Ασκήσεις μεγάλης κλίμακας από το Ισραήλ για πόλεμο σε όλα τα μέτωπα

31-08-2012 15:48:34 6

Με την πραγματοποίηση ασκήσεων μεγάλης κλίμακας απάντησε  το Ισραήλ σε αντίστοιχη άσκηση της Hezbollah όπου σε αυτή συμμετείχαν τουλάχιστον  10.000 μαχητές της φιλο-ιρανικής οργάνωσης που δραστηριοποιείται στο νότιο Λίβανο. Το αρνητικό αντίκτυπο στον ισραηλινό Τύπο από την άσκηση της  Hezbollah –που ήταν η μεγαλύτερη που πραγματοποιηθεί μέχρι σήμερα- ήταν μεγάλο με αποτέλεσμα η ισραηλινή κυβέρνηση να επιστρατεύσει μια από τις πιο ισχυρές της μονάδες κρούσης που διαθέτει στο βόρειο Ισραήλ την Ταξιαρχία Golani γνωστή και ως 1η Ταξιαρχία. Η Ταξιαρχία υπάγεται στη βόρεια διοίκηση του ισραηλινού Στρατού και είναι επιφορτισμένη με την προστασία των συνόρων του Ισραήλ στο μέτωπο με τη Συρία και το Νότιο Λίβανο,ακριβώς δηλαδή εκεί που δραστηριοποιείται η Hezbollah. Μάλιστα δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι η άσκηση  -που πραγματοποιήθηκε στα υψίπεδα  του Γκολάν- πήρε μεγάλη έκταση στον Τύπο καθώς θεωρήθηκε ως ευθεία απάντηση στην άσκηση της Hezbollah. Η ανησυχία των Ισραηλινών απέναντι στις εξαγγελίες της Hezbollah και που συνοδεύτηκαν από την πραγματοποίηση της άσκησής της στο Ν. Λίβανο είναι μεγάλη καθώς σε αυτές προειδοποίησαν ότι σε περίπτωση επίθεσης στο Ιράν, οι μαχητές της οργάνωσης θα πραγματοποιήσουν εισβολή στο βόρειο Ισραήλ. Μάλιστα ο αρχηγός του γενικού επιτελείου των ενόπλων δυνάμεων του Ισραήλ αντιστράτηγος  Benny Gantz δήλωσε πως οποιαδήποτε χώρα ή οργάνωση επιχειρήσει να επιτεθεί στο Ισραήλ τότε θα διαπιστώσει τη «θανατηφόρα» δύναμη όπως είπε των ισραηλινού Στρατού. Δεν είναι όμως μόνο το «μέτωπο» του Ισραήλ με τη Συρία και το Νότιο Λίβανο που ανησυχεί το Ισραήλ, είναι αυτό στη Χερσόνησο του Σινά, όπου και ύστερα από την ανάληψη της ηγεσίας της χώρας από το νέο πρόεδρο Mohammed Morsi της ισλαμικής αδελφότητας έχει προωθήσει9 στο Σινά τόσο αντιαεροπορικά βλήματα και δυνάμεις τεθωρακισμένων, ενώ για πρώτη φορά από το 1973 Αιγυπτιακά F-16 προσγειώθηκαν σε αεροπορικές βάσεις της περιοχής. Εάν σε αυτό προστεθεί και το Ιράν, που αν και το Ισραήλ δεν διατηρεί κοινά χερσαία σύνορα εντούτοις η όλη κατάσταση και η σωρευμένη ένταση θυμίζουν πολύ τον πόλεμο του 1973 γνωστό και ως πόλεμο του Yom Kippur, όπου το Τελ Αβιβ βρέθηκε σε ένα ολομέτωπο αγώνα. Στην ισραηλινή άσκηση συμμετείχαν από κοινού δυνάμεις πεζικού από το 13ο Τάγμα και τεθωρακισμένων, σημαδεύτηκε όμως από τον σοβαρό ενός στρατιώτη του τάγματος από ένα άρμα μάχης το οποίο πέρασε από πάνω του την ώρα που σύμφωνα με μάρτυρες κοιμόταν. Στην άσκηση συμμετείχε και για πρώτη φορά τα βαρέα ΤΟΜΠ Namer. Το Namer είναι επί της ουσίας άρμα Merkava 4, χωρίς τον πύργο με το πυροβόλο. Αντιθέτως φέρει τηλεχειριζόμενο πυργίσκο με βαρύ πολυβόλο Μ2, όλμο των 60 χλστ και το σύστημα αυτοπροστασίας Trophy. Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

"Εγκεφαλικό" σε ΗΠΑ-Ισραήλ: Ο ισλαμιστής πρόεδρος της Αιγύπτου Μ.Μόρσι πήγε στο Ιράν!

