Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2015
Παρασκευή 27 Νοεμβρίου 2015
Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2015
Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2015
Ποια είναι τα επικίνδυνα Ε στα τρόφιμα
Όπως είναι γνωστό η διατροφή αποτελεί το βασικότερο παράγοντα της υγείας του κάθε ανθρώπου. Όμως αυτά που τρώμε είναι υγιεινά ή καταστροφικά για την υγεία μας;
Πολύ περισσότερο όταν η διατροφή από μπισκότα, σοκολάτες κτλ, είναι στο καθημερινό διαιτολόγιο των παιδιών μας. Θα μπορούσατε να αρνηθείτε στο παιδί σας π.χ. να πάρει και να καταναλώσει μια σοκολάτα ή ένα κρουασάν; Αν διαβάσετε τα παρακάτω αποτελέσματα ερευνών σίγουρα θα το αρνηθείτε.
Προκαλεί όμως εντύπωση γιατί αυτές οι ουσίες που σε ανεπτυγμένες χώρες είναι απαγορευμένες εδώ στην Ελλάδα κυκλοφορούν ελεύθερα στο εμπόριο. Οι «πολιτισμένοι» Αμερικάνοι Εγγλέζοι και άλλοι Ευρωπαίοι τις έχουν απαγορεύσει και προστατεύουν έτσι τους πολίτες τους.Φαίνεται ότι αφού μας τις καθιέρωσαν στη διατροφή μας, περιμένουμε από αυτούς να μας πουν να μην τις τρώμε.
Τα προϊόντα που τις περιέχουν κυκλοφορούν και διαφημίζονται νύχτα και μέρα. Ας αναρωτηθεί ο καθένας από εμάς το γιατί, ενώ ίσως τη λύση θα πρέπει να τη δώσει ο καθένας μόνος του, αποφεύγοντας να αγοράζει και να καταναλώνει αυτές τις τροφές. Έτσι μένει σε μας τους καταναλωτές όταν αγοράζουμε προϊόντα να βλέπουμε ποια έψιλον περιέχουν και να τα αποφεύγουμε.Θα πρέπει βέβαια να είμαστε με το χαρτί των Ε στο χέρι .
Παρακάτω μπορείτε να δειτε αναλυτικά όλες τις ουσίες που περιέχονται σε τρόφιμα ευρείας κατανάλωσης (μπισκότα, καραμέλες, κέικ, σοκολάτες, κρουασάν, γαριδάκια, τσιπς και άλλα σνακς, παγωτά, αναψυκτικά κ.ά.) της ελληνικής αγοράς και κατεγράφησαν από την ομάδα των μελετητών σε συσχέτιση με τις επιπτώσεις τους στην υγεία:
Ε102 (ταρτραζίνη) Ασθμα, ερύθημα, υπερκινητικότητα.
Πιθανή σύνδεση με καρκινογένεση στα πειραματόζωα. Η (Hyperactive Children’s Support Group) συνιστά να αποφεύγεται. Συγχυτικές καταστάσεις, αϋπνίες σε παιδιά, επέμβαση στα πεπτικά ένζυμα. Απαγορεύεται σε Νορβηγία και Φινλανδία. Περιορισμένη ρήση σε Σουηδία και Γερμανία.
* Ε120 (κοχενίλη) Δυσανεξία στα τρόφιμα.
Η ΗΑCSG συνιστά να αποφεύγεται ιδιαίτερα από άτομα υπερκινητικά, ασθματικά και από όσους πάσχουν από ρινίτιδα, κνίδωση ή έχουν ευαισθησία στην ασπιρίνη. Εχει απαγορευθεί στις ΗΠΑ.
* Ε124 (ερυθρό κοχενίληςΑ) Καρκινογένεση σε ζώα, άσχημες αντιδράσεις από ασθματικούς και αλλεργικούς στην ασπιρίνη.
Ερύθημα, υπερκινητικότητα. Απαγορεύεται σε Καναδά, ΗΠΑ και Νορβηγία. Περιορισμένη χρήση στη Σουηδία.
* Ε122 (αζορουμπίνι), Ε132 (καρμίνη), Ε133 (λαμπρό κυανούν – FCF)
Ασθμα, ερύθημα, υπερκινητικότητα. Πιθανή σύνδεση με καρκινογένεση στα πειραματόζωα.
* Ε150 (καραμελόχρωμα) Μείωση των λευκών αιμοσφαιρίων.
Καταστροφή της VitB6. Πιθανές βλάβες στα γονίδια. Υπερπλασία εντέρου και νεφρών. Η ΗΑGS συνιστά να αποφεύγεται.
* Ε160 (ανάτο ή μπιξίνη/νορπιξίνη) Στον οργανισμό μετατρέπεται σε βιταμίνη Α. Να αποφεύγεται γιατί προκαλεί υπερκινητικότητα, ερύθημα, κνίδωση, διάχυτο αγγειονευρωτικό οίδημα και σχετίζεται με την πρόκληση άσθματος.
* Ε211 (βενζοϊκό νάτριο) Ασθμα, ερύθημα, υπερκινητικότητα. Υποπτο για νευροτοξικότητα.
* Ε212 (βενζοϊκό κάλιο) Ασθμα, ερύθημα, υπερκινητικότητα, νευρολογικές διαταραχές.
* Ε262 (οξικό νάτριο) Συσχέτιση με καρκινογένεση.
* Ε296 (μηλικό οξύ) Πρέπει να αποφεύγεται η κατανάλωση του από βρέφη και μικρά παιδιά.
* Ε320 (βουτυροϋδροξυανισόλη) Υπερκινητικότητα, ερύθημα, δυσανεξία, όγκοι στα πειραματόζωα, επίδραση στα οιστρογόνα. Απαγορεύεται στη διατροφή των νηπίων. Απαγορευμένο στην Ιαπωνία.
* Ε407 (καραγενάνη) Ελκη εντερικού σωλήνα. Βλάβες εμβρύου στα πειραματόζωα. Σχετικά ασφαλής σε μικρές ποσότητες. Πρόσφατα συσχετίστηκε με καρκινογένεση.
* E430(στεατικό πολυοξυαιθυλένιο) Πιθανή επαγωγή καρκίνου.Πρέπει να αποφεύγεται.
* Ε503 (όξινο αθρακικό αμμώνιο) Ερεθιστικό για τους βλεννογόνους, πιθανή απώλεια ασβεστίου και μαγνησίου
* Ε541 (όξινο φωσφορικό νάτριο) Πρέπει να αποφεύγεται. Απαγορεύεται στην Αυστραλία.
Κίνδυνος για βρέφη, ηλικιωμένους και ανθρώπους με προβλήματα στους νεφρούς ή στην καρδιά. Πιθανή σύνδεση με οστεοπόρωση και με νόσο Αλτσχάιμερ.
* Ε414 (αραβικό κόμμι) Πιθανό αλλεργιογόνο – μπορεί να προκαλέσει άσθμα και ερεθισμό του δέρματος. Καταπραΰνει ερεθισμούς των βλεννογόνων.
* Ε420 (σορβιτόλη και σιρόπι σορβιτόλης») Καθαρτικές δράσεις, πιθανές γαστρικές διαταραχές.
Οχι σε τροφές νηπίων και παιδιών. Δεν συνιστάται σε διαβητικούς.
* Ε422 (γλυκερόλη) Σε μεγάλες ποσότητες προκαλεί κεφαλαλγία, δίψα, ναυτία και υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα. Προστατεύει από βλάβες στοDΝΑ που επάγονται από ραδιενέργεια και UV.
* Ε440 (πηκτίνη) Μεγάλες ποσότητες μπορούν να προκαλέσουν προσωρινό μετεωρισμό ή δυσπεψία.
* Ε466 (καρβοξυμεθυλικό κυτταρινι-κό νάτριο) Το Εθνικό Ινστιτούτο της Αμερικής για τον καρκίνο δηλώνει ότι πρέπει να απαγορευθεί ως προσθετικό τροφίμων.
* Ε950 (ακετοσουλφαμικό κάλιο) Εχει συσχετισθεί με καρκινογένεση σε ανθρώπους και πειραματόζωα και με βλάβες του νευρικού συστήματος. Απαγορεύεται η χρήση του στις ΗΠΑ και στη Βρετανία.
* Ε951 (ασπαρτάμη) Εχει συσχετισθεί με καρκινογένεση σε ανθρώπους και πειραματόζωα και με βλάβες του νευρικού συστήματος. Επίσης άτομα αλλεργικά σε αυτήν εμφανίζουν πονοκέφαλο και βλάβες στον εγκέφαλο. Απαγορεύεται η χρήση του στις ΗΠΑ και στη Βρετανία.
* Ε110 (κιτρινοπορτοκαλί S) Ασθμα, ερύθημα, υπερκινητικότητα, κνίδωση, ρινίτιδα, ρινική συμφόρηση, αλλεργίες, υπερευαισθησία, όγκοι νεφρού, χρωμοσωμικές ανωμαλίες, υπο-γάστριος πόνος, ναυτία και εμετός, δυσπεψία, αυξημένες περιπτώσεις όγκων σε ζώα. Απαγορευμένο στη Νορβηγία.
* Ε1500 (εναμμώνιο καραμελόχρωμα)Μείωση των λευκών αιμοσφαιρίων, καταστροφή της Vit Β6, πιθανές βλάβες στα γονίδια, επιβράδυνση της ανάπτυξης, υπερπλασία του εντέρου και των νεφρών. Η HACSG συνιστά να αποφεύγεται καθώς μπορεί να προκαλέσει υπερκινητικότητα.
* Ε1600 (εκχύλισμα πάπρικας) Να αποφεύγεται. Εχει απαγορευθεί σε ορισμένες χώρες.
* Ε300 (ασκορβικό οξύ) Σε μεγάλες δόσεις προκαλεί διάβρωση των δοντιών, εμετούς, διάρροιες, ναυτία, πέτρες στα νεφρά (αν η ημερήσια δόση ξεπερνά τα 10 γραμμ.).
* Ε612 (γλουταμινικό μονονάτριο -Μsg) Πάρα πολύ τοξικό. Μπορεί να καταστρέψει το νευρικό σύστημα με αποτέλεσμα ασθένειες όπως Xάντινγκτον, Αλτσχάιμερ και Πάρκινσον. Υψηλός κίνδυνος νια εγκύους, παιδιά, ηλικιωμένους, ασθματικούς, υπογλυκαιμικούς και καρδιοπαθείς.
* Ε627 (γουανυλικό δινάτριο) κα Ε631 (ινοσινικό δινάτριο) Ποδάγρα. Δεν επιτρέπεται σε φαγητά για νεογνά και μικρά παιδιά.
* Ε211 (βενζοϊκό νάτριο) Ασθμα, ερύθημα, υπερκινητικότητα. Ύποπτο για νευροτοξικές βλάβες.
* Ε375 (νιασίνη VitΒ3) Ημερήσια δόση μεγαλύτερη του 1 mg προκαλεί ηπατική βλάβη, διαβήτη, γαστρίτιδα, βλάβη στους οφθαλμούς και αυξάνει τα επίπεδα του ουρικού οξέος στο αίμα.
