρίσκεται στο εσωτερικό του, εντυπωσιακοί χώροι, ένα χλιδάτο ασανσέρ για να ανέβει κανείς στο γραφείο του, όπου τριγυρίζουν δεκάδες βοηθοί και συνεργάτες.

Οταν τον ρώτησαν από ποιον ηγέτη εμπνέεται για να κάνει πολιτική, απάντησε: «Από τον εαυτό μου». Θαυμάζει κάποιον άλλο επιχειρηματία; «Δεν μου αρέσει το ρήμα "θαυμάζω"», είναι η απάντησή του.

Ο Τραμπ δεν είναι πραγματικά αυτοδημιούργητος. Κληρονόμησε από τον πατέρα του μια σημαντική περιουσία, αλλά είναι σίγουρο ότι αυτο-εμπνεύστηκε. Είναι ο πρώτος Αμερικανός που μεταμορφώθηκε σε σούπερ σταρ της πολιτικής χωρίς προετοιμασία, χωρίς πολιτική εμπειρία και χωρίς πολιτική γνώση.

Στην πραγματικότητα, αυτός ο βασιλιάς των ακινήτων της Νέας Υόρκης έπαψε εδώ και καιρό να είναι επενδυτής ακινήτων και ως ξενοδόχος με παρουσία σε όλο τον κόσμο δεν έχει στην ιδιοκτησία του σχεδόν κανένα ξενοδοχείο στο εξωτερικό.

Ο Τραμπ πουλάει τον εαυτό του στην Αμερική ως βασιλιά των εργολάβων και ως τον πιο έξυπνο των μάνατζερ. Στην πραγματικότητα, δεν είναι τίποτα από όλα αυτά. Εχτισε πολύ λίγα κτίρια μετά το 2000 και σχεδίασε πολλά projects τα οποία δεν υλοποιήθηκαν ποτέ. Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι απατεώνας.

Ο Τραμπ ανέβηκε ψηλά στη δεκαετία του 1980 δανειζόμενος πολλά χρήματα. Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 χτυπήθηκε σκληρά οικονομικά, αλλά επιβίωσε, και στη συνέχεια άλλαξε οικονομικό μοντέλο. Οι επιχειρήσεις του είναι πάντα κερδοφόρες, αλλά δεν ισχύουν αυτά που ισχυρίζεται ότι έχει.

Στη δεκαετία του 1980 αγόρασε μια αεροπορική εταιρεία, μια τεράστια έκταση στο Παλμ Μπιτς και ένα γιοτ τόσο τεράστιο που ενέπνευσε ένα τραγούδι του συγκροτήματος Queen. Εγινε ο μεγιστάνας του Atlantic City με το καζίνο του Trump Taj Mahal, το ακριβότερο καζίνο στον κόσμο. Αγόρασε δύο ουρανοξύστες στη Νέα Υόρκη, στο Central Park, τις οποίες βάφτισε Trump Park Avenue και Trump Parc East. Αγόρασε, επίσης, το Plaza Hotel για 400 εκατομμύρια δολάρια, τα οποία δανείστηκε εξ ολοκλήρου. Για να τα δανειστεί, έβαλε υποθήκη το 1/4 της προσωπικής του περιουσίας. Ηταν την εποχή που είχε δηλώσει ότι θα έδινε 1 δολάριο στην τότε σύζυγό του Ιβάνα και «θα της αγόραζε όλα τα ρούχα που ήθελε» αν δεχόταν να διαχειριστεί το ξενοδοχείο.

Αυτός ο επιδειξιομανής επιχειρηματίας δανείστηκε τόσα πολλά που εγγυήθηκε προσωπικά κοντά 1 δισ. δολάρια. Αυτό σημαίνει ότι οι τράπεζες θα του είχαν κηρύξει πτώχευση αν κάτι πήγαινε στραβά. Το 1990, τα εγκαίνια του Taj Mahal ήταν η αποθέωση αυτής της εποχής της κιτσάτης επίδειξης. Ενα χρόνο αργότερα, όμως, αυτό το γκράντε κτίριο πτώχευσε.