30-08-2012 13:49:54 52

Τεκτονικές αλλαγές στο γεωπολιτικό σύστημα ασφάλειας ολόκληρης της περιοχής που ξεκινά από το Γιβραλτάρ και φτάνει μέχρι τον Ινδικό Ωκεανό: Ο πρόεδρος της Αιγύπτου, Μοχάμεντ Μόρσι, έφτασε την Πέμπτη στην Τεχεράνη πραγματοποιώντας την πρώτη επίσκεψη Αιγύπτιου ηγέτη στο Ιράν από το 1979, όταν στη χώρα είχε ξεσπάσει η ισλαμική επανάσταση. Χωρίς να μπορούμε σε καμία περίπτωση να μιλήσουμε για "συμμαχία", εν τούτοις  ο νέος ισλαμιστής ηγέτης της Αιγύπτου, προϊόν της "Αραβικής Άνοιξης" έχει προκαλέσει ήδη το πρώτο "εγκεφαλικό" στην Ουάσιγκτον ενώ στο Τελ Αβίβ αρκούνται να κουνάνε το κεφάλι και να λένε προς τις ΗΠΑ: "Σας είχαμε προειδοποιήσει"... Χωρίς να έχουν προχωρήσει σε δημόσιες δηλώσεις, παρασκηνιακά διαρρέουν ΗΠΑ και Ισραήλ, εκδηλώνουν την κάθετη αντίδρασή τους για την κίνηση αυτή του Αιγύπτιου νεοεκλεγέντα προέδρου, λίγες ημέρες μετά την διάρρηξη της συμφωνίας ειρήνης με το Ισραή από την Αίγυπτο με την μεταφορά βαρέων στρατιωτικών δυνάμεων στην χερσόνησο του Σινά. Η ιρανική κρατική τηλεόραση μετέδωσε απευθείας την άφιξη του Μόρσι στο αεροδρόμιο Μεχραμπάντ της ιρανικής πρωτεύουσας. Ο Αιγύπτιος πρόεδρος θα συμμετάσχει στη σύνοδο του Κινήματος των Αδεσμεύτων, η οποία ολοκληρώνεται αύριο και πλέον, με την έλευση και του γ.γ. του ΟΗΕ Μπαν Κι Μουν αποκτά διαστάσεις τεράστιας πολιτικής επιτυχίας για το Ιράν και την πολιτική του ηγεσία! Γιατί είναι σαφώς απείρως δυσκολότερο να βομβαρδίσεις (αν και οι σχεδιασμοί των δυτικών και του Ισραήλ αναφέρονται σε παρατεταμένο πόλεμο τουλάχιστον ενός μηνός και όχι "απλο" βομβαρδισμό) μια διεθνώς απομονωμένη χώρα και διαφορετικό μια χώρα που αυτή την στιγμή έχει ηγετικό ρόλο στο Κίνημα των Αδεσμεύτων και ακόμα χώρες σύμμαχοι της Δύσης .οπως η Αίγυπτος προστρέχουν στην σύνοδο. Ο Μόρσι θα παραδώσει στο Ιράν την προεδρία του Κινήματος των Αδεσμεύτων, αλλά φυσικά παρασκηνιακά θα έχει συναντήσεις με τους Ιρανούς ηγέτες, έστω και αν δεν έχει ανακοινωθεί κάτι τέτοιο. Σε διαφορετική περίπτωση γιατί να ταξιδέψει ο ίδιος στο Ιράν και να μην στείλει εκπρόσωπο, όπως ήταν ο αρχικός σχεδιασμός; «Αυτή η σύντομη επίσκεψη είναι αποκλειστικά αφιερωμένη στη σύνοδο των Αδεσμεύτων» τόνισε ο Γιάσερ Αλι, εκπρόσωπος του Μόρσι, θέλοντας να καθησυχάσει τις ανησυχίες ΗΠΑ και Ισραήλ. Στην ομιλία του πάντως ο Μ.Μόρσι ζήτησε την απομάκρυνση του μπααθικού καθεστώτος στην Συρία, σταθερού συμμάχου του Ιράν, κάτι που προκάλεσε την απομάκρυνση της συριακής αντιπροσωπείας. Ανοίγοντας τις εργασίες της 16ης συνόδου κορυφής των Αδεσμεύτων στην Τεχεράνη, ο ανώτατος πνευματικός ηγέτης του Ιράν Αλί Χαμενεΐ δήλωσε ότι η χώρα του δεν θα επιδιώξει ποτέ να αποκτήσει πυρηνικό όπλο, αλλά και δεν θα απεμπολήσει ποτέ το δικαίωμα του ιρανικού λαού στη χρήση της πυρηνικής ενέργειας για ειρηνικούς σκοπούς. «Το σύνθημά μας είναι πυρηνική ενέργεια για όλους, πυρηνικά όπλα για κανέναν» είπε. Παρουσία 29 αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων και του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών Μπαν Κι-Μουν, ο ιρανός πνευματικός ηγέτης κατήγγειλε επίσης από το βήμα της συνόδου την «κατάφωρη δικτατορία» που συνιστά το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. «Το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών έχει μία παράλογη, άδικη και απολύτως αντιδημοκρατική δομή, που συνιστά κατάφωρη παγκόσμια δικτατορία» είπε. Η σύνοδος της Τεχεράνης παρουσιάζεται από τα ιρανικά μέσα ενημέρωσης ως απόδειξη της αποτυχίας των δυτικών χωρών να απομονώσουν το Ιράν για τη συνέχιση του πυρηνικού προγράμματος. Οι περισσότερες από τις 120 χώρες-μέλη του κινήματος των Αδεσμεύτων εκπροσωπούνται σε υπουργικό επίπεδο. Οι σημαντικότερες χώρες που εκπροσωπούνται στη σύνοδο της Τεχεράνης σε ανώτατο επίπεδο είναι η Ινδία με τον πρωθυπουργό Μανμοχάν Σινγκ, η Αίγυπτος με τον πρόεδρο Μοχάμεντ Μόρσι, το Πακιστάν με τον πρόεδρο Ασίφ Αλί Ζαρντάρι, το Ιράκ με τον πρωθυπουργό Νούρι αλ Μάλικι και η Συρία με το πρωθυπουργό Ουαέλ αλ-Χάλακι. Μεταξύ των μοναρχιών του Κόλπου μόνο το Κατάρ εκπροσωπείται σε ανώτατο επίπεδο από τον εμίρη Αχμαντ μπεν Χαλίφα αλ Θάνι. Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