* Ε950 (ακετοσουλφαμικό κάλιο) Εχει συσχετισθεί με καρκινογένεση σε ανθρώπους και πειραματόζωα και με βλάβες του νευρικού συστήματος. Απαγορεύεται η χρήση του στις ΗΠΑ και στη Βρετανία.
* Ε952 (κυκλαμικό οξύ). Εχει συσχετισθεί με καρκινογένεση σε ανθρώπους και πειραματόζωα και με βλάβες του νευρικού συστήματος. Συσχετίζεται επίσης με ημικρανίες και καρκινογόνες βλάβες στους όρχεις ποντικών και στα έμβρυα τους. Απαγορεύεται η χρήση του στις ΗΠΑ και στη Βρετανία.
* Καφεΐνη Τοξική σε υψηλές δόσεις. Σχετίζεται με υπέρταση, εμετούς, ημικρανίες, διάρροιες, αϋπνίες, τρέμουλο χεριών, συχνοουρία, αλλά βοηθάει στην παροχή ασβεστίου στον οργανισμό.
* Υδροχλωρική κινίνη Ημικρανίες, ναυτία, εμβοές των ώτων, θολωμένη όραση. Το FDA (Food and Drug Administration) συνιστά περιορισμό των δόσεων.
* Ταυρίνη Διάρροιες και πεπτικά έλκη λόγω υπερβολικής κατανάλωσης. Οι διαβητικοί και οι υπογλυκαιμικοί ασθενείς θα πρέπει να τη χρησιμοποιούν κάτω από ιατρική επιτήρηση καθώς έχει βρεθεί ότι περιορίζει τη δραστικότητα της ινσουλίνης.
Οι κατηγορίες
Χρωστικές ουσίες Ε100-180
Συντηρητικές ουσίες Ε200-297
Αντιοξειδωτικές ουσίες Ε300-321
Ομοιογενοποιητές, σταθεροποιητές, πηκτικές ουσίες Ε322-495
Βοηθητικές ουσίες επεξεργασίας Ε500-585
Ουσίες ενισχυτικές της γεύσης Ε620-640
Παράγοντες που βελτιώνουν την εξωτερική όψη Ε900-948
Αέρια συσκευασίας Ε941-948
Γλυκαντικές ουσίες Ε950-967
Διάφορες άλλες προσθετικές ουσίες Ε999-1518
Χρωστικές ουσίες Ε100-180
Συντηρητικές ουσίες Ε200-297
Αντιοξειδωτικές ουσίες Ε300-321
Ομοιογενοποιητές, σταθεροποιητές, πηκτικές ουσίες Ε322-495
Βοηθητικές ουσίες επεξεργασίας Ε500-585
Ουσίες ενισχυτικές της γεύσης Ε620-640
Παράγοντες που βελτιώνουν την εξωτερική όψη Ε900-948
Αέρια συσκευασίας Ε941-948
Γλυκαντικές ουσίες Ε950-967
Διάφορες άλλες προσθετικές ουσίες Ε999-1518
Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2015
Lucy
Τον Αυστραλοπίθηκο με το όνομα Lucy τιμάει με το σημερινό της doogle η Google. Η Λούσι είναι ο πρώτος σκελετός του ανθρωποειδές γένους που ανακαλύφθηκε.
Πρόκειται για τον σκελετό μιας νεαρής 18 ετών με την κωδική ονομασία AL- 288-1 που είναι ο πρώτος σκελετός του Αυστραλοπίθηκου αφαρίου (Australopithecus afarensis) που εντοπίστηκε το 1974 στην έρημο Αφάρ της Αιθιοπίας. Ο άνθρωπος που την ανακάλυψε ονομάζεται Ντόναλντ Γιόχανσον (Donald Johanson).
Η ηλικία του σκελετού προσδιορίστηκε από 2,8 έως 3,8 εκατομμύρια χρόνια ενώ περπατούσε όρθια. Είχε ύψος 1 μέτρο, βάρος 22-30 κιλά με κοντά πόδια και το αρσενικό ήταν βαρύτερο και πιο ψηλό. Το κεφάλι της έμοιαζε με του ανθρώπου.
Ο σκελετός που ανακαλύφθηκε το 1974 από τον Γιόχανσον στην έρημο Αφάρ της Αιθιοπίας. Το δεύτερο απολίθωμα του Αυστραλοπίθηκου αφαρίου βρέθηκε και πάλι στην Αιθιοπία. Πρόκειται για ένα νεαρό ηλικίας 16-17 ετών και ήταν νεώτερος της Λούση κατά 400.000 χρόνια.
Αυστραλοπίθηκος
Αυστραλοπίθηκος (Australopithecus) (εκ του "australis", νότιος στα Λατινικά, και του πίθηκος) είναι ένα γένος ανθρωποειδών που έχει αφανιστεί. Σύμφωνα με παλαιοντολογικά και αρχαιολογικά στοιχεία, το γένος Αυστραλοπίθηκος εξελίχτηκε στην ανατολική Αφρική περίπου 4 εκατομμύρια χρόνια πριν και στη συνέχεια εξαπλώθηκε σε ολόκληρη την ήπειρο μέχρι να αφανιστεί 2 εκατομμύρια χρόνια πριν. Αυτό το διάστημα έζησαν πολλά είδη αυστραλοπίθηκων όπως ο Australopithecus anamensis, ο A. afarensis, ο A. sediba, και ο A. africanus. Μέχρι πρότινος είδη σαν τον A. robustus και τον A. boisei, πιστεύεται πως αποτελούσαν μέλη του ίδιου γένους των Αυστραλοπιθήκων. Παρόλα αυτά πρόσφατα δεδομένα υποδεικνύουν πως αποτέλεσαν ένα ξεχωριστό γένος, γεγονός που διαίρεσε τις αυστραλοπιθηκίνες σε δύο γένη: τον Αυστραλοπίθηκο (λεπτοφυείς αυστραλοπιθηκίνες), και τον Παράνθρωπο (Paranthropus) (εύρωστες αυστραλοπιθηκίνες).
Είναι κοινά αποδεκτό από την επιστημονική κοινότητα πως οι αυστραλοπίθηκοι διαδραμάτισαν έναν καθοριστικό ρόλο στην ανθρώπινη εξέλιξη, και αποτέλεσαν πρόγονο του Homo habilis, Homo ergaster και κατά ακολουθία του σύγχρονου ανθρώπου, Homo sapiens sapiens.
Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2015
'Alien' Matter From Beyond Our Solar System!
For the very first time, a NASA spacecraft has detected matter from outside our solar system - material that came from elsewhere in the galaxy, researchers announced today (Jan. 31).
This so-called interstellar material was spotted by NASA's Interstellar Boundary Explorer (IBEX), a spacecraft that is studying the edge of the solar system from its orbit about 200,000 miles (322,000 kilometers) above Earth.
"This alien interstellar material is really the stuff that stars and planets and people are made of - it's really important to be measuring it," David McComas, IBEX principal investigator and assistant vice president of the Space Science and Engineering Division at Southwest Research Institute in San Antonio, said in a news briefing today from NASA Headquarters in Washington, D.C.
An international team of scientists presented new findings from IBEX, which included the first detection of alien particles of hydrogen, oxygen and neon, in addition to the confirmation of previously detected helium.
These atoms are remnants of older stars that have ended their lives in violent explosions, called supernovas, which dispersed the elements throughout the galaxy. As interstellar wind blows these charged and neutral particles through the Milky Way, the IBEX probe is able to create a census of the elements that are present.
Heavy Elements in Space
According to the new study, the researchers found 74 oxygen atoms for every 20 neon atoms in the interstellar wind. For comparison, there are 111 oxygen atoms for every 20 neon atoms in our solar system, meaning there are more oxygen atoms in any part of the solar system than in nearby interstellar space, the scientists said in a statement.
"These are important elements to know quantitatively because they are the building blocks of stars, planets, people," McComas said. "We discovered this puzzle: matter outside our solar system doesn't look like material inside our solar system. It seems to be deficient in oxygen compared to neon."
The presence of less oxygen within interstellar material could indicate that the sun formed in a region with less oxygen compared to its current location, the researchers said.
Or, it could be a sign that oxygen is "locked up" in other galactic materials, such as cosmic grains of dust or ice.
"That leaves us with a puzzle for now: could it be that some of that oxygen, which is so crucial for life on Earth, is locked up in the cosmic dust?" asked Eberhard Möbius, a professor at the University of New Hampshire and a visiting professor at Los Alamos National Laboratory in New Mexico. "Or, does it tell us how different our neighborhood is compared to the sun's birthplace?"
IBEX also measured the interstellar wind traveling at a slower speed and from a different direction than was previously thought. The research now shows that the interstellar wind exerts 20 percent less pressure on our heliosphere, which is a protective bubble that shields our solar system from powerful, damaging cosmic rays.
"Measuring the pressure on our heliosphere from the material in the galaxy and from the magnetic fields out there will help determine the size and shape of our solar system as it travels through the galaxy," Eric Christian, IBEX mission scientist at NASA's Goddard Space Flight Center in Greenbelt, Md., said in a statement.
A History of the Universe
The results of the new study will also help scientists shed light on the history of the material in the universe.
"It tells us things about the part of space that we live in, and the interaction with that part of space with the rest of the galaxy," McComas said.
The observations from IBEX and the ability to determine the ratio of elements in space could help scientists understand how the galaxy has evolved and changed over time.
"I find it really exciting that right on our front doorstep, we can take a sample of this interstellar matter around us," Möbius said. "If you think back all the way to the Big Bang, there was only hydrogen and helium. Then stars and supernovas sprinkled it with heavy elements - if you imagine that we are made out of the material that has been belched out of the supernova, and it is continuing. So, 4.5 billion years ago, the sun formed out of the solar nebula, and now we are sampling part of the Milky Way as it is today. It gives us nice data points - Big Bang and the sun's formation to what is our environment. Then modelers can go and trace how that material has evolved over time in the cosmos."
The findings are detailed in a series of papers that were published today in the Astrophysical Journal.
NASA launched the IBEX mission in October 2008 to map the boundary between the solar system and interstellar space. The $169 million spacecraft was originally built for a two-year mission.
IBEX measures and counts particles called energetic neutral atoms, which are created in an area of our solar system known as the interstellar boundary region. Since its launch, the spacecraft has already made groundbreaking discoveries about the heliosphere and the boundary between our solar system and interstellar space.
In 2009, IBEX detected a mysterious ribbon on the edge of the solar system made up of a stream of charged particles that travels a million miles per hour from the sun. In 2010, researchers announced that IBEX had witnessed the first-ever look at solar wind crashing into Earth's magnetosphere
This so-called interstellar material was spotted by NASA's Interstellar Boundary Explorer (IBEX), a spacecraft that is studying the edge of the solar system from its orbit about 200,000 miles (322,000 kilometers) above Earth.