Λίγα χρόνια πριν κατέβει υποψήφιος πρόεδρος, η μόνη πραγματική επιτυχία του Ντόναλντ Τραμπ ήταν ότι στάθηκε όρθιος, την ώρα που η αμερικανική οικονομία έφευγε κάτω από τα πόδια του. Τα έχασε όλα: Το Plaza, το γιότ, την αεροπορική εταιρεία, ενώ τα καζίνο του μπήκαν στον πτωχευτικό νόμο. Αυτό που τον έσωσε είναι ότι οι τραπεζίτες πίστεψαν ότι άξιζε περισσότερα με το κεφάλι έξω από το νερό, παρά πνιγμένος.

Κέρδισε έτσι χρόνο ως τη στιγμή που η αγορά ακινήτων ξεκόλλησε. Το 1995 κατόρθωσε να ξεχρεώσει μερικά εκατομμύρια και ξεκίνησαν κάποια projects που έφεραν το όνομά του. Αυτή την εποχή ο Τραμπ προτιμά να δίνει το όνομά του παρά να δανείζεται με εγγύηση την περιουσία του.

Σήμερα η αυτοκρατορία Τραμπ δεν είναι τόσο γιγαντιαία όσο ο ιδιοκτήτης της θέλει να την παρουσιάζει. Το 2015 είχε τζίρο 605 εκατομμύρια δολάρια, όσο κερδίζει και η εταιρεία NN, της Johnson City, η οποία κατασκευάζει μικρές μεταλλικές μπίλιες, εντελώς άγνωστη. Τα κέρδη του ήταν 275 με 325 εκατομμύρια δολάρια, υπερβολικά θα έλεγε κανείς, αν συγκρίνει ότι τα κέρδη της άγνωστης επιχείρησης ΝΝ είναι τρεις φορές κάτω. Πώς είναι δυνατόν;

«Είναι οι άδειες, το όνομα», εξηγεί ο οικονομικός διευθυντής του. «Είναι μια πολύ συμφέρουσα δουλειά», προσθέτει.

Τι κάνει ο Τραμπ; Δίνει το όνομά του σε ιδιοκτήτες πύργων στις Φιλιππίνες, στον Παναμά, στην Ινδία, στην Ουρουγουάη, στη Βραζιλία, στον Καναδά και στις ΗΠΑ και έτσι κερδίζει εκατομμύρια δολάρια. Ετσι, δεν έχει πια καμία ανησυχία να ξοδεύει τα χρήματά του στο τσιμέντο. Οταν μπαίνει το όνομά του σε έναν ουρανοξύστη ή σε ένα κτίριο δεν σημαίνει ότι είναι δικό του. Πάρτε για παράδειγμα το κτίριο Trump International Hotel & Tower το οποίο βρίσκεται στην πλατεία Gulf + Western Building στο Colombus Circle : Η General Electric έριξε τα χρήματα για να κατασκευαστεί. Αλλά αν λεγόταν GE International Hotel δεν θα πατούσε κανείς, ενώ σε ένα Trump Hotel μαζεύεται πλήθος.

«Δεν πρόκειται πια για την παραδοσιακή αγορά ακινήτων, αλλά είναι αγορά ακινήτων» δηλώνει ο Richard LeFrak, ένας άλλος δισεκατομμυριούχος. «Στην πραγματικότητα, αν το καλοεξετάσετε, το όνομά του έγινε φίρμα και αυτό είναι το αληθινό του κέρδος», προσθέτει.

Αυτό το όνομα έγινε η δύναμη ισχύος για όλες τις επιχειρήσεις του. Το 2005 το έβαλε σε ένα μπουκάλι βότκα την οποία ο ίδιος βάφτισε «η καλύτερη βότκα premium του κόσμου». Υπάρχει επίσης τσάι Τραμπ, ενεργειακό ποτό Τραμπ για την αγορά του Ισραήλ και της Παλαιστίνης, αρώματα Τραμπ με τα ονόματα Success και Empire.