ΚΥΣΕΑ: Γιατί ο Α. Σαμαράς δίνει στις Ένοπλες Δυνάμεις κυβερνητικές αρμοδιότητες.

29-08-2012 16:49:58 116

Εκτελεστικές – κυβερνητικές εξουσίες αλλά και συναρμοδιότητα-συνυπευθυνότητα σε όλο το φάσμα το κυβερνητικών αποφάσεων που αφορούν ζητήματα άμυνας, ασφάλειας και θέματα στρατιωτικού προσωπικού τα οποία απασχολούν το ΚΥΣΕΑ δίνονται για πρώτη φορά μετά το 1974 από την κυβέρνηση στις ΕΔ. Η προσωπική απόφαση του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά να δώσει ψήφο στο Κυβερνητικό Συμβούλιο Εξωτερικών και Άμυνας στον εκάστοτε Α/ΓΕΕΘΑ, έχει πολύ μεγαλύτερες προεκτάσεις από αυτές που αρχικά αναγνώστηκαν. Με την απόφαση αυτή ο αρχιστράτηγος των ΕΔ αναγορεύεται ως ισότιμο μέλος του ΚΥΣΕΑ     και μάλιστα   ιδίου επιπέδου    με τους υπουργούς-μέλη του. Και αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία ειδικά σε περιόδους κρίσεων όπως αυτή π.χ. αυτή των Ιμίων, όπου εκτυλίχθησαν τα γνωστά κωμικοτραγικά γεγονότα που οδήγησαν στην εθνική ήττα. Η απόφαση του πρωθυπουργού δίνει  δικαίωμα ψήφου για τα ακόλουθα θέματα. - Διαχείριση κρίσεων - Προγράμματα αμυντικών επενδύσεων - Προαγωγές αποστρατείες ανωτάτων αξιωματικών των ΕΔ Στο θέμα της διαχείρισης κρίσεων ο νέος ρόλος του Α/ΓΕΕΘΑ μεταβάλλεται ουσιαστικά από απλή γνωμοδότηση σε δικαίωμα ψήφου όπου η αιτιολογημένη στάση του για κρίσιμα θέματα Εθνικής Ασφάλειας θα καταγράφεται. Παράδειγμα η κρίση των Ιμίων όπου ο τότε Α/ΓΕΕΘΑ δεν είχε ουσιαστικό ρόλο με αποτέλεσμα παρά μόνο ίσως αυτόν του «σάκου του μποξ» όπου οι πολιτικοί τον χρησιμοποιούσαν κατά το δοκούν επιρρίπτοντας ευθύνες ώστε να αποποιηθούν τις δικές τους. Στο θέμα των εξοπλιστικών προγραμμάτων ο Α/ΓΕΕΘΑ πάλι με δικαίωμα ψήφου καθίσταται συνυπεύθυνος πια για τις αγορές των οποιοδήποτε αμυντικών συστημάτων, χωρίς πια να μπορεί να εκφράζει την αντίθεσή του επικαλούμενος την ύπαρξη  πολιτικής απόφασης, καθώς η γνώμη του θα καταγράφεται. Το ίδιο αναμένεται να συμβεί και στις κρίσεις των ανώτατων αξιωματικών όπου η γνώμη του θα έχει το ίδιο βάρος με των υπολοίπων μελών του ΚΥΣΕΑ. Ουσιαστικά είναι η  πρώτη φορά που η κυβέρνηση με την απόφασή της αυτή εμπλέκει τις ΕΔ άμεσα σε επίπεδο λήψης εκτελεστικών αποφάσεων και τις προαγάγει από απλούς δημόσιους λειτουργούς και τους δίνει κυβερνητική εκτελεστική εξουσία Οπωσδήποτε σε ότι αφορά τη διαχείριση κρίσεων που θεωρούμε ότι είναι και το πιο σημαντικό που η απαιτείται η καταγραφή της  ψήφου του Α/ΓΕΕΘΑ  σίγουρα γεννά προβληματισμό το εσπευσμένο της απόφασης του πρωθυπουργού δεδομένου ότι θα μπορούσε να υπάρξει η ρύθμιση αυτή και στην θέσπιση του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας, το οποίο αναμένεται να δημιουργηθεί κάποια στιγμή στο μέλλον. Είναι κοινό μυστικό ότι στην κυβέρνηση και ειδικά μεταξύ των μελών του ΚΥΣΕΑ ότι η πλειοψηφία θεωρεί  η Τουρκία το επόμενο χρονικό διάστημα μπορεί να μπει στον πειρασμό ν α δοκιμάσει τις ελληνικές αντοχές και δυνατότητες αναζητώντας ένα "παράθυρο ευκαιρίας" για να επιλύσει μια και καλή αυτά που η ίδια θεωρεί ως «διένεξη» με την Ελλάδα… Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Plan B της τρόικας για δόση - γέφυρα αντί των 31 δισ. ευρώ τον Οκτώβριο