"This alien interstellar material is really the stuff that stars and planets and people are made of - it's really important to be measuring it," David McComas, IBEX principal investigator and assistant vice president of the Space Science and Engineering Division at Southwest Research Institute in San Antonio, said in a news briefing today from NASA Headquarters in Washington, D.C.
An international team of scientists presented new findings from IBEX, which included the first detection of alien particles of hydrogen, oxygen and neon, in addition to the confirmation of previously detected helium.
These atoms are remnants of older stars that have ended their lives in violent explosions, called supernovas, which dispersed the elements throughout the galaxy. As interstellar wind blows these charged and neutral particles through the Milky Way, the IBEX probe is able to create a census of the elements that are present.
Heavy Elements in Space
According to the new study, the researchers found 74 oxygen atoms for every 20 neon atoms in the interstellar wind. For comparison, there are 111 oxygen atoms for every 20 neon atoms in our solar system, meaning there are more oxygen atoms in any part of the solar system than in nearby interstellar space, the scientists said in a statement.
"These are important elements to know quantitatively because they are the building blocks of stars, planets, people," McComas said. "We discovered this puzzle: matter outside our solar system doesn't look like material inside our solar system. It seems to be deficient in oxygen compared to neon."
The presence of less oxygen within interstellar material could indicate that the sun formed in a region with less oxygen compared to its current location, the researchers said.
Or, it could be a sign that oxygen is "locked up" in other galactic materials, such as cosmic grains of dust or ice.
"That leaves us with a puzzle for now: could it be that some of that oxygen, which is so crucial for life on Earth, is locked up in the cosmic dust?" asked Eberhard Möbius, a professor at the University of New Hampshire and a visiting professor at Los Alamos National Laboratory in New Mexico. "Or, does it tell us how different our neighborhood is compared to the sun's birthplace?"
IBEX also measured the interstellar wind traveling at a slower speed and from a different direction than was previously thought. The research now shows that the interstellar wind exerts 20 percent less pressure on our heliosphere, which is a protective bubble that shields our solar system from powerful, damaging cosmic rays.
"Measuring the pressure on our heliosphere from the material in the galaxy and from the magnetic fields out there will help determine the size and shape of our solar system as it travels through the galaxy," Eric Christian, IBEX mission scientist at NASA's Goddard Space Flight Center in Greenbelt, Md., said in a statement.
A History of the Universe
The results of the new study will also help scientists shed light on the history of the material in the universe.
"It tells us things about the part of space that we live in, and the interaction with that part of space with the rest of the galaxy," McComas said.
The observations from IBEX and the ability to determine the ratio of elements in space could help scientists understand how the galaxy has evolved and changed over time.
"I find it really exciting that right on our front doorstep, we can take a sample of this interstellar matter around us," Möbius said. "If you think back all the way to the Big Bang, there was only hydrogen and helium. Then stars and supernovas sprinkled it with heavy elements - if you imagine that we are made out of the material that has been belched out of the supernova, and it is continuing. So, 4.5 billion years ago, the sun formed out of the solar nebula, and now we are sampling part of the Milky Way as it is today. It gives us nice data points - Big Bang and the sun's formation to what is our environment. Then modelers can go and trace how that material has evolved over time in the cosmos."
The findings are detailed in a series of papers that were published today in the Astrophysical Journal.
NASA launched the IBEX mission in October 2008 to map the boundary between the solar system and interstellar space. The $169 million spacecraft was originally built for a two-year mission.
IBEX measures and counts particles called energetic neutral atoms, which are created in an area of our solar system known as the interstellar boundary region. Since its launch, the spacecraft has already made groundbreaking discoveries about the heliosphere and the boundary between our solar system and interstellar space.
In 2009, IBEX detected a mysterious ribbon on the edge of the solar system made up of a stream of charged particles that travels a million miles per hour from the sun. In 2010, researchers announced that IBEX had witnessed the first-ever look at solar wind crashing into Earth's magnetosphere
Σάββατο 21 Νοεμβρίου 2015
Παρασκευή 20 Νοεμβρίου 2015
Ο Κόσμος πριν τους ιστορικούς χρόνους.
ΜΙΑ ΠΑΝΑΡΧΑΙΑ ΚΟΣΜΟΚΡΑΤΟΡΙΑ
Είναι χαρακτηριστική η καταγραφή του Ησιόδου στο «Έργα και ημέραι», όπου αναφέρει ότι οι θεοί δημιούργησαν πρώτα το Χρυσό Γένος των ανθρώπων που έζησε την εποχή που ο Κρόνος βασίλευε στο κράτος του Ουρανού. Τούτο το γένος ήταν το πιο σοφό και προηγμένο απ” όλα, ενώ εν συνεχεία ακολούθησαν – σε μία συνεχή παρακμή – τα επόμενα γένη φτάνοντας στο κατώτερο: το Σιδηρούν.
Εδώ έχουμε την αντίληψη της αντίστροφης πορείας του ανθρώπινου πολιτισμού, αλλά και μια αναφορά σε κάποιον πανάρχαιο εξελιγμένο πολιτισμό: Στο κράτος του Ουρανού. Ο Ουρανός σύμφωνα με την αρχαιοελληνική παράδοση ήταν ο πρώτος βασιλέας ο οποίος και δημιούργησε ένα παγκόσμιο κράτος. Ο Ευήμερος ο Μεσσήνιος αναφέρει ότι ο Ουρανός φέρεται ως ο πρώτος των βασιλέων, ενώ ο Απολλόδωρος αναφέρει ότι ήταν ο πρώτος που κατέκτησε τον κόσμο.
Ανάλογη καταγραφή έχουμε από την αρχαία κινεζική παράδοση, οπού κατά το πανάρχαιο κείμενο » I Τσίνκ» ο πρώτος βασιλέας ήταν ο “Τσανγκ – Τι», που μεταφράζεται ως «Ό Βασιλιάς Ουρανός».
Σύμφωνα λοιπόν με το «Ι Τσινκ», κατά την εποχή της βασιλείας του «εθεσπίσθησαν νόμοι χρηστότητος και δικαιοσύνης. Δεν υπήρχε τότε τόπος στη Γη που να μην ανήκε στον βασιλέα Ουρανό…».
Παρόμοιες αναφορές υπάρχουν και στα αρχαία Ινδικά κείμενα «Ραγγού Βάνσα» και «Ραμαγιάνα», όπου γίνεται λόγος για ένα πανάρχαιο βασίλειο που ίδρυσε ο «Μανού», ο «πρώτος των βασιλέων» και στο οποίο ίσως είχε αναπτυχθεί ένας εξελιγμένος πολιτισμός.
Παρόμοιες αναφορές υπάρχουν και στα αρχαία Ινδικά κείμενα «Ραγγού Βάνσα» και «Ραμαγιάνα», όπου γίνεται λόγος για ένα πανάρχαιο βασίλειο που ίδρυσε ο «Μανού», ο «πρώτος των βασιλέων» και στο οποίο ίσως είχε αναπτυχθεί ένας εξελιγμένος πολιτισμός.
Το αρχαίο Ινδιάνικο κείμενο «Popol Vux» αναφέρει την ύπαρξη κατά τα πανάρχαια χρόνια ενός παγκόσμιου πολιτισμού, ενώ μιλάει και για τον εποικισμό της Αμερικής από τους λευκούς στρατιώτες του βασιλιά «“Ηλα Τάκι».
Οι παρόμοιες έως ταυτόσημες αυτές αρχαίες καταγραφές, που έρχονται από λαούς που ζουν σε φοβερά απομακρυσμένες μεταξύ τους περιοχές, δεν μπορούν παρά να μας κινήσουν τουλάχιστον την υποψία, ότι τότε υπήρχε ένα κράτος που είχε κατακτήσει όλον, ή τουλάχιστον το μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη δημιουργώντας έναν προηγμένο πολιτισμό.
Αυτός ο πολιτισμός παρέμεινε στην μνήμη των ανθρώπων και μετά την καταστροφή του (πιθανόν από κάποιον παγκόσμιο πόλεμο και από έναν μεγάλο κατακλυσμό, γεγονότα που καταγράφονται και πάλι στα κείμενα των αρχαίων λαών), η δε αίγλη του ήταν τόσο μεγάλη, ώστε οι πρω ταγωνιστές του να πάρουν – με την πάροδο των αιώνων – διαστάσεις θεών και τα γεγονότα που τον σημά δεψαν να πάρουν από στόμα σε στόμα τις διαστάσεις μύθου.
Η αιτία της θεοποίησης αυτών των προσώπων μπορεί να γίνει εύκολα αντιληπτή από έναν αναγνώστη των αρχαίων κειμένων, αφού πάρα πολλοί χρονογράφοι, ιστορικοί και συγγραφείς εκεί νης της εποχής μιλούν για τους θεούς και περιγράφουν τα περιστατικά της ζωής τους σαν να πρόκειται γα ιστορικά πρόσωπα και ιστορικά γεγονότα.
Δυστυχώς δεν έχει φτάσει στα χέρια μας λεπτομερής καταγραφή της ιστορίας εκείνου του πανάρχαιου πολιτισμού. Ένας από τους λόγους είναι η εξαφάνιση της συντριπτικής πλειοψηφίας των αρχαίων καταγραφών με την πυρπόληση των βιβλιοθηκών της Αλεξάνδρειας, της Κωνσταντινούπολης κλπ., που μας στέρησε από έναν πολύτιμο θησαυρό γνώσεων.
Αξίζει να θυμηθούμε ότι η βιβλιοθήκη της Κωνσταντινούπολης καιγόταν επί μία ολόκληρη εβδομάδα. Και μόνο αυτή η πληροφορία μας προκαλεί ρίγος, όταν αναλογιζόμαστε το πλήθος και την έκταση των γραπτών μνημείων που εξαφανίστηκαν.
Παρ” όλα αυτά, έφτασαν μέχρι σήμερα κάποιες σποραδικές αναφορές, οι οποίες σε συνδυασμό με διάφορα παράδοξα αρχαιολογικά ευρήματα και διάφορα πορίσματα επιστημονικών ερευνών, μπορούν να μας μεταφέρουν αχνά τον παλμό εκείνου του πολιτισμού.
Στόχος του άρθρου αυτού δεν είναι να αναπαραστήσει την ιστορία εκείνης της εποχής, αλλά να μεταφέρει ένα μέρος (όσο μπορεί να επιτρέψει ο περιορισμένος χώρος) από το πλήθος των στοιχείων πού παραμένουν ανεξήγητα ή τουλάχιστον ελλιπώς ερμηνευμένα από την συμβατική ιστορία και, αν δεν αποδεικνύουν, τουλάχιστον δημιουργούν την υποψία για την ύπαρξη ενός πολιτισμού, ίσως πιο προηγμένου και εξελιγμένου από τον δικό μας.
ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΜΙΑΣ ΥΨΗΛΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ
Είναι φυσικό, η ιστορία ενός πολιτισμού που υπολογίζεται ότι υπήρξε δέκα χιλιάδες χρόνια πριν από την γέννηση του Χριστού και εξαφανίστηκε από μία κοσμογονική καταστροφή, να τυλίχτηκε με την αχλή και την αίγλη του μύθου, ο οποίος είναι και η σημαντικότερη ένδειξη της ύπαρξης του.
Οι γενιές που έζησαν τα επόμενα από την καταστροφή χρόνια χωρίζονταν στους ανθρώπους των ιερατείων, που είχαν στην κατοχή τους την προγονική γνώση μαζί με κάποια από τα κατά λοιπά της πανάρχαιας τεχνολογίας, και στην μεγάλη μάζα των απλών ανθρώπων. Εκείνοι, τις μνήμες τις οποίες διατήρησαν από τα χρόνια της ακμής, τις περιέβαλαν με το προστατευτικό κάλυμμα της μυθολογίας.
Η μυθολογία βρίθει από αναφορές στα φοβερά όπλα των θεών, στα ιπτάμενα άρματα τους, στα αυτόματα μηχανήματα και τα πολεμικά τέρατα, στις «μαγικές» δυνάμεις που έφτιαχναν πελώρια οικοδομήματα ή γκρέμιζαν ανίκητα τείχη, στους ταξιδιώτες του ουρανού και των άστρων. Σίγουρα όλα αυτά μπορεί να είναι δημιουργήματα της φαντασίας.
Αυτή η «φαντασία» όμως είναι παρόμοια – σχεδόν ταυτόσημη -σε διάφορους λαούς, και εφ” όσον υπάρχουν αρχαιολογικά ευρήματα που δεν μπορούν να εξηγηθούν επαρκώς αν δεν θεωρηθούν ως απεικόνιση της πραγματικότητας που κρύβουν οι μύθοι, αφού υπάρχουν ιστορικές μαρτυρίες που υπαινίσσονται την χρησιμοποίηση κατά διάφορες κρίσιμες περιόδους μη συμβατικής με τα δεδομένα της εποχής τεχνολογίας, και εφ” όσον σύγχρονοι ερευνητές στηριζόμενοι σε αρχαίες μαρτυρίες κατασκευάζουν πράγματα που έως τώρα τα θεωρούσαμε αντικείμενα που συναντούμε μόνο σε μύθους.
Επομένως, είναι φυσικό να γεννιέται η υποψία ότι τα περί απλής φαντασίας δεν αποτελούν ικανοποιητική και επαρκή εξήγηση.
Οι αρχαίοι μύθοι και τα κείμενα είναι γεμάτα από αναφορές σε ιπτάμενα οχήματα που χρησιμοποιούνταν για διάφορους σκοπούς. Όσες από αυτές και να καταγράψουμε, δεν θα μπορέσουμε να μην έχουμε αφήσει ένα σημαντικό πλήθος απ” έξω. Αξίζει όμως να μεταφέρουμε κάποιες χαρακτηριστικές περιπτώσεις, όπου ένας καχύποπτος ερευνητής μπορεί να διακρίνει πίσω από την αλληγορία πολλά πράγματα.
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο μύθος του Τριπτόλεμου με την θεά Δήμητρα. Πρόκειται για έναν μύθο των Ελευσινίων Μυστηρίων, σύμφωνα με τον οποίο η θεά Δήμητρα μετά από μία περιπλάνηση με το ιπτάμενο πύρινο άρμα της, που εσύρετο από φτερωτούς δράκοντες, προσγειώθηκε στην «αγέλαστο πέτρα» στην Ελευσίνα.
Ύστερα παρέδωσε το ίδιο αυτό φτερωτό άρμα σε έναν από τους τέσσερις βασιλείς της Ελευσίνας, τον Τριπτόλεμο, ο οποίος έφυγε πετώντας, και απουσίασε γα πολλά χρόνια με σκοπό να διδάξει και σε άλλους λαούς την τέχνη της σποράς του σίτου και του θερίσματος των χωραφιών.
Είναι σκανδαλιστικά παρόμοια η τοπωνυμία της περιοχής («Ελευσίς») με την λέξη «έλευσις», που θα μπορούσε κάλλιστα να υποδηλώνει την έλευση της θεάς Δήμητρας με το ιπτάμενο άρμα της. Επιπλέον το εκπολιτιστικό έργο το οποίο ανέλαβε να φέρει σε πέρας ο Τριπτόλεμος με τα μέσα που του παρείχε η θεά, καταγράφεται και σε μυθολογίες άλλων λαών. Μεταφέρουμε χαρακτηρι στικά από το βιβλίο του Γουίλ Ντιράν (Wil Durant) «Η ιστορία και ο πολιτισμός της Κίνας» την μαρτυρία της Κινεζικής παρά δοσης:
«…Πριν έρθουν οι ουράνιοι Βασιλείς, οι άνθρωποι στην Κίνα ζούσαν σαν τα ζώα. Σκεπάζονταν με δέρματα ζώων, τρέφο νταν με ωμό κρέας και δεν ήξεραν τον πατέρα τους…
…Όταν ήρθε ο Φου Χι, με την βοήθεια μιας πολύ μορφωμέ νης βασίλισσας, έμαθε στον λαό τον γάμο, την μουσική, τα γράμματα, και την ζωγραφική. Τους έμαθε επίσης να ψαρεύ ουν με δίκτυα και να καλλιεργούν τον μεταξοσκώληκα…
Μετά τον θάνατο του Φου Χι, το έργο του το συνέχισε ο Σενγκ Μουγκ. Αυτός βρήκε το αλέτρι, τη γεωργία, το εμπόριο, την Ιατρική επιστήμη, και το πως να θεραπεύονται οι άνθρωποι με τα βότανα…»
Παραστάσεις του άρματος με τους φτερωτούς δράκοντες έχουμε σε ένα πλήθος από αρχαία αγγεία. Ένα τέτοιο άρμα συναντάμε και στην τραγωδία του Ευριπίδη «Μήδεια», πάνω στο οποίο αποχωρεί στο τέλος του έργου η τραγική παιδοκτόνος. Αυτού του είδους οι σκηνοθετικές παρεμβάσεις προξενούν την περιέργεια, αφού η θεατρική τους απόδοση ήταν ιδιαίτερα δύσκολη για την εποχή και σίγουρα θα προξενούσε πολλά προβλήματα.
Παραστάσεις του άρματος με τους φτερωτούς δράκοντες έχουμε σε ένα πλήθος από αρχαία αγγεία. Ένα τέτοιο άρμα συναντάμε και στην τραγωδία του Ευριπίδη «Μήδεια», πάνω στο οποίο αποχωρεί στο τέλος του έργου η τραγική παιδοκτόνος. Αυτού του είδους οι σκηνοθετικές παρεμβάσεις προξενούν την περιέργεια, αφού η θεατρική τους απόδοση ήταν ιδιαίτερα δύσκολη για την εποχή και σίγουρα θα προξενούσε πολλά προβλήματα.
Η εμμονή των δημιουργών και ιδιαίτερα του Αισχύλου στην χρήση (στο θέατρο) φτερωτών αρμάτων, ιπταμένων ανθρώπων και ζώων, αλλά και περιέργων ενδυμάτων με χαρακτηριστικούς τους περίφημους κοθόρνους (μεγάλες μπότες που θυμίζουν έντονα αυτές των σημερινών αστροναυτών), υποδηλώνει την επιθυμία των τραγωδών να γίνει πιστή καταγραφή των μύθων ή τουλάχιστον την προσπάθεια να περάσουν εμμέσως στο κοινό κάποιες κρυφές αλήθειες (χωρίς η μία περίπτωση να αναιρεί την άλλη).
Στην τραγωδία του Αισχύλου «Προμηθέας Δεσμώτης» βλέπουμε τον Ωκεανό και τις κόρες του να έρχονται στον Προμηθέα οδηγώντας «με την θέληση, χωρίς χαλινούς» ένα «τετράσκελο πουλί». Στα αποσπάσματα που σώθηκαν από την τραγωδία «Σφίγγα» τον βλέπουμε να μιλάει για ένα «πουλί πού “χει νυχάτο χέρι, το πολεμικό, με το κοντάρι», ενώ στον «Αγαμέμνονα» είναι χαρακτηριστική η εντολή: «τα σκυλιά, τα τολμηρά, όπου πετάνε στον αγέρα άφησε».
Η πιθανή εμμονή του Αισχύλου να αποκαλύψει με συμβολισμούς στους θεατές κάποια μυστικά, μπορεί να εξηγήσει και τις διώξεις του από το ιερατείο της εποχής με την κατηγορία ότι ανεβάζει επί σκηνής τα μυστικά των Ελευσίνιων Μυστηρίων, και ίσως και την ανεξιχνίαστη δολοφονία του.
Το τετράσκελο πουλί που αναφέρεται στον «Προμηθέα Δεσμώτη» το συναντάμε σε πολλές αρχαίες απεικονίσεις, καθώς και σε κείμενα διαφόρων λαών. Ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα είναι η περιγραφή του Ιεζεκιήλ στην Παλαιά Διαθήκη όπου μιλάει για ένα ζώο με τέσσερα σκέλη:
«…και τα σκέλη αυτών ορθά και πτερωτοί οι πόδες αυτών και σπινθήρες ως εξαστράπτων χαλκός και ελαφραί αι πτέρυγες αυτών…»
Το όχημα το είδε ο προφήτης να βγαίνει λάμποντας ολόκληρο, μέσα από ένα σύννεφο σκόνης.
Ο Αυστριακός μηχανικός Τ. Φ. Μπλούμριχ (J.F. Blumrich), ο οποίος εργάστηκε στην NASA και βραβεύτηκε» με το μετάλλιο «Εξαιρετικές Υπηρεσίες – Exceptional Services», ερεύνησε διεξοδικά τις περιγραφές αυτές του Ιεζεκιήλ, και σχεδίασε έναν υπερμοντέρνο θαλαμίσκο προσγείωσης από διαστημόπλοιο, με όλα τα χαρακτηριστικά που περιγράφει ο προφήτης. Τα αποτελέσματα των ερευνών του τα δημοσίευσε σε ένα βιβλίο με τίτλο «Και ηνοίχθησαν οι ουρανοί…»
Εδώ φυσικά γεννιέται το ερώτημα τι σχέση μπορεί να έχει το όχημα που είδε ο Ιεζεκιήλ με την τεχνολογία ενός πολιτισμού που υποτίθεται ότι καταστράφηκε 7000 περίπου χρόνια πριν από αυτόν. Ίσως λοιπόν, κάποια απομεινάρια αυτής της υψηλής τεχνολογίας να σώθηκαν και μετά την καταστροφή, φυλαγμένα με κάθε μυστικότητα από τα ιερατεία. Την γνώση γι” αυτά να είχαν μόνον κάποιοι από τους μυημένους στα αρχαία μυστήρια.
Ένα επιπλέον γεγονός που πηγάζει μέσα από την παράδοση αλλά και από τα κείμενα των αρχαίων συγγραφέων είναι τα ταξίδια πέρα από τη γη.