Λάνσαρε, επίσης, μια συλλογή Τραμπ ρούχων για άντρες τα οποία πωλούνται στο διάσημο κατάστημα Macy's ενώ πουλάει ακόμη και στρώματα ύπνου Τραμπ. Αυτές οι δουλειές του αποφέρουν η καθεμία από 1 ως 5 εκατομμύρια δολάρια το χρόνο.

Ο Τραμπ είναι σίγουρα ιδιοφυία στις επιχειρήσεις. Αλλά κατόρθωσε να διαφημίσει ακόμη περισσότερο το όνομά του κάνοντας ο ίδιος ένα ριάλιτι, το Apprentice, στο κανάλι NBC, το οποίο του απέφερε 200 εκατομμύρια δολάρια σε 14 χρόνια.

Η άλλη πραγματική του μπίζνα είναι τα γήπεδα γκολφ. Το Trump National Golf Club του Bedminster, για παράδειγμα, είναι ύμνος στο στιλ Τραμπ: μπαίνοντας υπάρχει συντριβάνι με αγάλματα λιονταριών, λίγο παρακάτω κι άλλα λιοντάρια κι άλλα συντριβάνια. Lamborghini, Maserati και Bentley είναι παρκαρισμένες στην αλέα, με αγάλματα. Ο ίδιος ο Τραμπ φαντάστηκε αυτή την τρελή διακόσμηση. Αυτό το κλαμπ γκολφ έχει 400 μέλη, τα οποία πληρώνουν 24.000 δολάρια το χρόνο και εγγραφή 150.000 δολάρια. Είναι ένα ονειρεμένο μέρος, σίγουρα. Ο Τραμπ έχει δηλώσει ότι θα ήθελε να ταφεί εκεί, αλλά αμέσως πρόσθεσε ότι όχι, γιατί δεν υπάρχει χώρος και για τους άλλους εκατομμυριούχους-μέλη.

Ο Τραμπ κατέχει περίπου 12 τέτοια γήπεδα γκολφ, το ίδιο χλιδάτα, στις ΗΠΑ, δύο στη Σκωτία, ένα στην Ιρλανδία και ετοιμάζεται να πουλήσει το όνομά του για να κατασκευαστεί ένα στο Ντουμπάι. Εχει τόση φαντασία που πιστεύει ότι αυτή η επιχείρηση μπορεί να γίνει ακόμη πιο αποδοτική. «Υπάρχει ένα πράγμα που θα πρέπει να κατασκευάσει κάποιος, ένα γήπεδο γκολφ και ολόγυρα χιλιάδες βίλες. Κανείς δεν το έχει σκεφτεί» έχει δηλώσει.

Το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας του είναι τα ακίνητα και τα γραφεία, ειδικότερα ο Trump Tower, το NikeTown Store, καθώς και τουριστικά συγκροτήματα υψηλών προδιαγραφών όπως τα Trump National Doral στο Μαϊάμι.

Το 1999, το 2004 και το 2007 δήλωνε μπροστά στις κάμερες ότι ήταν «ο μεγαλύτερος έμπορος ακινήτων της Νέας Υόρκης». Στην προεκλογική του εκστρατεία, όταν απειλούσε ότι θα υψώσει τείχος στα σύνορα των ΗΠΑ με το Μεξικό, έλεγε: «Είμαι ο μεγαλύτερος κατασκευαστής της Νέας Υόρκης και θα κατασκευάσω το μεγαλύτερο τείχος στα σύνορα που μπορεί κανείς να φανταστεί». Από κάτω το πλήθος παραληρούσε. Αλλά ο Τραμπ δεν είναι ο μεγαλύτερος κατασκευαστής της Νέας Υόρκης. Και δεν είναι κατασκευαστής πια εδώ και καιρό. Εχει όμως αρκετή ιδοφυία για να εμφανίζεται ως τέτοιος και να εμφανίζεται ως πιο ισχυρός από,τι είναι πραγματικά, με στόχο να λιώσει τους ανταγωνιστές. Με αυτό τον τρόπο κατόρθωσε, μεταξύ άλλων, να βγάλει νοκ άουτ τους άλλους υποψηφίους των Ρεπουμπλικανών λέγοντας ακατάπαυστα ότι είναι «ο πιο επιτυχημένος επιχειρηματίας που φόρεσε ποτέ κοστούμι».