Της Δήμητρας Καδδά

Τη στιγμή που στο εσωτερικό κορυφώνεται η διαπραγμάτευση για τα μέτρα των 11,5 δισ. ευρώ, στο εξωτερικό, συνεχίζει να μαίνεται ένα άλλο μέτωπο: της διαφωνίας μεταξύ των δανειστών για το πώς θα «χειριστούν» το ελληνικό ζήτημα.

Πληροφορίες αναφέρουν ότι η διαφωνία που ήταν φανερή από την προηγούμενη κάθοδο στην Αθήνα, τον Ιούλιο, παραμένει. Η ουσία της είναι ότι για να δοθεί η επόμενη δόση των 31 δις ευρώ πρέπει πέρα από θετική αξιολόγηση του Μνημονίου (λήψη των 11,5 δις ευρώ, των μέτρων του 2012 και κάποιων μεταρρυθμίσεων) να υπάρξει και θετική έκθεση βιωσιμότητας του χρέους από την ίδια τη τρόικα: δηλαδή το 2020 να δείχνουν οι προβολές ότι «πέφτει» κάτω από το 120% του ΑΕΠ. Διαφορετικά τα λεφτά, ειδικά από το ΔΝΤ, δεν μπορούν να εκταμιευθούν.

Ωστόσο, για μία σειρά από λόγους η θετική αξιολόγηση του χρέους δεν έχει διασφαλιστεί. Πληροφορίες αναφέρουν ότι θα επιχειρηθεί να βρεθεί λύση τις επόμενες ημέρες στην Αθήνα, αλλά και στο Eurogroup της Κύπρου στις 14 Σεπτεμβρίου. Αν δεν υπάρξει σύγκλιση απόψεων, σύμφωνα με αρμόδια στελέχη, έχει προταθεί μία ενδιάμεση λύση: να μην γίνει ολοκληρωμένη επικαιροποίηση του Μνημονίου αλλά ένα ενδιάμεσο κείμενο που θα φέρει στα κρατικά ταμεία μία  δόση- γέφυρα από τα 31 δισ. ευρώ, έως ότου οι δανειστές... συμφωνήσουν.

Το ζήτημα προέκυψε καθώς τα νέα δεδομένα της ύφεσης, την χαμηλότερης απόδοσης των μέτρων, της αδυναμίας μαζικών αποκρατικοποιήσεων και της  πρότασης περί επιμήκυνσης του μνημονίου, αλλάζουν την πορεία ελλείμματος και χρέους.

Πληροφορίες αναφέρουν ότι το ΔΝΤ φέρεται πιο απαισιόδοξο υπολογίζοντας μεγαλύτερη ύφεση για πιο πολλά έτη και νέες πιέσεις σε έλλειμμα και χρέος. Ετσι, η έκθεση βιωσιμότητάς του φέρεται να μην πιάνει το στόχο του 120% του ΑΕΠ αν δεν υπάρξει νέα παρέμβαση στο χρέος.

Ωστόσο, στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, η Κομισιόν φέρεται να είναι πιο «αισιόδοξη» για την πορεία της χώρας, αισιοδοξία που κάποιοι ερμηνεύουν  και ως προσπάθεια να «φανεί» βιώσιμο το χρέος και να δοθεί η δόση χωρίς άλλες παρεμβάσεις για τις οποίες τα κράτη μέλη είναι ανέτοιμα.