Είναι πολλές οι αναφορές των μύθων για τα ηλιακά άρματα με τα οποία ταξίδευαν διάφοροι ήρωες, με χαρακτηριστικότερο τον μύθο του ταξιδιού του Φαέθωνος. Ακόμη οι αναφορές σε αστρονομικά θέματα, διαφόρων μυημένων στα μυστήρια φιλοσόφων, ξεπερνούν τα όρια των γνώσεων, που κατά την συμβατική ιστορία θα έπρεπε να έχουν.
Χαρακτηριστική είναι η αναφορά του Σωκράτη στον «Φαίδωνα» του Πλάτωνα, όπου μιλάει για την σφαιροειδή μορφή της Γης, την περιγράφει πως φαίνεται από ψηλά, και λέει ότι αυτό που εμείς βλέπουμε για ουρανό δεν είναι ο πραγματικός, αλλά όταν βγούμε έξω από αυτόν (έξω από την ατμόσφαιρα) βλέπουμε την πραγματική του εικόνα.
Μία σειρά πανάρχαιων βραχογραφιών, θέτουν στον καλόπιστο ερευνητή την απορία για το αν όσα λέγονται γα τα διαστημικά ταξίδια εκείνης της εποχής δεν είναι απλά παραμύθια. Ορισμένες βραχογραφίες, αν ειδωθούν και ερμηνευθούν μ” ένα συγκεκριμένο τρόπο, παρουσιάζουν μορφές αστροναυτών.
Τέτοιες έχουν βρεθεί στο Παγγαίο όρος στην Θράκη, στην Βαλ. Καμόνικα της Ιταλίας, στο Κίμπερλι της Αυστραλίας και σε πολλά άλλα μέρη. Όλα αυτά τα ανεξήγητα για τους επιστήμονες στοιχεία, αποτελούν μία σημαντική ένδειξη ενός πανάρχαιου εξελιγμένου πολιτισμού.
ΕΝΑ ΑΡΧΑΙΟ ΠΥΡΗΝΙΚΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ;
Στα κείμενα των αρχαίων λαών υπάρχει η περιγραφή ενός τρομερού πολέμου που συγκλόνισε όλη τη Γη. Αυτός ο πόλεμος, που ίσως στάθηκε και η αφορμή γα την αρχή της παρακμής εκείνου του πολιτισμού, διεξήχθη με την χρησιμοποίηση εξελιγμένων όπλων. Οι περιγραφές των αρχαίων κειμένων μας μεταφέρουν την εικόνα μίας σύγκρουσης, η οποία επέφερε σφοδρές καταστροφές. Εκείνη η πανάρχαια σύγκρουση κατέληξε κατά πάσα πιθανότητα σε ένα πυρηνικό ολοκαύτωμα.
Φαντάζει ακραίο, όμως διαβάζοντας κανείς τις περιγραφές των αρχαίων παραδόσεων δεν μπορεί να μην πάει ο νους του σε μία τέτοια πιθανότητα. Οι αναφορές σε «ένα βλήμα που μέσα του έκλεινε την δύναμη του σύμπαντος», σε μία «λευκό-φωτη λάμψη» και μία «φωτιά πρωτόφαντη που χυνόταν παντού», σε «μία θανατηφόρα σκόνη» πόυ σκέπασε όσους σώθηκαν από τον όλεθρο, δύσκολα μπορούν να περάσουν απαρατήρητες. Αξίζει να μεταφέρουμε τα κείμενα των λαών, μέσα στα οποία εκτός των άλλων, ο αναγνώστης μπορεί να διακρίνει τις μεγάλες ομοιότητες που υπάρχουν, και να εξάγει τα συμπεράσματα του.
Από την Θεογονία του Ησιόδου, όπου γίνεται η περιγραφή του τρομερού εκείνου πολέμου μεταξύ των «Θεών» και των “Τιτάνων», μεταφέρουμε το εξής χαρακτηριστικό απόσπασμα:
«…Έβραζε η γη και η θάλασσα η απέραντη, και τους Τιτάνες τους τύλιξε μια καυτή πνοή. Κι όπως η φλόγα ανέβαινε στον ουρανό, όσο γενναίοι κι αν ήσαν, οι Τιτάνες τυφλώθηκαν. Τους τύφλωσε η λευκόφωτη από τους κεραυνούς λάμψη. Ζέστη, φωτιά πρωτόφαντη χύνονταν παντού. Κι ότι έβλεπαν τα μάτια, κι ότι τα αυτιά άκουγαν ήτανε σαν να είχαν σμίξει η ο ουρανός κι η γη…»
Ένας ερευνητής θα μπορούσε κάλλιστα να υποψιαστεί ότι ο «κεραυνός του Δία» που ήταν το όπλο που έδωσε την νίκη της Τιτανομαχίας στους «Θεούς», στην πραγματικότητα δεν ήταν κάτι διαφορετικό από την σημερινή πυρηνική βόμβα.
Ακόμα πιο χαρακτηριστική είναι η περιγραφή που υπάρχει στο ινδιάνικο κείμενο «Popol Vux»:
«…Ένας σιδερένιος κεραυνός έπεσε από τον ουρανό στη γη. Τα πτώματα των ανδρών της φυλής των Βρίσχνες, και των Αγχίκας. έγιναν αγνώριστα. Τα μαλλιά τους και τα νύχια τους είχαν πέσει, τα φτερά των πτηνών άλλαξαν χρώμα, οι τροφές δηλητηριάστηκαν κι όσοι άνθρωποι σώθηκαν από τον όλεθρο σκεπάστηκαν με μία θανατηφόρα σκόνη.»
Η Ινδική βίβλος «Μαχαμπαράτα» αναφέρει σχετικά:
«Ήταν ένα βλήμα που μέσα του έκλεινε την δύναμη του Σύμπαντος. Ήταν μία στήλη από καπνό και φλόγα λαμπρή, σαν δέκα χιλιάδες ήλιοι, που σηκώθηκε μ” όλη τη δύναμη της… Ήταν ένα νέο και άγνωστο όπλο, ένας σιδερένιος κεραυνός που έκανε στάχτη τη. φυλή των Βρίσνις και των Ανδάκας…
…Τα κορμιά κάηκαν, και κανείς δεν μπορούσε να τα αναγνωρίσει. Τα μαλλιά και τα νύχια έπεσαν από τα σώματα. Τα πουλιά έγιναν κάτασπρα… Λίγες ώρες αργότερα όλα τα τρόφιμα είχαν μολυνθεί… Για να γλυτώσουν από τη φωτιά αυτή, οι στρατιώτες έπεσαν στα ποτάμια με τα ρούχα και τα όπλα τους… Αρχισε να φυσάει ένας καυτός άνεμος…
Το Σύμπαν τυλίχτηκε με τόση ζέστη σαν να ήταν άρρωστο με δυνατό πυρετό. Οι ελέφαντες και τ” άλλα ζώα του πολέμου χτυπήθηκαν από την δύναμη του όπλου… Τα νερά ζεστάθηκαν τόσο, ώστε ότι ζεί μέσα τους, άρπαξε φωτιά…
…Ένα ακόντιο μοιραίο, σαν ραβδί του θανάτου. Μετρούσε τρία κύβιτα και έξι πόδια. Προικισμένο με την δύναμη του κεραυνού του Ίντρα με τα χίλια μάτια…καταοτρεπτικό για όλα τα ζωντανά πλάσματα…»
Η καταπληκτική ομοιότητα των περιγραφών της «ΡοροΙ Vux» και της «Μαχαμπαράτα», αλλά και οι προκλητικά όμοιες ονομασίες των φυλών «Βρίσχνες και Αγχίκας» από την μία και «Βρίσνις και Ανδάκας» από την άλλη, μας ωθούν στο συμπέρασμα ότι δεν αποκλείεται τα δύο αυτά κείμενα να περιγράφουν το ίδιο γεγονός
Σε ένα άλλο σημείο της «Μαχαμπαράτα» διαβάζουμε για την σύγκρουση στον αέρα δύο όπλων από αυτά που προαναφέραμε: «…Τα δύο όπλα συνάντησαν το ένα τ” άλλο στη μέση του αέρα. Τότε η γη άρχισε να τρέμει μαζί με όλα τα βουνά της και τις θάλασσες και τα δέντρα, και όλα τα ζωντανά πλάσματα κάηκαν από την ενέργεια των όπλων και επηρεάστηκαν άσχημα. Τα ουράνια φλέγονταν και τα δέκα σημεία του ορίζοντα γέμισαν με καπνό…».
Η περιγραφή της Παλαιάς Διαθήκης, σχετικά με την καταστροφή στα Σόδομα και τα Γόμορα, μπορεί επίσης να χαρακτηριστεί ως μία μυθολογική απεικόνιση των δεινών εκείνου του μεγάλου πολέμου:
«…Και έβρεξεν ο Κύριος επί τα Σόδομα και τα Γόμορα Φείον και πυρ εξ ουρανού, και κατέστρεψε τας πόλεις αυτάς, και πάντα τα περίχωρα…»
Ένα άλλο ενδιαφέρον στοιχείο που μας μεταφέρουν οι αρχαίες παραδόσεις, είναι αυτό της κατασκευής του περίφημου κεραυνού του Διός από τους Κύκλωπες. Σύμφωνα με την Αρχαία Ελληνική μυθολογία, οι Κύκλωπες ήταν αυτοί που δημιούργησαν το ανίκητο αυτό όπλο, το οποίο και έδωσαν στον Δία για να κατατροπώσει τους Τιτάνες.
Από τα «Σχόλια του Αρτεμιδώρου» διαβάζουμε την γνώμη του Ερατοσθένη που υποστήριζε ότι η συνωμοσία των Θεών κατά των Τιτάνων έγινε στο «θυτήριο», όπου οι Κύκλωπες κατασκεύαζαν το φοβερό όπλο, «έχων επί του πυρός κάλυμμα, όπως μη ιδώσει την του κεραυνού δύναμιν».
Μήπως εδώ μιλάμε για ένα πυρηνικό εργοστάσιο, του οποίου τα τοιχώματα προστάτευαν τους εργαζόμενους σε αυτό από «την του κεραυνού δύναμιν», και του οποίου οι επιστήμονες, που θα φορούσαν προφανώς μία ιδιόμορφη στολή με κράνος, η οποία τους προσέδιδε μία διαφορετική περίεργη εικόνα, ονομάστηκαν από την μυθολογία «Κύκλωπες»;
Αρκετά τολμηρή ετούτη η υπόθεση, αλλά και αρκετά πιθανή, αν λάβει κάποιος υπόψη του τις παραπάνω περιγραφές, καθώς και μία βραχογραφία 10000 ετών, που βρέθηκε σε σπηλιά της κοιλάδας Τασσιλί, στις παρυφές της ερήμου της Σαχάρας, η οποία παρουσιάζει την μορφή ενός ανθρώπου, ντυμένου με μία παράξενη στολή, που θυμίζει έντονα αυτή των αστροναυτών ή των εργαζομένων σε πυρηνικό εργοστάσιο.