Δείτε μερικά από τα προϊόντα της συλλογής Τραμπ

Γυαλιά Τραμπ, αρώματα Τραμπ, Κοστούμια Τραμπ, βότκα Τραμπ.

Τον έπιασαν να λέει ψέματα

Ενα από τα κεντρικά συνθήματα της πολιτικής προστατευτισμού του Τραμπ είναι το «Πρώτα η Αμερική». Το επανέλαβε αρκετές φορές και στην ομιλία του κατά την τελετή ορκωμοσίας, στις 20 Ιανουαρίου. Εχει επαναλάβει χιλιάδες φορές ότι «το πρόβλημα με τη χώρα μας είναι ότι δεν κατασκευάζει πια τίποτα».

«Η Κίνα έχει βιάσει τη χώρα μας» δήλωσε, για παράδειγμα, ο Τραμπ στους εργαζομένους της Wilcox Industries, η οποία κατασκευάζει υλικά για τον αμερικανικό στρατό.

«Η χώρα μας έγινε μεγάλη στην βιομηχανική επανάσταση. Σήμερα είμαστε το αντίθετο από την βιομηχανική επανάσταση, και σύντομα θα καταρρεύσουμε».

Ωστόσο, αρκεί μια απλή επίσκεψη στον Πύργο Τραμπ ή στα καταστήματα όπου πωλούνται οι συλλογές του για να διαπιστώσει κάποιος ότι όλα κατασκευάζονται στην Κίνα, στο Μεξικό κλπ.

Ενα μπλουζάκι Τραμπ από βαμβάκι, το οποίο πωλείται 80 δολάρια, ένα καπέλο γκόλφ, οι γραβάτες όλα κατασκευάζονται στην Κίνα. Αλλα ρούχα ή αντικείμενα κατασκευάζονται στην Κορέα, στην Ταϊλάνδη κλπ.

Ακόμη και τα διάσημα καπέλα Τραμπ με το σύνθημα «Make America Great Again» είναι κατασκευασμένα στην Κίνα!

Τα μόνα που κατασκευάζονται στις ΗΠΑ είναι οι σοκολάτες Τραμπ, τα τσάγια Τραμπ και τα χριστουγεννιάτικα στολίδια, τα οποία κοστίζουν 15 δολάρια το καθένα!

Οπως πρώτο αποκάλυψε το Salon.com, τα σακάκια της συλλογής Τραμπ τα οποία πωλούνται στα Macy's, σε 50 διαφορετικά χρώματα και στιλ, όλα κατασκευάζονται στην Κίνα, τα πουκάμισα στο Μεξικό και στο Βιετνάμ. Ακόμη και τα κουτιά που τυλίγονται οι γραβάτες, τα κοσμήματα, τα αρώματα κατασκευάζονται στην Κίνα. Κι όμως ο Τραμπ επαναλαμβάνει συνεχώς τα αντίθετα.

«Οι εταιρείες μας κάνουν καλύτερα προϊόντα, αυτό είναι πολύ σημαντικό για να το ξέρουμε. Κάνουμε καλύτερα προϊόντα» είπε σε μια μεγάλη συγκέντρωση συντηρητικών ακτιβιστών, την Conservative Political Action Conference, στην Ουάσινγκτον, το περασμένο έτος.

«Ε, κοιτάξτε, ξέρω πολύ κόσμο στην Κίνα που πιστεύουν ότι είμαστε παιδιά σκύλας, εντάξει; Γελάνε με μας, παίρνουν τα χρήματα και μετά μας τα δανείζουν» είπε σε άλλη δήλωσή του.

Ο καθηγητής Robert Lawrence του Harvard Trade and Investment επεσήμανε ότι και η κόρη του Ιβάνκα Τραμπ κατασκευάζει όλα σχεδόν τα προϊόντα της φίρμας της, κοσμήματα, αξεσουάρ, ρούχα για γυναίκες, σχεδόν αποκλειστικά στην Κίνα.