Το σενάριο της «ενδιάμεσης» έκθεσης και δόσης, έχει και  άλλα πλεονεκτήματα για  όσους το προτείνουν: η μεν ΕΕ δεν δίδει πολλά λεφτά πιέζοντας τη κυβέρνηση για «έργα» που ακόμη δεν έχει δει σε διαρθρωτικό επίπεδο, η δε κυβέρνηση δεν αναγκάζεται να  παραδεχθεί τα νέα «δημοσιονομικά κενά»  του μνημονίου, με τα πρώτα στοιχεία να κάνουν λόγο για 3,5- 8,5 δισ. ευρώ πέραν των 11,5 δισ. ευρώ...

Πηγή:www.capital.gr

Το τρίγωνο της παγκόσμιας κερδοσκοπίας.

Το τρίγωνο της παγκόσμιας κερδοσκοπίας

Πέμπτη, 30 Αύγουστος 2012 23:32

Ο σκοπός είναι το κέρδος και ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, όπως συνηθίζουν να λένε όσοι μπορούν να αποκωδικοποιούν εις βάθος τον τρόπο που έχει στηθεί το μεγάλο παιχνίδι υποτιμητικής κερδοσκοπίας πάνω στα ομόλογα του ευρωπαϊκού νότου αλλά και στο ευρώ. Ο… μηχανισμός έχει στηθεί εδώ και πολύ καιρό αριστοτεχνικά και από έμπειρους κύκλους, τα χνάρια των οποίων οδηγούν στις περίφημες αμερικανικές στοές της Wall Street και σε κλειστά κλαμπ, που μπροστά τους ακόμα και η λέσχη Bilderberg μοιάζει ξεπερασμένη. Αποτελείται από τρεις ισχυρότατους πόλους, που ο καθένας από το μέγεθός του επί της ουσίας νομιμοποιείται να κάνει ό,τι θέλει στις αγορές. Ενα τρίγωνο κερδοσκοπίας με αλλά λόγια που αυτή δεν διστάζει να παίζει ανήθικα παιχνίδια, ένα εκ των όποιων εξελίσσεται ακόμα πάνω από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Στο ένα άκρο του τριγώνου βρίσκονται οι οίκοι αξιολόγησης που παρά το γεγονός ότι βάλλονται πλέον ευθέος και επισήμως, ο λόγος τους εξακολουθεί να μετράει, το δεύτερο άκρο ανήκει στις επενδυτικές τράπεζες με επικεφαλής πάντα την Goldman Sachs και τους συνεργάτες της τύπου Paulson και στην τρίτη γωνία στελεχώνεται από τα πασίγνωστα ονόματα των γκουρού-σταρ όπως του καθηγητή Nouriel Roubini και του Νομπελίστα της Οικονομίας Γιόζεφ Στίγκλιτς. Ομος τον τελευταίο πόλο συμπληρώνει και ένα ακόμα όπλο που δεν είναι άλλο από τα διεθνή ΜΜΕ σαν τους Financial Times, την Wall Street Journal και φυσικά το πρακτορείο του Bloomberg, η πλατφόρμα του όποιου είναι αυτή που ελέγχει την παγκόσμια σπέκουλα.

Κοινό μυστικό

Το ωραίο δε της υπόθεσης είναι πως στην απέναντι πλευρά του ωκεανού όλα τα παραπάνω δεν αποτελούν τίποτα περισσότερο από ένα κοινό μυστικό, όπως και ότι οι συμμετέχοντες στο τρίγωνο έχουν ονοματεπώνυμο και σε πολλές των περιπτώσεων προβάλλουν την επιτυχία τους και αυτό σίγουρα δεν γίνεται τυχαία. Σκοπό έχει να γνωρίζει η αγορά ποιος είναι το μεγάλο αφεντικό και να ακολουθεί θέλοντας και μη τη γραμμή που δίνει. Και αυτή την ώρα η γραμμή είναι να διατηρηθεί η αβεβαιότητα για την Ελλάδα και για την Ευρωζώνη γενικότερα και να βγουν τεράστια κέρδη από το σορτάρισμα στο ευρώ.