Το κράνος της στολής φέρνει στην μνήμη μας την περιγραφή ενός Κύκλωπα, αφού έχει στο μέτωπο έναν στρογγυλό φεγγίτη για να επιτρέπει την όραση.
Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΤΑ ΚΡΥΜΜΕΝΑ ΑΠΟΜΕΙΝΑΡΙΑ
Την ολοκληρωτική καταστροφή εκείνου του πολιτισμού, έφερε ένας μεγάλος κατακλυσμός, που ήταν αποτέλεσμα αλλά και αιτία τεραστίων γεωλογικών μεταβολών που αναστάτωσαν ολόκληρο τον πλανήτη. Τα αρχαία κείμενα αναφέρονται εκτενώς και σε εκείνον τον κατακλυσμό, αλλά και σε παλαιότερους.
Σύμφωνα με κάποιες σύγχρονες θεωρίες, το 9654 π.Χ., ένα αστρικό σώμα έπληξε την Γη στον Ειρηνικό Ωκεανό, προκαλώντας τεράστιες καταστροφές σε όλη την υφήλιο. Η χρονολογία αυτή δεν απέχει από εκείνη που δίνει ο Πλάτωνας στον “Τίμαιο», για τον καταποντισμό της Ατλαντίδος. Αυτή η καταστροφή, πρέπει να ταυτίζεται με αυτήν που αναφέρεται από την Ελληνική μυθολογία ως ο
Κατακλυσμός του Δευκαλίωνα.
Σύμφωνα με μια ιστορική ερμηνεία, εν όψη του κατακλυσμού που ερχόταν, οι σοφοί εκείνου του πανάρχαιου πολιτισμού, που είχαν προβλέψει την καταστροφή, θέλησαν να διασώσουν τις γνώσεις τους για τις επερχόμενες γενιές. Αυτές οι γνώσεις κλείστηκαν είτε σε κάποια οικοδομήματα πού ήταν προορισμένα να «επιβιώσουν», είτε διασώθηκαν μαζί με τους κατόχους τους σε κάποια απρόσβλητα σημεία.
Οικοδομήματα, μέσα στα οποία φυλάχτηκε η γνώση, λέγεται ότι αποτελούν οι πυραμίδες. Η Αιγυπτιακή παράδοση αναφέρει ότι η μεγάλη πυραμίδα κατασκευάστηκε πριν τον κατακλυσμό (ίσως αυτό που έγινε στα τέλη της τρίτης χιλιετίας να ήταν κάποιου είδους ανακαίνιση) και είχε φυλαγμένα στα σωθικά της τα απομεινάρια της χαμένης σοφίας. Ένα χειρόγραφο του αρχαίου Αιγυπτίου ιστορικού Μασχουντί που βρίσκεται στην βιβλιοθήκη κη του πανεπιστημίου) της Οξφόρδης, αναφέρει τα εξής:
«…Ο Σουρίντ που βασίλευε στην Αίγυπτο, πριν από τον κατακλυσμό, κατασκεύασε τις δύο μεγάλες πυραμίδες. Και διέταξε τους ιερείς του να εναποθέσουν σε αυτές το σύνολο των γνώσεων και της σοφίας της εποχής του, καθώς και τα γραπτά κείμενα της αριθμητικής και της γεωμετρίας, προς χάριν των μεταγενεστέρων, για να τα μελετήσουν και να διδαχθούν απ” αυτά.
Στην Ανατολική πυραμίδα καταγράφηκαν οι ουράνιες σφαίρες, τα σχήματα των άστρων και των πλανητών με τις θέσεις των και τους κύκλους των, καθώς και η ιστορία του παρελθόντος…»
Ο Έντγκαρ Κεϊσι στα έργα του «Ιστορία της προέλευσης και του πεπρωμένου του ανθρώπου» και «Ατλαντίδα», αναφέρει ότι αρχιτέκτονας της μεγάλης πυραμίδας ήταν ο Ερμής, ενώ για την Σφίγγα αναφέρει ότι κατασκευάστηκε γύρω στην δέκατη χιλιετία προ Χριστού.
Την κατασκευή της μεγάλης πυραμίδας από τον Ερμή, για να φυλαχτεί εκεί η επιστημονική γνώση υποστηρίζει και ο Άραβας ιστορικός Ιμπ Μπαλούσι. Σύμφωνα με την παρά δοση η Σφίγγα έκρυβε την λύση κάποιου μεγάλου αινίγματος.
Στις 22 Μαρτίου του 1993 στις 11:05 ακριβώς, ένα μίνι ρομπότ του Γερμανού μηχανικού Δρα. Ρούντολφ Γκάντεμπρινκ (Dr. Rudolf Gantenbrink) ανακάλυψε μέσα στη πυραμίδα του Χέωπα, στο τέρμα ενός σφραγισμένου από τους αρχαι ολόγους διαδρόμου 59,84 μέτρων, μία μυστική πόρτα. Η απόσταση από το σημείο της πόρτας αυτής έως το εξωτερικό της πυραμίδας, είναι 17 μέτρα.
Ο Γερμανός μηχανικός καθώς και ένα πλήθος αρχαιολόγων πιστεύουν ότι πίσω της υπάρχει μία αίθουσα που περιέχει κάτι το σημαντικό. Μετά την ιστορική αυτή ανακάλυψη, αφαιρέθηκαν οι άδειες των εργασιών από τους Γερμανούς αρχαιολόγους, διακόπτοντας έτσι τις έρευνες στο πιο κρίσιμο σημείο και προκαλώντας τις αντιδράσεις των ιδίων και πολλών ερευνητικών φορέων.
Στην ιστοσελίδα της «Κοινότητας των Αρχαίων Αστροναυτών» (Ancient Astronaut Society), διαβάζουμε για την ύπαρξη μίας κασέτας, με την διάλεξη (που έγινε πριν από πενήντα χρόνια) των αρχαιολόγων Σερ Φλίντριου Πέτρι (Sir Flindrew Petrie) και Τζον Κινάναν (John Kinnanan), στην οποία υπάρχει η αναγγελία της ανακάλυψης αυτής της μυστικής κάμαρας!
Σήμερα, πέντε χρόνια μετά την ανακάλυψη του Δρα. Ρούντολφ Γκάντεμπρινκ, και αφού η βασιλική αίθουσα, από την οποία ξεκινάει ο διάδρομος, παραμένει σφραγισμένη τουλάχιστον από τα μέσα Νοεμβρίου (όπως καταγγέλλει στην παραπάνω ιστοσελίδα ο Έριχ φον Νταίνικεν), οι Αιγυπτιακές αρχές ανακοινώνουν ότι θα γίνει μία προσπάθεια να ανοιχτεί η μυστηριώδης, πόρτα.
Η Γερμανική εφημερίδα «DIE WELT» σ” ένα φύλλο της στις 29 Ιανουαρίου του 1998, αναφέρει ότι μέχρι τα μέσα Μαρτίου οι αρχαιολόγοι πιστεύουν πως θα έχουν πρόσβαση στη μυστική κάμαρα. Κάτι τέτοιο όμως, μέχρι την σπγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, δεν έχει γίνει. Δεν έχουμε παρά να περιμένουμε τα αποτελέσματα ελπίζοντας πως δεν θα δοθεί και άλλη περίεργη αναβολή.
Από ένα πλήθος ιστορικών μαρτυριών καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι τα απομεινάρια της πανάρχαιας επιστημονικής γνώσης που επιβίωσαν μετά τον κατακλυσμό, έμειναν καλά κρυμμένα μέσα στα ιερατεία από τους ιερείς και τους μυημένους στα αρχαία μυστήρια. Οι λόγοι για τους οποίους δεν θέλησαν να γίνει γνωστή στο ευρύ κοινό μπορεί να είναι πολλοί, με κυριότερο ίσως αυτόν της προσπάθειας να αποφευχθεί στο μέλλον ένα πυρηνικό ολοκαύτωμα, όπως αυτό του παρελθόντος.
Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία, σε ορισμένες στιγμές της ιστορίας, όταν η κρισιμότητα των περιστάσεων το έκρινε απαραίτητο, χρησιμοποιούνταν κάποια από τα εξελιγμένα όπλα του παρελθόντος για να βοηθήσουν στην θετική έκβαση διαφόρων γεγονότων. Ένα τέτοιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι αυτό της ναυ μαχίας της Σαλαμίνας, όπου οι Ιερείς επισκέπτόμενοι τον Θεμιστοκλή, τον έπεισαν ότι η ναυμαχία με τους Πέρσες έπρεπε να γίνει οπωσδήποτε στα νερά της Σαλαμίνας μπροστά απο το Θριάσιο πεδίο,όπου βρίσκονταν οι ναοί των Ελευσινίων Μυστηρίων.
Ο Θεμιστοκλής μετά από επίμονες προσπάθειες και τεχνάσματα, κατάφερε να φέρει αντιμέτωπα τα Ελληνικά και τα Περσικά πλοία μπροστά από το Θριάσιο πεδίο, όπου και έγινε αυτό που μας περιγράφει ο Πλούταρχος στο 15ο κεφάλαιο του βιβλίου του «Θεμιστοκλής»:
«…Κατά την διάρκεια του αγώνος, μέγα φως έλαμψε από την Ελευσίνα, ενώ η πεδιάς εγέμισε από ήχον και θόρυβον όμοιον με φωνάς πλήθους, με βουητό, ωσάν πολλοί άνθρωποι μαζί να περιφέρουν τον μυστικόν Ίακχον. Από το μέσον δε αυτού του θορύβου εδημιουργήθη νέφος, που ανυψώθη από την γη και έπειτα επέστρεψε και επέπιπτε εις τας εχθρικός τριήρεις.»
Τί άλλο μπορεί να περιγράφει εδώ ο Πλούταρχος; Αποκλείεται να μιλά για μία εκτόξευση πυραύλων που έπλη ξαν τα Περσικά πλοία;
Υπάρχει ένα σημαντικό πλήθος τέτοιων μαρτυριών που δυστυχώς η στενότητα του χώρου δεν μας επιτρέπει να τις μεταφέρουμε. Αυτό που είναι σίγουρο, είναι ότι τα λίγα στοι χεία που αναφέραμε ως χαρακτηριστικά του πλήθους πού υπάρχει, μπορούν να δώσουν μία εικόνα, μέσα στην οποία οι εξηγήσεις της συμβατικής ιστορίας καθίστανται ανεπαρκείς να καλύψουν τα ερωτηματικά που προκύπτουν.
Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2015
Πολυπολιτισμικότητα ή Κοινωνική ενσωμάτωση με σεβασμό των νόμων;
"Αναζητώντας την κοινή λογική" με τον Στέλιο Ράμφο
Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2015
Ο Στέλιος Ράμφος συζητά με τον Θανάση Μαυρίδη για τα γεγονότα στο Παρίσι, για τις διαφορές της ανοικτής κοινωνίας και της πολυπολιτισμικότητας, για τις σκληρές αποφάσεις που πρέπει να πάρει η Δύση και για την Ελλάδα που πρέπει να βρει μια απροσδόκητη λύση ή να πεθάνει. Ο γνωστός φιλόσοφος κρίνει τις πολιτικές εξελίξεις, μιλάει για τις εκλογές στη Νέα Δημοκρατία, για τον Σταύρο Θεοδωράκη και για τον μεταρρυθμιστικό χώρο.
