Αντικειμενική Θεώρηση της Παγκοσμιοποίησης

Θυμάστε παλιότερα την έκφραση "καλώς όρισες δολάριο" που έγινε και πετυχημένη ελληνική ταινία; Κάπως έτσι μοιάζουν τα πράγματα με την έλευση του ευρωομολόγου...

Θα έρθει και θα πλημυρίσουμε στο ρευστό και θα παρατείνουμε το μοντέλο των «τεμπέληδων της εύφορης κοιλάδας»...
 

Στην αρχή, οι φανατικοί της έκδοσης κοινού ευρωομολόγου ήταν μεταξύ αυτών οι οποίοι το θεωρούσαν σαν προσπάθεια να θολωθούν τα νερά και να μην αλλάξει τίποτα στο πελατειακό κράτος...
 

Πολιτικοί, συνδικαλιστές, αργόμισθοι του δημοσίου, διαπλεκόμενα με το δημόσιο κυκλώματα ιδιωτών και άλλα κυκλώματα διαφθοράς που μετέχουν στο μοντέλο, «Μπάτε σκύλοι αλέστε και αλεστικά μην δίνετε»...
 

Όλοι ετούτοι, με τους πολιτικούς και συνδικαλιστικούς ταγούς στην εμπροσθοφυλακή είχαν δημιουργήσει τη ψευδαίσθηση πως αν εκδοθεί ευρωομόλογο τα επιτόκια δανεισμού θα πέσουν κάτω από το 3%, το χρέος θα γίνει διαχειρίσιμο και το μοντέλο θα συνεχίζει να επιβιώνει...
 

Να λοιπόν που η ιδέα του ευρωομόλογου πλησιάζει αλλά μαζί μ’ αυτό ωριμάζουν και οι προϋποθέσεις κοινής οικονομικής διακυβέρνησης στην ευρωζώνη...
 

Αυτό σημαίνει πως οποιαδήποτε δαπάνη οποιουδήποτε κράτους - μέλους θα πρέπει να εγκριθεί από τις κοινοτικές υπηρεσίες. Σημαίνει αμοιβές με βάση την παραγωγικότητα στο δημόσιο και πολλά άλλα πρωτόγνωρα...

Σημαίνει ακόμη διάλυση του πελατειακού κράτους, καθώς άντε να βρεις ποιος υπάλληλος του ευρωπαϊκού υπουργείου οικονομικών  θα εγκρίνει το διορισμό ή τις υπερωρίες...
 

Με λίγα λόγια, με την τροπή που παίρνουν τα πράγματα, ευρωομόλογο σημαίνει εφαρμογή ενός μόνιμου χαρακτήρα μνημόνιο...
 

Προοδευτική λύση...
 

Είναι ό,τι καλύτερο μπορεί να συμβεί για μια χώρα σαν την Ελλάδα που από την απελευθέρωση από τον τούρκικο ζυγό  και μετά ταλαιπωρείται από τη νομή της κρατικής εξουσίας από πελατειακές φατρίες ημετέρων. Η εξέλιξη αυτή ευνοεί όσους στην πατρίδα μας επιμένουν αξιοκρατικά και στο δημόσιο και στην ιδιωτικό τομέα...
 

Φυσικά η χρηματοδότηση ενός μέρους του χρέους με επιτόκια Ευρώπης θα βοηθήσει στη διαχείριση του χρέους, ενώ η έκδοση ευρωομολόγων για αναπτυξιακούς σκοπούς θα βοηθήσει στη γρηγορότερη έξοδο από την κρίση...  

Οι μεταρρυθμίσεις θα συνεχιστούν με ακόμη μεγαλύτερη επιμονή...
 

Τιάρα παπική...  

Οι ενδείξεις σε πανευρωπαϊκό επίπεδο είναι πως κλίνουμε προς αυτή την κατεύθυνση, δηλ. της σύγκλισης και όχι της διάλυσης.

Ιστορικά και κατά τις αντίστοιχες αναλογίες, η τωρινή συγκυρία θυμίζει το δίλημμα που ετέθη σε αυτή τη γωνιά της Ευρώπης πριν πολλούς αιώνες και κάποιοι αποφάσισαν πως ήταν προτιμότερο, σαρίκι τούρκικο παρά τιάρα παπική...

 

2) Η επιτάχυνση φέρνει το τέλος πιο κοντά...

 

Συνεδρίαση πανικού η χθεσινή λόγω της επιδείνωσης της συγκυρίας και των φημών για την είσοδο της Πορτογαλίας στο μηχανισμό.
 

Για τους κερδοσκόπους, η επιτάχυνση της πτώσης ίσως σηματοδοτεί ευκαιρίες εκμετάλλευσης μιας δυναμικής εκτίναξης, αν το πιεσμένο ελατήριο κάποια στιγμή απελευθερωθεί.
 

Τέτοια αδειάσματα στην αγορά, η εμπειρία διδάσκει, που λαμβάνουν χώρα κοντά σε σημεία εξάντλησης μια τάση και αναστροφής της.
 