Το μοίρασμα των ρόλων

Για να περάσουμε, όμως, στο σήμερα και στον τρόπο που λειτουργεί ο μηχανισμός, μια πρώτη αποκωδικοποίηση του κερδοσκοπικού μοντέλου είναι η εξής, όπως τουλάχιστον υποστηρίζουν τόσο έγκυροι παράγοντες της αγοράς, όσο και τα γεγονότα. Ο οίκος αξιολόγησης υποβαθμίζει, οι καθηγητές ρητορεύουν και καταστροφολογούν, η επενδυτική τράπεζα και τα hedge funds ποντάρουν και χειραγωγούν, ενώ τα μέσα μαζικής ενημέρωσης φροντίζουν να μαθαίνουν σε χρόνο on line τα νέα και την παγκόσμια τάση οι υπόλοιποι. Πρόκειται επί της ουσίας για ένα παρά πολύ απλό μοντέλο, που είναι καταδικασμένο να πετυχαίνει πάντα και ειδικά όταν το θήραμα είναι ένα τραυματισμένο νόμισμα όπως το ευρώ. Ολους τους προηγούμενους μήνες αλλά και σήμερα, για παράδειγμα ο Nouriel Roubini προβλέπει τη διάλυση της ζώνης του ευρώ χωρίς να δέχεται κανέναν αντίλογο. Προφανώς η Ε.Ε. και η οικονομία της δεν περνούν τις καλύτερες στιγμές τους, όμως κάποιοι θυμίζουν πως εδώ και δυο περίπου χρόνια έχουν γραφτεί ουκ ολίγες ανάλογες απόψεις, που ως στιγμής δεν έχουν επιβεβαιωθεί. Το αυτό -και με ακόμα πιο κατηγορηματικό- τρόπο εκτιμά ο Γιόζεφ Στίγκλιτς και μια σειρά ακόμα γκουρού των αγορών, για να μη μετρήσουμε τα δεκάδες reports και τις τεχνοκρατικές αναλύσεις που συμφωνούν πως σε μερικούς μήνες μπορεί να μην υπάρχει πια η Ε.Ε.

Goldman Sach

Ο οίκος που κάνει τη… βρόμικη δουλειά

Αναλυτικότερα τώρα και αρχίζοντας από τους επενδυτικούς οίκους, που είναι και αυτοί που κάνουν όλη τη βρόμικη δουλειά, αρκεί να επισημάνουμε πως από την αρχή της χρονιάς η Goldman Sachs δεν είχε ούτε μια μέρα χασούρα από το trading. Και για να συμβεί αυτό ο μόνος τρόπος είναι να έχει σορτάρει το ευρώ έναντι του δολαρίου, όπως και τα κρατικά ομόλογα των ευρωπαϊκών κρατών από τη στιγμή που εκεί έχει γίνει το μεγάλο κερδοσκοπικό παιχνίδι. Η τράπεζα, που έχει έρθει αντιμέτωπη με τις κατηγορίες της SEC για απάτη στην αγορά ενυπόθηκων χρεογράφων, κατάφερε να παρουσιάσει κύκλο εργασιών

Ο μεγαλύτερος σορτάκιας

Θυμίζουμε πως το αμφιλεγόμενο αμερικανικό «σπίτι», που παρ’ όλα αυτά είναι ο μεγαλύτερος μέτοχος της FED, είχε σορτάρει το ευρώ πατώντας πάνω στο ελληνικό δημοσιονομικό πρόβλημα και έλεγε πως θα ήταν ευχής έργο το ευρώ «κάτσει» στο 1,22 έναντι του δολαρίου. Μετά όμως άλλαξε στάση και έβλεπε το κοινό νόμισμα στο 1,25 στο σημείο δηλαδή που έχει δώσει πάγια σύσταση για αυτοματοποιημένες πωλήσεις (short). Αυτό που με απλά λόγια κάνουν τα software της Goldman Sachs είναι να σορτάρουν σταθερά, αλλά και να κερδοσκοπούν και προς τη long κατεύθυνση όποτε υπάρχει τεχνική αντίδραση. Από την ώρα δε που είναι ο μεγαλύτερος παίκτης στην αγορά των νομισμάτων, οι υπόλοιποι ακολουθούν και δεν χρειάζεται φυσικά περαιτέρω ανάλυση, ειδικά σε εκείνους που γνωρίζουν πώς λειτουργούν τα χρηματιστηριακά ταμπλό, για να γίνει κατανοητό ότι ένα τέτοιο μοντέλο δύσκολα χάνει.

Ομόλογα και CDS

Οσον αφόρα τώρα το παιχνίδι με τα Credit Default Swaps και τα κρατικά ομόλογα των χωρών του Νότου, τα γεγονότα και ο ρόλος της GS είναι επίσης γνωστά. Θυμίζουμε πως ήταν ο οίκος που προσπάθησε πολλές φόρες να ντιλάρει με την ελληνική κυβέρνηση και όταν δεν τα κατάφερε ξεκίνησε έναν ανοιχτό πόλεμο με αρνητικά reports, που μάλιστα σηματοδότησαν την αρχή της κατάρρευσης του Χρηματιστήριου και των ομόλογων στο τέλος του 2009. Ομως ο οίκος, ακολουθώντας την ψυχρή φιλοσοφία του κέρδους με κάθε τρόπο, επανήλθε στην Ελλάδα φέρνοντας μαζί του εκπροσώπους από πιο σκληρά κερδοσκοπικά χαρτοφυλάκια του κόσμου, με πιο διάσημο αυτό του Paulson. Και αυτή η προσπάθεια δεν απέδωσε, ωστόσο είναι, αν μη τι άλλο, ενδεικτικό του ότι η Goldman Sachs με απεριόριστο θράσος δοκίμασε να βάλει στην καρδιά της ελληνικής οικονομίας το hedge fund που τα διεθνή δημοσιεύματα αναφέρουν πως ήταν ο μεγαλύτερος σορτάκιας των ελληνικών ομολόγων. Ενώ έχει εμπλακεί στην υπόθεση της κατηγορίας της G.S. πως εξαπάτησε πελάτες της πουλώντας τους subrime, τα οποία είχε δομήσει και στη συνέχεια σορτάρει το hedge fund του Paulson…