Συνέντευξη στον Θανάση Μαυρίδη
Με αφορμή τα γεγονότα στο Παρίσι, παρατηρούμε ότι σε κάποια κοινωνικά στρώματα υπάρχει ένα έντονο πνεύμα αντίδρασης προς τη Δύση.
Με την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης η αριστερά διατύπωσε μία θεωρία την οποία ασπάστηκαν με ευκολία και πολλοί έντιμοι άνθρωποι, τη λεγόμενη θεωρία της πολυπολιτισμικότητας. Είναι η θεωρία σύμφωνα με την οποία μία σύγχρονη κοινωνία πρέπει να τους δώσει πλήρη δικαιώματα στους ξένους μετανάστες και να σεβαστεί απολύτως την κουλτούρα τους.
Η Ευρώπη δεν είναι ταυτισμένη με την ανοικτή κοινωνία; Ή το έχουμε καταλάβει λάθος;
Το έχουμε καταλάβει λάθος. Η ανοικτή κοινωνία έχει μεγάλη διαφορά από την πολυπολιτισμική. Η ανοικτή κοινωνία λέει σε κάποιον: Έλα, αλλά δεν θα τηρήσεις τίποτα από τα δικά σου το οποίο έρχεται εναντίον των νόμων, του Συντάγματος και του πολιτισμού μας. Αντιθέτως στην πολυπολιτισμικότητα είναι ελεύθερος κάποιος να κάνει οτιδήποτε έχει να κάνει με την καταγωγή του. Φτάσαμε σε ακραία σημεία. Στην Γαλλία υπήρξε δικαστική απόφαση υπέρ της κλειτοριδεκτομής! Το κάνουν σε αφρικανικές φυλές, επειδή θέλουν να στερήσουν τις γυναίκες από κάθε ηδονή και να είναι έτσι ζώα στα σπίτια τους. Το είδαμε και στη Γερμανία με άλλη δικαστική απόφαση. Αυτήν τη φορά εναντίον γυναίκας που ζήτησε διαζύγιο για λόγους κακοποίησης. Το Δικαστήριο δεν της το έδωσε, επειδή αυτό «επέβαλλε» το δίκαιο που επικρατούσε στην πατρίδα της. Με αυτόν τον τρόπο περνάμε σε μορφές κοινωνικότητας οι οποίες είναι άκρως διαλυτικές της συνοχής και οδηγούν σε αντιπαράθεση τους μετανάστες με τις κοινωνίες στις οποίες φιλοξενούνται. Μόλις τώρα αρχίζουν να συνειδητοποιούν στην Ευρώπη αυτήν τη διαφορά. Αν εξαιρέσουμε τον δικό μας πρωθυπουργό, τον κ. Τσίπρα, που μίλησε υπέρ της πολυπολιτισμικότητας, όλοι οι άλλοι Ευρωπαίοι ηγέτες μίλησαν για την ανάγκη τήρησης των νόμων.
Η Ευρώπη κινδυνεύει να χάσει την ταυτότητά της…
Η ταυτότητά της Ευρώπης είναι η ανοικτή κοινωνία. Δεν ξέρω τι μπορεί να συμβεί, αλλά μπορώ να σας πω ότι από τα 2.000 τόσα τζαμιά στη Γαλλία στο 25 τοις εκατό γίνεται προπαγάνδα κατά της Δύσεως. Μας ενδιαφέρει, όμως, να δούμε πώς δημιουργήθηκε αυτό το φαινόμενο. Επί της ουσίας, δημιουργήθηκε μετά από την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης. Πριν δεν υπήρχε θέμα. Όταν έπεσε το τείχος και κατέρρευσε το κομμουνιστικό καθεστώς, ήρθαν στην επιφάνεια όλα αυτά τα εθνικά και θρησκευτικά στοιχεία.
Τι πρέπει να κάνει η Ευρώπη; Να κλείσει τα τζαμιά;
Όχι! Να πει σε όποιον θέλει να έρθει ότι είναι καλοδεχούμενος και ότι μπορεί να τηρεί τα έθιμά του στο μέτρο που δεν αντιβαίνει τους νόμους μας και τον πολιτισμό της ελεύθερης κοινωνίας.
Από την άλλη, δεν μπορώ να δεχτώ ότι ο ευρωπαϊκός πολιτισμός ταυτίζεται με τον χριστιανισμό…
Όχι, αλλά έχει έντονα στοιχεία χριστιανικότητας. Επειδή η παράδοση είναι η ελληνορωμαϊκή και η χριστιανική. Υπάρχουν τέτοια στοιχεία και δεν μπορούμε να τα αγνοήσουμε. Όπως δεν μπορούμε να αγνοήσουμε και το γεγονός ότι το θρησκευτικό στοιχείο δεν είναι κυρίαρχο στην Ευρώπη. Οι ευρωπαϊκές κοινωνίες είναι κοινωνίες λαϊκές, τα κράτη έχουν χωρίσει από τις εκκλησίες εδώ και μερικούς αιώνες. Αντιθέτως, το Ισλάμ προκρίνει και επιμένει πολύ στο θεοκρατικό κράτος. Αν έχετε προσέξει, ο λόγος για τον οποίο θεωρούν εκφυλισμένες τις δυτικές κοινωνίες είναι επειδή δεν εφαρμόζεται στις δυτικές κοινωνίες η Σαρία, ο νόμος τους.
Όταν ξέσπασε η αραβική άνοιξη, η ελληνική αριστερά έσπευσε να υιοθετήσει αυτό το κίνημα.
Όχι μόνο η ελληνική αριστερά, αλλά και ο πρόεδρος Ομπάμα. Με μεγάλη επιπολαιότητα και βιασύνη. Ποιος ξέρει τι του είπαν οι υπηρεσίες του. Ευτυχώς που απεφεύχθη, όπως απεφεύχθη η Αίγυπτος. Θα είχαμε μεγάλα προβλήματα τώρα.
Πώς βλέπετε να εξελίσσεται αυτή η ιστορία; Μιλάμε για μία σύγκρουση πολιτισμών;
Το θέμα είναι λεπτό. Πρέπει να διακρίνουμε μεταξύ πολιτισμού και κουλτούρας. Μεταξύ αρχών καθολικής δυνάμεως, τα δικαιώματα, η τεχνική, η επιστήμη. Πράγματα, δηλαδή, τα οποία όλος ο κόσμος τα αποδέχεται. Και από την άλλη πλευρά της κουλτούρας, δηλαδή της τοπικής παιδείας και της εθνικής ταυτότητας. Με τη διάκριση μεταξύ κουλτούρας και πολιτισμού αποφεύγεται η σύγκρουση στην οποία αναφέρεστε.
Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι οι ακραίοι τζιχατζιστές προέρχονται από τρίτη γενιά μεταναστών. Η πρώτη και η δεύτερη γενιά ήσαν άνθρωποι που είχαν εξαιρετική προσαρμογή. Τι έγινε με τους τρίτους; Έχει σημασία να καταλάβουμε αυτήν τη διαφορά. Οφείλεται στην τρομακτική αδυναμία του μουσουλμανικού κόσμου να παρακολουθήσει τις παγκόσμιες εξελίξεις, επειδή οι άνθρωποι δεν μπόρεσαν να ξεκολλήσουν από τη Σαρία και το Κοράνι. Η αναζήτηση της ταυτότητας ξεκινάει κάθε φορά από ένα αίσθημα απαξιώσεως των ιδίων των εαυτών μας. Κι όταν απαξιώνουμε τον εαυτό μας, βρίσκουμε έναν εχθρό να τον μισήσουμε.
Η ελληνική κυβέρνηση στο προηγούμενο διάστημα είχε υιοθετήσει μία πολιτική ανοικτών συνόρων…
Νομίζω ότι πρέπει κανείς να προσέχει ποιες είναι οι συγκεκριμένες καταστάσεις κι ανάλογα να δίνει την πιο ουμανιστική λύση, διατηρώντας ταυτόχρονα τη συνοχή της κοινωνίας του στο ακέραιο. Όλο το βάρος πέφτει σε ένα κράτος που λέει προς τους μετανάστες: Είστε καλοδεχούμενοι, αλλά πρέπει να σέβεστε τους νόμους και τον πολιτισμό μας. Όπως όταν πηγαίνουμε στη Σαουδική Αραβία η σύζυγός μας θα βάλει τη μαντίλα…
Γιατί τα αραβικά κράτη δεν έχουν περιθάλψει τους Σύριους πρόσφυγες;
Μιλάμε για φυλετικά προβλήματα. Αν παρατηρήσατε η πτώση του Καντάφι (άλλος ενθουσιασμός από την πλευρά της Δύσεως) έφερε πόλεμο φυλών. Προχτές στη Βυρηττό είχαμε επεισόδιο πάρα πολύ βαρύ που είναι εμφύλιος πόλεμος και διαφορές θρησκευτικές. Δεν έχει σχέση με τα γεγονότα του Παρισιού.
Το πρόβλημα είναι ότι δεν έχουν περάσει από τη διαδικασία του διαφωτισμού;
Αυτό είναι και το δικό μας πρόβλημα. Ούτε εμείς έχουμε περάσει. Δεν είχαμε αναγέννηση ποτέ. Κι αυτό το πληρώνουμε σήμερα.
Εμείς τι κάνουμε; Βρισκόμαστε στη μέση, στο σταυροδρόμι των πολιτισμών.
Μάλλον ψαχουλεύουμε στα σκοτεινά. Αν υπάρξουν κίνδυνοι σαν αυτούς που ήδη αναφέραμε, θα πρέπει οι δυνάμεις οι κοινωνικές και οι πολιτικές να καταστήσουν σαφές στον εαυτό τους και προς όλους ότι τίποτα δεν μπορεί να γίνει, αν παραβιάζονται οι νόμοι και το Σύνταγμα. Να δούμε επίσης μέσα στο πλαίσιο της Ευρώπης τι μπορεί να γίνει.
Υπάρχουν άνθρωποι στην Ελλάδα που δικαιολόγησαν τους τζιχατζιστές.
Μπορεί κάποιος να έχει στραβή αντίληψη. Δεκτό. Αλλά ο φανατισμός σε αυτές τις περιπτώσεις οδηγεί σε μία άλλη κατανόηση των πραγμάτων. Δηλαδή, σε ψυχολογικές αντιπαραθέσεις όπου το διακύβευμα είναι ο αποτυχημένος μας εαυτός. Αντί να ψάχνουμε στην αποτυχία μας, αναζητούμε να βρούμε φταίχτη. Η ελληνική παράδοση είναι ότι κάποιοι συνεχώς μας υπονομεύουν, ότι είμαστε αντικείμενο συνομωσίας. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι δεν έχουμε ωριμάσει ως πολίτες. Στην Ευρώπη από το 1300 είχαμε κράτος, ως ειδική μορφή διαμορφώσεως και διατηρήσεως της κοινωνικής συνοχής, εδώ το κράτος που έχουμε διαμορφώσει είναι στην υπηρεσία των οικογενειών, των συντεχνιών και των τοπικών συμφερόντων.