Το τελευταίο χρόνο όσοι έχουν μικρή έκθεση στις τράπεζες γράφουν και μικρότερες απώλειες. Καθόλου απώλειες γράφουν μόνο όσοι έχουν μεγαλύτερη έκθεση στο εξωτερικό. Βλέπε: Το τραπεζικό Βατερλό...
 

Φυσικά και σε περίπτωση αντιστροφής οι τράπεζες θα είναι αυτές που θα ηγηθούν της έκρηξης. Μεσομακροπρόθεσμα όμως, όπως ισχύει από το 2009 και μετά, δεν έχουν πολλές ελπίδες να είναι μεταξύ των κλάδων που θα ηγηθούν του επόμενου κύκλου...

 

3) Πολυεθνικές...

Κύριε Στούπα καλημέρα,

Γράφετε συνέχεια για μεταρρυθμίσεις και δημιουργία συνθηκών για μια ανταγωνιστική οικονομία. Στο θέμα των πολυεθνικών που δραστηριοποιούνται και στην Ελλάδα, αλλά και σε άλλες χώρες και επιλέγουν να πληρώνουν φόρο σε χώρες με μικρό συντελεστή ή να μην πληρώνουν με διάφορες ταχυδακτυλουργίες, πως απαντάτε;

Γ. Π.

Αθήνα

Απάντηση: Τα αρνητικά της παγκοσμιοποίησης είναι η απώλεια φορολογικών εσόδων και θέσεων εργασίας στις ανεπτυγμένες οικονομίες της Δύσης. Τα θετικά είναι η πλημμύρα φθηνών προϊόντων στις αγορές της Δύσης. Υπολόγισε πόσο έπρεπε να δουλέψει κάποιος για να αγοράσει μια τηλεόραση ή ένα αυτοκίνητο ή ένα κιλό μακαρόνια πριν είκοσι χρόνια... και πόσο σήμερα.
 

Δεν υπάρχει αποτελεσματική λύση στον ορίζοντα καθώς η οικονομική παγκοσμιοποίηση προηγείται της πολιτικής και έχουμε τέτοιες  διαφορές.
 

Νομίζω πως στο μέλλον θα πρέπει να υπάρξει μια συμφωνία για έναν διεθνή οργανισμό που θα αντικαταστήσει μέρος του εθνικού ελέγχου πάνω στις επιχειρήσεις. Πιστεύω στις δυνατότητες της ελεύθερης αγοράς να παράγει ευημερία, αλλά όχι στην απουσία κανόνων και πλαισίου λειτουργίας. Σήμερα έχουμε παγκόσμιες επιχειρήσεις μεγαλύτερου μεγέθους από μεσαίες χώρες και εθνικά πλαίσια λειτουργίας που είναι άχρηστα γι΄ αυτές τις επιχειρήσεις.
 

Αν αυτό δεν ρυθμιστεί με κάποιο τρόπο, σε λίγες δεκαετίες θα μιλάμε για μια μεταμοντέρνα φεουδαρχία.  Δεν πιστεύω ότι αυτό είναι το πιο πιθανό σενάριο όμως...
 

Δεν είμαι δογματικός με την αποτελεσματικότητα και τα όρια της αγοράς. Στην Ελλάδα που έχουμε να κάνουμε με μια σοβιετικού τύπου χρεοκοπημένη οικονομία χρειαζόμαστε πολύ περισσότερη ελεύθερη αγορά. Στο παγκόσμιο οικονομικό γίγνεσθαι χρειαζόμαστε ρυθμίσεις σε πλανητικό πλαίσιο...
 

Αλλά όποιος το προτείνει αυτό, θα βγουν τα παπαδοπαίδια, οι μπολσεβίκοι και οι συνομωσιολόγοι να πουν για το 666, τους εβραίους, τον Νουμπίρου, και τα καρτέλ...
 

Υ.Γ. Τι μόδα είναι αυτή πάλι. Με βομβαρδίζουν εδώ και μέρες ηλεκτρονικά και κάποιες αναλύσεις πως μας ψεκάζουν. Τι είμαστε κουνούπια;

Ο Άρθουρ Καίσλερ είχε πει κάποτε για όλα αυτά τα πειράματα συμπεριφοριστικής που ξεκινούσαν με ποντίκια, πως έχουμε αποκτήσει μια «ποντικοψυχολογία» με την οποία προσπαθούμε να ερμηνεύσουμε τους ανθρώπους. Τώρα, είναι της μόδας μια «κουνοποκυβερνητική» σε πλανητικό επίπεδο...

Σαν απόγονοι του Σωκράτη ας προσπαθούμε να εξετάζουμε διαλεκτικά και βασανιστικά κάθε θέμα και όχι με βάση τα κριτήρια που γράφονται φτηνά ρομάντζα και οι κινηματογραφικές ταινίες β΄ διαλογής..

Πηγή:www.capital.gr