Οι βαθμολογητές, τα… παπαγαλάκια

Σχετικά με τους οίκους αξιολόγησης ή αλλιώς την άλλη γωνία του τριγώνου της κερδοσκοπίας, τα περιστατικά που τουλάχιστον κινούν υποψίες για… στημένη δουλειά είναι πάμπολλα. Και αυτό δεν το λέει πια μόνο η αγορά, αλλά ακόμα και ευρωπαίοι και αμερικανοί αξιωματούχοι. Το 2008 οι οίκοι αξιολόγησης ήταν τα «μαύρα πρόβατα» του διεθνούς χρηματοοικονομικού συστήματος. Όχι μόνο είχαν αποτύχει να προειδοποιήσουν τους επενδυτές για την κρίση που ερχόταν -ως όφειλαν- αλλά και είχαν συμβάλει ενεργά στο ξέσπασμά της, διογκώνοντας τη φούσκα του δανεισμού. Σήμερα, οι ίδιοι οίκοι βρίσκονται στην κορυφή του κόσμου. Από τα χείλη των αναλυτών τους κρέμονται ολόκληρες κυβερνήσεις ακόμα και πολύ ισχυρότερες από την ελληνική. Είναι οι «ανέγγιχτοι βασιλιάδες του finance» σύμφωνα με τη βρετανική Telegraph, ή «η νέα δύναμη στην πολιτική της Ευρώπης» κατά τους συντάκτες του Reuters. Όσο για τα ποιοτικά στάνταρ των αναλύσεών τους, αυτά είναι πλέον γνωστά σε όλους. «Ας ελπίσουμε ότι θα είμαστε όλοι πλούσιοι και συνταξιούχοι όταν αυτός ο πύργος από τραπουλόχαρτα καταρρεύσει», έγραφαν τα e-mails που αντάλλασσαν μεταξύ τους οι αναλυτές της Standard & Poor’s, όταν αξιολογούσαν τους τίτλους που κατά την χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 ονομάστηκαν «τοξικοί». «Η ιστορία των οίκων πιστοληπτικής αξιολόγησης είναι μία με κολοσσιαία λάθη», είχε πει ο πρόεδρος της αρμόδιας εξεταστικής επιτροπής της αμερικανικής Βουλής ενώπιον της οποίας είχαν παρουσιαστεί αυτά τα e-mails καθώς και άλλα προκλητικά αποδεικτικά στοιχεία για τη σύγκρουση συμφερόντων στους κόλπους των οίκων. Ουσιαστικά, οι αναλυτές τους ανταγωνίζονταν μεταξύ τους στο ποιος θα ρίξει χαμηλότερα τα στάνταρ των αξιολογήσεών του, προκειμένου να κερδίσει τη δουλειά από τον εκάστοτε εκδότη. Αυτό που έγινε σαφές τους τελευταίους μήνες είναι ότι το ίδιο το επιχειρηματικό μοντέλο των τριών οίκων είναι ελαττωματικό. Και ενώ οι Τρεις Μεγάλοι -Standard & Poor’s, Fitch και Moody’s- πρόδωσαν την αγορά όταν αυτή ζήτησε τη συμβουλή τους στο «παιχνίδι» των σύνθετων ομολόγων και των δυσνόητων τιτλοποιήσεων, τώρα οι ίδιοι οίκοι καλούνται και πάλι να παίξουν πρωταγωνιστικό ρόλο στις εξελίξεις. Όμως, αυτή τη φορά, το παιχνίδι έχει «χοντρύνει». Σήμερα, το θέμα που «καίει» τους επενδυτές δεν είναι η ποιότητα ενός εξωτικού ομολόγου, ή η φερεγγυότητα μιας τράπεζας, αλλά το αξιόχρεο ολόκληρων χωρών. Εξαιτίας της σοβαρής επιδείνωσης των δημόσιων οικονομικών πολλών χωρών, η προσοχή έχει στραφεί από τα σύνθετα ομόλογα και τις τιτλοποιήσεις δανείων στα κρατικά ομόλογα.