«Στα 838 προϊόντα που φέρουν την ονομασία Ιβάνκα Τραμπ στο σάιτ ης, κανένα δεν κατασκευάζεται αποκλειστικά στις ΗΠΑ. Τα 628 γράφουν απλά «εισαγόμενο» και τα 354 γράφουν Made in China», δηλώνει ο Lawrence.

Αλλά και η σύζυγος του Τραμπ, Μελάνια, η οποία κατέχει την δική της επιχείρηση κοσμημάτων στο ίντερνετ τα κατασκευάζει στην Κίνα.

Το εκπληκτικό είναι ότι ο Τραμπ ρωτήθηκε γιατί κατασκευάζει τα προϊόντα του στην Κίνα την οποία ταυτόχρονα κατηγορεί και έδωσε την εξής απάντηση:

«Αυτό γίνεται γιατί η Κίνα χειραγωγεί το συνάλλαγμά της σε τέτοιο σημείο που είναι δύσκολο για τις δικές μας επιχειρήσεις να την ανταγωνιστούν». Τελεία και παύλα.

Πηγή: Ποια είναι η πραγματική περιουσία του Ντόναλντ Τραμπ -Δείτε τι πουλάει [εικόνες] | iefimerida.grhttp://www.iefimerida.gr/news/314670/poia-einai-i-pragmatiki-perioysia-toy-ntonalnt-tramp-deite-ti-poylaei-eikones#ixzz4WfZcNyOS

Jack Ma

From Wikipedia, the free encyclopedia

Jack Ma
Jack Ma, 2008 at World Economic Forum
Native name	马云 (Mǎ Yún)
Born	10 September 1964 (age 52) Hangzhou, Zhejiang, China
Residence	Hangzhou
Alma mater	Hangzhou Normal University,Cheung Kong Graduate School of Business (CKGSB)[1]
Occupation	Founder and Executive Chairman of Alibaba Group
Net worth	US$22 billion[2]
Spouse(s)	张瑛 (Cathy Zhāng Yīng)
Children	2

Jack Ma
Traditional Chinese	馬雲
Simplified Chinese	马云
[show]Transcriptions

Ma Yun (Chinese: 马云, [mà y̌n]; born September 10, 1964),^[3] known professionally as Jack Ma, is a Chinese business magnate who is the founder and executive chairman of Alibaba Group, a family of successful Internet-based businesses. He is the first mainland Chinese entrepreneur to appear on the cover of Forbes.^[4]

Contents

  [hide] 

• 1Early life
• 2Career
• 3Accomplishments
• 4Views
• 5Personal life
• 6Notes
• 7References
• 8External links

Early life[edit]

Ma was born in Hangzhou, Zhejiang Province, China. Ma started to study English at a young age and practiced English daily by conversing with English-speakers at Hangzhou hotel which was around 100 miles from his home. He would give them tours around the city for free to improve his English.^[5] He did this for nine years. He became pen pals with one of those foreigners, who nicknamed him "Jack" because he found it hard to pronounce his Chinese name.

Later in his youth, Ma struggled to attend college. The Chinese entrance exams are held only once a year and it took Ma four years to pass. After that,^[6] Ma attended Hangzhou Teacher's Institute^[7] (currently known as Hangzhou Normal University) and graduated in 1988 with a B.A. in English. While at school, Ma was the head of student council.^[5][5] After graduation, he became a lecturer of English and International Trade at Hangzhou Dianzi University. He later enrolled at Beijing-based Cheung Kong Graduate School of Business (CKGSB) and graduated in 2006.^[1]

Career[edit]

This section of a biography of a living person needs additional citations forverification. Please help by adding reliable sources. Contentious material about living persons that is unsourced or poorly sourced must be removed immediately, especially if potentially libelous or harmful. (June 2015) (Learn how and when to remove this template message)

After graduation, Ma applied for 30 different jobs and got rejected by all." I went for a job with the police; they said, 'you're no good,'" Mr. Ma told interviewer Charlie Rose. "I even went to KFC when it came to my city. Twenty-four people went for the job. Twenty-three were accepted. I was the only guy ...".^[8] In addition he applied 10 times for Harvard and got rejected ^[8]