Στο παρελθόν υπήρχαν πολιτικοί, καλλιτέχνες, ποιητές και έδειχναν στην κοινωνία τον δρόμο. Σήμερα αναρωτιόμαστε που είναι…
Όλο το μυστικό είναι ότι την ελπίδα την ανακαλύπτουμε. Είναι η στιγμή μιας ανατάσεως…
Βλέπετε φως στο βάθος του τούνελ; Υπάρχει ελπίδα για τη χώρα μας;
Ναι, το πιστεύω!
Ο ελληνισμός, όμως, πάντα έβρισκε τον δρόμο του μετά από μία μεγάλη καταστροφή…
Να συμφωνήσω, αλλά με τρομάζει ότι αυτό επαναλαμβάνεται συνεχώς. Κάποια στιγμή κάτι πρέπει να κάνουμε, για να πάψει να επαναλαμβάνεται μονότονα αυτός ο κύκλος. Το κρίσιμο πρόβλημα το ελληνικό είναι ότι δεν έχουμε κράτος. Κι όταν λέω κράτος, εννοώ το εξής: Η πρώτη πράξη που κάνει μία κυβέρνηση είναι να διορίσει γενικούς γραμματείς. Το κράτος δεν είναι κομματικό φέουδο. Είναι ο εγγυητής της κοινωνικής συνοχής.
Οι δυνάμεις της μεταρρύθμισης που βρίσκονται στην Ελλάδα;
Είναι στα όνειρα τους, στις φαντασιώσεις τους. Είναι σε καλές προθέσεις. Δεν υπάρχει συγκροτημένος λόγος. Εδώ οι διανοούμενοι έχουν την ευθύνη τους, γιατί οι μεγάλες μεγεθύνσεις δεν έχουν γίνει για να δοθούν ως προτάσεις στους πολύ πρακτικούς ανθρώπους, στους πολιτικούς! Οι πολιτικοί είναι οι πρακτικοί άνθρωποι που δίνουν λύσεις. Αλλά αν δεν ξέρουν, αν αυτοσχεδιάζουν, αν οι πνευματικοί άνθρωποι του τόπου δεν τους έχουν επισημάνει δύο τρία στοιχεία, οι πολιτικοί δεν θα μπορέσουν να κάνουν τη δουλειά τους.
Να εμβαθύνω λίγο περισσότερο στα θέματα του λεγόμενου μεταρρυθμιστικού χώρου. Ο Σταύρος Θεοδωράκης σας ικανοποίησε με τη γενικότερη στάση του;
Νομίζω δεν είναι στο επίπεδο των επιθυμιών του, των προσδοκιών του. Ο χώρος είναι πολύ ρευστός και ο ίδιος θα έπρεπε να τον συμμαζέψει. Δεν έχει την απαραίτητη εκείνη δυναμική, μολονότι είπε διάφορα πράγματα που δεν ήταν κακά. Δηλαδή, δεν έχει τους απαραίτητους στόχους που επιτρέπουν συνολικές ματιές.
Δεν είναι, δηλαδή, ο ηγέτης εκείνος που θα μπορέσει να δημιουργήσει έναν ισχυρό μεταρρυθμιστικό πόλο.
Δεν νομίζω. Παρά το γεγονός ότι προβάλλεται κατ' εξοχήν από το σύστημα των συνεργατών του, δεν νομίζω ότι ο ίδιος μπορεί να το διεκδικήσει αυτό. Από εκεί και πέρα, μπορεί να συμβάλλει σε επιμέρους θέματα.
Αν δεν είναι ο κ. Θεοδωράκης, ποιος άλλος μπορεί να εκφράσει αυτόν τον χώρο;
Όταν υπάρχει παρακμή (και τώρα υπάρχει), αυτή εξαφανίζει τα πρόσωπα. Όταν αρχίζουν να εμφανίζονται πρόσωπα, όπως στο Γουδί, τότε αυτό σημαίνει ότι έχει αρχίσει η κίνηση προς τα πάνω. Αυτό που μπορεί να γίνει σήμερα είναι να βρεθούν πυρήνες σταθερού προσανατολισμού που να στοχεύουν προς τα πάνω. Να κάνουν αυτοί οι πυρήνες καλή διάγνωση της ασθενείας και να προτείνουν αγωγές σχετικώς πειστικές. Έτσι θα αρχίσει η κίνηση προς τα πάνω. Επειδή η διάθεση υπάρχει. Υπάρχει ένας πολύ δυναμικός χώρος. Το 40% που ψήφισε Ευρώπη είναι μία βάση για να ξεκινήσει μία τέτοια κίνηση.
Η Νέα Δημοκρατία μπορεί να εκφράσει αυτό το 40%;
Υποτίθεται ότι ο ευρωπαϊκός προσανατολισμός είναι ο ιδρυτικός λόγος υπάρξεως γι' αυτήν. Αλλά πιστεύω ότι έχει ένα μεγάλο πρόβλημα. Έχει χάσει την επαφή με την κοινωνία. Γιατί την έχει χάσει; Επειδή οι μηχανισμοί, τα συστήματα τα εσωτερικά, εξυπηρετώντας σκοπιμότητες, δεν επιτρέπουν την επαφή με τα κάτω. Αν αυτό δεν σπάσει, η Νέα Δημοκρατία θα μπει μόνιμα σε κώμα.
Μπορεί κάποιο πρόσωπο από τα τέσσερα που διεκδικεί την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας να αλλάξει την πορεία για το κόμμα;
Δεν είμαι ιδιαίτερα ενθουσιασμένος από αυτά που βλέπω. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν θετικά στοιχεία. Ας πούμε ο Μητσοτάκης. Ο Μεϊμαράκης έχει μία μετριοπάθεια. Ο Γεωργιάδης έχει δείξει ότι ορισμένες φορές ξέρει να είναι πετυχημένος και αποφασιστικός. Δεν προχωράω πιο πέρα. Αλλά δεν νομίζω ότι μπορεί να αποτελέσει ηγετική φυσιογνωμία ένας από τους τρεις. Γιατί ακριβώς δεν διαθέτει αυτό για το οποίο μιλάμε.
Προσπαθώ να διερευνήσω τις πιθανές λύσεις.
Νομίζω ότι οι πιθανές λύσεις θα είναι απροσδόκητες. Αυτό πιστεύω. Θα έχουμε απροσδόκητες διεξόδους ή θα πεθάνουμε.
Πολλοί πιστέψανε ότι ο Αλέξης Τσίπρας ήταν η απροσδόκητη λύση που περιγράψατε.
Α, δεν νομίζω! Είναι απολύτως ανεπαρκής.
Αυτά όμως τα οποία έλεγε για τη διαπλοκή, για την παραγωγική ανασυγκρότηση, ήταν πειστικά.
Τα ίδια έλεγε η Νέα Δημοκρατία για το ΠΑΣΟΚ και το ΠΑΣΟΚ για τη Νέα Δημοκρατία. Το θέμα δεν είναι αυτό, αλλά ότι η βάση της πολιτικής της σημερινής κυβέρνησης είναι το ψέμα. Αυτό το βρίσκω εξαιρετικά κρίσιμο πολιτικό στοιχείο αποσυνθέσεως. Για μένα το παράξενο είναι ότι όταν λες πολλά ψέματα χάνεις κι εσύ την αλήθεια.
Μιλήσατε για θάνατο. Είπατε ότι ή θα βρούμε μια απροσδόκητη λύση ή θα πεθάνουμε.
Ξέρετε το τραγούδι η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει; Ας πεθάνει κάποτε, για να αναστηθεί.
Να γυρίσουμε δέκα χρόνια πίσω. Μπορούσατε να φανταστείτε τι θα συνέβαινε σήμερα;
Το έχω γράψει! Σε ένα βιβλίο που λεγότανε το χρονικό ενός καινούργιου χρόνου έχει μέσα αυτά που ζούμε.
Θέλουμε, λοιπόν, να μάθουμε το βιβλίο που γράφετε σήμερα. Για να ανιχνεύσουμε έτσι το μέλλον…
Θα είναι και το τελευταίο εκ των πραγμάτων. Γράφω για τα όνειρα των Ελλήνων. Τι θέλω να πω. Όχι τι ονειρευόμαστε, αλλά τι βαθύτερα ψυχικά κοιτάσματα έρχονται στην επιφάνεια. Μέσα από τα όνειρα το βλέπει κανείς αυτό. Όνειρα μέσα στα οποία αποτυπώνονται κάποια ψυχικά χαρακτηριστικά, βαρυσήμαντα για τις ιστορικές εξελίξεις και ιδιαιτέρως αποκαλυπτικά για την ψυχολογία των ανθρώπων, που μην μπορώντας να ικανοποιήσουν την επιθυμία, την καταπίνουν μέσα στα όνειρα. Έχω κάνει την πρώτη γραφή. Φαντάζομαι ότι σε ενάμιση χρόνο θα κυκλοφορήσει.
Ποιο είναι το όνειρο που βιώνουμε σήμερα;
Μέχρι πρότινος το βιώναμε. Είπαμε ότι τελειώνουμε με το μνημόνιο, ενώ έπρεπε να πούμε ότι τελειώνουμε με τον κακό μας εαυτό. Δεν τελειώσαμε με τον κακό μας εαυτό και ήρθε το τρίτο μνημόνιο. Και συνεχίζουμε με τα ίδια μυαλά. Αυτό είναι το πρόβλημα. Καμία φορά τα όνειρα γυρνάνε μέσα τους και ξαναγυρνάνε και σε πείθουν με έναν παράξενο τρόπο ότι όλα πάνε καλά. Ότι δεν χρειάζεται να αλλάξεις τίποτα. Αυτό είναι το χειρότερο που μπορεί να σου τύχει. Είναι ένας άρρωστος ψυχισμός.
Βρισκόμαστε στο τέλος μιας εποχής;
Το δράμα είναι ότι βρισκόμαστε στο τέλος μιας εποχής δίχως να έχει χαραχτεί το σχέδιο της καινούργιας. Πρέπει να διασώσουμε στοιχεία που είναι πολύ θετικά, μέσα στον ψυχισμό μας, στην ευαισθησία μας και να τα ταιριάξουμε με το μεγάλο μας έλλειμμα, τη λογική.
Ψάχνω έναν τίτλο για τη σημερινή μας συζήτηση. Αν έβαζα τίτλο «αναζητώντας την κοινή λογική», θα συμφωνούσατε;
Νομίζω ότι θα της ταίριαζε οπωσδήποτε.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)