….και οι κίνδυνοι για την πραγματική οικονομία

Στα μέσα του 1999 τέθηκε σε ισχύ η συνθήκη της Βασιλείας ΙΙ, για τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Στον πυρήνα της η συνθήκη εκείνη είχε την συσχέτιση της κεφαλαιακής επάρκειας των τραπεζών με την αξιολόγηση των προϊόντων στα οποία επενδύουν. Οι τράπεζες που επενδύουν σε χρεόγραφα με υψηλή πιστωτική αξιολόγηση (ΑΑΑ), χρειάζεται να δεσμεύουν λιγότερα εγγυητικά κεφάλαια. Σύμφωνα με τη Βασιλεία ΙΙ, για την αγορά ενός επενδυτικού προϊόντος αξίας 1 εκατ. ευρώ, με αξιολόγηση ΑΑΑ, η τράπεζα υποχρεώνεται να κατέχει ίδια κεφάλαια ύψους 5.600 ευρώ, περίπου 180 φορές λιγότερα. Αν η αξιολόγηση πέσει στο Ba1, η τράπεζα υποχρεούται να αυξήσει τα ίδια κεφάλαιά της για το ίδιο προϊόν στις 200 χιλ. ευρώ. Η καταστροφή επέρχεται αν η αξιολόγηση μειωθεί στο B1. Η τράπεζα υποχρεώνεται τότε να διατηρεί ολόκληρο το ποσό, ως αντιστάθμισμα στην πιθανή απώλεια του χρεογράφου. Μια χώρα, της οποίας οι τράπεζες έχουν αγοράσει ομόλογα, όταν υποβαθμίζεται αρχίζει να φλερτάρει με την κόλαση. Οι τράπεζες που έχουν πάρει τα χαρτιά της αρχίζουν να νοιώθουν «ναυτία», καθώς σταδιακά μεταβάλλονται σε ασθενείς που το διεθνές σύστημα θέλει να απομονώσει.. Η πιστοληπτική αξιολόγηση έχει άμεση σχέση τόσο με την κεφαλαιακή επάρκεια των τραπεζών, όσο και με το εύρος του όγκου των συναλλαγών της τράπεζας.

Όσο μεγαλύτερη είναι η αξιολόγηση που διαθέτουν τα προϊόντα στα οποία επενδύει μια τράπεζα, τόσο λιγότερα ίδια κεφάλαια χρειάζεται ενώ ταυτόχρονα μπορεί να δίνει άνετα δάνεια στους πελάτες της. Όταν περιορίζεται η αξιολόγηση των τίτλων, που έχει επενδύσει η τράπεζα, η ίδια είναι υποχρεωμένη να αποσύρει πολλαπλάσιες πιστώσεις από την αγορά, ώστε να διατηρήσει την κεφαλαιακή της επάρκεια. Αυτό από μόνο του έχει επιπτώσεις στα κέρδη της τράπεζας αλλά και στην πραγματική οικονομία. Αναφορικά με τις αξιολογήσεις των επιχειρήσεων, εξυπακούεται ότι οι καλές εκθέσεις φέρνουν χαμηλότερα επιτόκια στους δανεισμούς τους. Επηρεάζεται ανάλογα όλος ο κύκλος της παραγωγής, ενώ επιπτώσεις αντίστοιχες υπάρχουν και στις μετοχές τους.

Η «μαύρη» πλατφόρμα του Bloomberg

Και για να περάσουμε στη γωνία που ελέγχουν τα διεθνή ΜΜΕ, και εδώ τα πράγματα είναι παρά πολύ απλά αν παρακολουθήσει κάνεις τη μεγάλη εικόνα. Κατ’ αρχάς, αυτό που πρέπει να ειπωθεί είναι πως η παγκόσμια οικονομική κοινότητα ενημερώνεται από τη γνωστή μαύρη πλατφόρμα του Bloomberg, που οι brokers ονομάζουν χαρακτηριστικά ως τον μεγαλύτερο καταστροφολόγο, όπως και από τα βαριά ονόματα τύπου «Financial Times» και «Wall Street Journal». Ο ρόλος άλλωστε των «F.T.» στο παιχνίδι με την Ελλάδα είναι πασίγνωστος και δεν είναι τυχαίο πως με το που πάρθηκε η απόφαση για την παροχή βοήθειας των 120 δισ. ευρώ από την Ε.Ε. και το ΔΝΤ, ευθύς αμέσως άνοιξε το θέμα της αναδιάρθρωσης του χρέους της χώρας. Οπως επίσης δεν είναι τυχαία η ταχύτητα με την οποία όλα τα μέσα αντέδρασαν μετά το πακέτο στήριξης των 750 δισ. ευρώ, πυροβολώντας στην κυριολεξία την αγορά με ρεπορτάζ και αναλύσεις, που ακύρωναν την προσπάθεια και έφταναν να προβλέπουν έως και κοινωνική εξέγερση σε όλη την Ευρώπη.