1994, Mr. Ma heard about the Internet. In early 1995, he went to the US and with his friends' help he got introduced to the Internet. During his first encounter he searched the word "beer". Although he found information related to beer from many countries, he was surprised to find none from China. Further, he tried to search for general information about China and again was surprised to find none. So he and his friend created an "ugly" website related to China.^[9] Within five hours of creating the website he had received emails from some Chinese wishing to know about him. This is when Ma realized that the Internet had something great to offer. In April 1995, Mr. Ma, his wife and a friend went around, asked for USD 20,000, and started their first company. Their company was dedicated to creating websites for companies. He named their company "China Yellow Pages." Within three years, his company had made 5,000,000 Chinese Yuan which was equivalent to USD 800,000.

Ma began building websites for Chinese companies with the help of friends in the US. He has said that "the day we got connected to the Web, I invited friends and TV people over to my house," and on a very slow dial-up connection, "we waited three and a half hours and got half a page.... We drank, watched TV and played cards, waiting. But I was so proud. I proved (to my house guests that) the Internet existed."^[10] (At a conference in 2010, Ma revealed that he has never actually written a line of code nor made one sale to a customer. He acquired a computer for the first time at the age of 33.^[11])

From 1998 to 1999, Ma headed an information technology company established by the China International Electronic Commerce Center, a department of theMinistry of Foreign Trade and Economic Cooperation. In 1999, he quit and returned to Hangzhou with his team to found Alibaba, a China-based business-to-business marketplace site in his apartment with a group of 18 friends.^[12] He started a new round of venture development with 500,000 yuan.

In October 1999 and January 2000, Alibaba twice won a total of a $25 million international venture capital investment. The program was expected to improve the domestic e-commerce market and perfect an e-commerce platform for Chinese enterprises, especially small and medium-sized enterprises (SMEs), to address World Trade Organization (WTO) challenges. Ma wanted to improve the global e-commerce system and from 2003 he founded Taobao Marketplace, Alipay, Ali Mama and Lynx. After the rapid rise of Taobao, eBay offered to purchase the company. However, Ma rejected their offer, instead garnering support from Yahoo co-founderJerry Yang with a $1 billion investment.

In September 2014 it was reported Alibaba was raising over $25 billion in an initial public offering (IPO) on the New York Stock Exchange.^[13] Alibaba became one of the most valuable tech companies in the world after raising $25 billion, the largest initial public offering in US financial history. Ma now serves as executive chairman of Alibaba Group, which is a holding company with nine major subsidiaries: Alibaba.com, Taobao Marketplace, Tmall, eTao, Alibaba Cloud Computing, Juhuasuan, 1688.com, AliExpress.com and Alipay.

In November 2012, Alibaba's online transaction volume exceeded one trillion yuan. Ma was thus labeled "trillion Hou", meaning literally "Trillion Yuan Marquis" in Chinese.^{[citation needed]}

Ma has often been invited to lecture at universities such as the Wharton School at the University of Pennsylvania, Massachusetts Institute of Technology, Harvard University, and Peking University.^[14]

As of 2016, Jack Ma is the owner of Château de Sours in Bordeaux, Chateau Guerry in Côtes de Bourg and Château Perenne in Blaye, Côtes de Bordeaux.^[15]

On January 09, 2017, Jack Ma talked with President-elect Donald Trump at Trump Tower about how to create 1 million US jobs in five years. ^[16]

Accomplishments[edit]

In 2004, China Central Television and its viewers selected Mr. Ma as one of the "Top 10 Business Leaders of the Year".^[17]

In Sep 2005, World Economic Forum selected Mr. Ma as a "Young Global Leader".^[17] Fortune Magazine also selected him as one of the "25 Most Powerful Businessperson in Asia". Businessweek also selected him as a "Businessperson of the Year"^[18] in 2007, and Barron's chose him as one of the 30 "World’s Best CEOs" in 2008.^[19]

In May 2009, Time magazine selected Mr. Ma as one of the world’s 100 most powerful people. In reporting Ma’s accomplishments, Adi Ignatius, former Time senior editor and editor-in-chief of the Harvard Business Review, noted that "the Chinese Internet entrepreneur is soft-spoken and elflike — and he speaks really good English" and remarked that "Taobao.com, Mr. Ma's consumer-auction website, conquered eBay in China."^[20] In 2014, he was again included in the list.^[21]BusinessWeek chose him as one of China's Most Powerful People,.^[22] Forbes China also selected him as one of the Top 10 Most Respected Entrepreneurs in China by in 2009. Ma received the 2009 CCTV Economic Person of the Year: Business Leaders of the Decade Award.

