Το φυστικοβούτυρο «μπορεί να ανιχνεύσει νωρίς το Αλτσχάιμερ»

Δημοσίευση: 11-10-2013, 11:52 Τελευταία ανανέωση: 11-10-2013, 12:15

   

Επιμέλεια: Ρούλα Τσουλέα

Λίγο φυστικοβούτυρο και ένας χάρακας μπορεί να συμβάλλουν στη διάγνωση της νόσου Αλτσχάιμερ στα πολύ πρώιμα στάδιά της, υποστηρίζουν ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Φλόριντα.

Σε μελέτη που πραγματοποίησαν με 24 εθελοντές, άλλοι εκ των οποίων έπασχαν από αρχόμενη νόσο Αλτσχάιμερ και άλλοι όχι, διαπίστωσαν ότι η οσφρητική ικανότητα επηρεάζεται σημαντικά στα πρώτα στάδια της νόσου - και μάλιστα με έναν πολύ χαρακτηριστικό τρόπο.

Οι ερευνητές διάλεξαν τυχαία τους εθελοντές από τους ασθενείς που τους επισκέπτονταν στο Ίδρυμα Εγκεφάλου McKnight του πανεπιστημίου, παραπονούμενοι ότι έχουν αρχίσει να ξεχνούν.

Στη διάρκεια της πρώτης αξιολόγησής τους, κάθονταν μπροστά σε έναν ερευνητή, ο οποίος κρατούσε έναν χάρακα και ένα βαζάκι με ένα κουταλάκι του γλυκού φυστικοβούτυρο. Οι εθελοντές έκλειναν τα μάτια και το στόμα τους, καθώς και το ένα ρουθούνι.

Στη συνέχεια, ο ερευνητής άνοιγε το βαζάκι και το πλησίαζε προς το ρουθούνι τους, ζητώντας τους να του πουν πότε θα μύριζαν το φυστικοβούτυρο. Στη συνέχεια, σημείωνε την απόσταση του βάζου από το ρουθούνι τους και, μετά από ένα διάλειμμα των 90 δευτερολέπτων, επαναλάμβανε την διαδικασία με το άλλο ρουθούνι.

Σε αυτό το στάδιο της μελέτης οι ερευνητές δεν ήξεραν αν και ποιοι από τους εθελοντές είχε τελικά νόσο Αλτσχάιμερ, διότι κανείς τους δεν είχε ακόμα υποβληθεί στις απαιτούμενες εξετάσεις.

Όπως διαπίστωσαν, οι εθελοντές με αρχόμενο Αλτσχάιμερ είχαν δραματικά διαφορετική όσφρηση στα δύο ρουθούνια τους: στο αριστερό ήταν τόσο μειωμένη, ώστε το βάζο έπρεπε να είναι κατά μέσον όρο 10 εκατοστά πιο κοντά στη μύτη τους για να μυρίσουν το φυστικοβούτυρο απ’ ό,τι όταν μύριζαν με το δεξιό ρουθούνι.

Πιο συγκεκριμένα, με το δεξιό ρουθούνι μύριζαν το φυστικοβούτυρο από απόσταση 20 εκατοστών κατά μέσον όρο, αλλά με το αριστερό έπρεπε το βάζο να βρίσκεται σε απόσταση μόλις 10 εκατοστά από την μύτη τους για να το μυρίσουν.

Ωστόσο αυτό δεν ίσχυε για τους εθελοντές που τελικά διαπιστώθηκε ότι είχαν άλλου τύπου άνοιες και στους οποίους είτε δεν υπήρχε διαφορά στην οσφρητική ικανότητα μεταξύ των δύο ρουθουνιών είτε ίσχυε το αντίστροφο (το δεξιό ρουθούνι είχε χειρότερη οσφρητική ικανότητα από το αριστερό).

Οι ερευνητές από το Κέντρο Όσφρησης & Γεύσης McKnight γράφουν στην «Επιθεώρηση Νευρολογικών Επιστημών» (JNS) ότι η ασυμμετρία που παρατήρησαν είναι πολύ μεγάλη και πολύ χαρακτηριστική.

Διευκρινίζουν, όμως, ότι τα ευρήματά τους πρέπει να επιβεβαιωθούν από μεγαλύτερες μελέτες για να θεωρηθούν οριστικά.