In 2010, Ma was selected by Forbes Asia as one of Asia’s Heroes of Philanthropy for his contribution to disaster relief and poverty.^[23]

In 2011 it was announced that one of his companies had gained control of Alipay, formerly a subsidiary of Alibaba Group, so as to "comply with Chinese law governing payment companies in order to secure a license to continue operating Alipay.^[24] Numerous analysts reported that Ma sold Alipay to himself below market value without notifying the board of Alibaba Group or the other major owners Yahoo and Softbank, while Ma stated that Alibaba Group's board of directors were aware of the transaction. The ownership dispute was resolved by Alibaba Group, Yahoo! and Softbank in July 2011.^[25]

Ma was awarded an honorary doctoral degree by the Hong Kong University of Science and Technology in November 2013.^[26]

Ma is a board member of Japan’s SoftBank and China’s Huayi Brothers Media Corporation. He became a trustee of The Nature Conservancy’s China program in 2009 and joined its global board of directors in April 2010. In 2013, he became chairman of the board for The Nature Conservancy's China Program; this was one day after he stepped down from Alibaba as company CEO.^[27][28] Ma is the first Chinese citizen to serve on The Nature Conservancy’s board.

In 2014 he was ranked as the 30th most powerful person in the world in an annual ranking published by Forbes.^[29]

In 2015, Asian Award honoured him the Entrepreneur of the Year award.^[30]

Views[edit]

In 2007, in response to worldwide criticism of the practice of killing sharks for their fins, Ma announced that he and his family had "sworn off shark fin soup now and forever." Ma has stated that moment created a newfound interest in environmentalism that would shape his future ethos. In January 2009, Alibaba Group revised its listing policy and banned the sale of shark fin products on all of its e-commerce platforms.^[31]

At the Alibaba.com annual shareholders meeting in May 2009, Ma encouraged those in attendance to take action by starting businesses to cope with the economic downturn rather than waiting for government or business to help them. He reminded everyone that the great fortunes of the world were made by people who saw opportunities that others didn't, and he noted that the aftermath of the recent global recession would be no different in terms of exposing new ways of doing business.

At the annual general meeting of shareholders for Alibaba.com in May 2010, Ma announced Alibaba Group would begin in 2010 to earmark 0.3% of annual revenue to environmental protection, particularly on water and air quality improvement projects. Of the future of Alibaba, he has said that "our challenge is to help more people to make healthy money, 'sustainable money,' money that is not only good for themselves but also good for the society. That's the transformation we are aiming to make."^[32]

In 2015 Ma made his first purchase of conservation land outside China when he bought a 28,100-acre property named Brandon Park in Paul Smiths, New York, inAdirondack Park for $23 million.^[33]

Personal life[edit]

Jack Ma is married to Zhang Ying.^[34] They have a son and a daughter.^[35]

Ma met his wife when they were studying at Hangzhou Normal University.^[35] They married shortly after graduating in the late 1980s. Both began working as teachers.^[35]

According to Ma and his assistant, Ma had been studying and practicing Chen-style Tai Chi Chuan, a Chinese martial arts form, in Hangzhou for some time when in 2009 he began studying with Wáng Xī'an, a well-known martial arts master and teacher. In 2011, Ma hired several tournament-winning Tai Chi players to teach at Alibaba. Wang, Jet Li, and Ma teach regular classes at Alibaba, at which attendance by employees is mandatory. Ma's vision, according to his assistant, is that one day people will remember him above all as a Tai Chi master, rather than solely as the founder of China's largest internet company and online shopping website.^[36]