1) Το πρώτο βήμα επιστροφής στη «νέα δραχμή»; 
Το σενάριο εξόδου από το ευρώ εμφανίζεται πλέον όλο και πιο συχνά σαν μια από τις πιθανές συνέπειες της διελκυστίνδες στην οποία έχουμε περιέλθει.
Όλα αυτά εξαιτίας της άγνοιας και της αδυναμίας του παρασιτικού πελατειακού κράτους να υπερβεί τον εαυτό του και έστω την ύστατη στιγμή, εκμεταλλευόμενο την βοήθεια των εταίρων, να αλλάξει ρότα...

Οι πολιτικοί ταγοί της πελατειακής δημοκρατίας προτίμησαν να «μπλοφάρουν», επιδιώκοντας να πάρουν τα λεφτά, όχι με αντάλλαγμα τις μεταρρυθμίσεις, αλλά την απειλή των συνεπειών μιας ελληνικής κατάρρευσης...

Δηλαδή, σαν να απειλεί κάποιος τους γείτονες πως αν απασφαλίσει  την  ισχυρή βόμβα που έχει στο σπίτι του, το ωστικό κύμα που θα ακολουθήσει την έκρηξη, θα κάνει ζημιές και στα υπόλοιπα κτίρια της γειτονιάς...

Η αντίληψη της «μπλόφας» έναντι των εταίρων εμπεριεχόταν στην κούφια αερολογία της στρατηγικής της δήθεν επαναδιαπραγμάτευσης των κομμάτων της αντιπολίτευσης και φαίνεται πως υιοθετήθηκε και από την κυβέρνηση σταδιακά από την Άνοιξη και μετά.

Το Der Spiegel φαίνεται ορθά είχε αναγγείλει, τον περασμένο Ιούνιο, πως ο τότε υπουργός οικονομικών είχε ζητήσει  έκθεση για τις επιπτώσεις πιθανής αποχώρησης της Ελλάδας από το ευρώ, σε μια προσπάθεια γνωστοποίησης στους εταίρους του επιχειρούμενου εκβιασμού.

Συνέπεια αυτής της αλλαγής πλεύσης ήταν το προ ημερών χαρτί της διακοπής των διαπραγματεύσεων με την τρόικα, δήθεν για να συνεχιστεί η διαπραγμάτευση σε υψηλό πολιτικό επίπεδο.

Από την μια πλευρά οι μεταρρυθμίσεις που είχαμε αναλάβει να κάνουμε είτε φαλκιδεύονταν με ρυθμίσεις που δεν άλλαζαν τίποτα, είτε δεν γίνονταν καθόλου. Ο  εκβιασμός αποσκοπούσε να συνεχίσουν να μας τροφοδοτούν με τις δόσεις του δανείου και είχε σαν στόχο την διαιώνιση της ελληνικής παρασιτοκρατίας...

Μέχρι τη χρεοκοπία η παρασιτοκρατία απομυζούσε την ικανότητα της χώρας να δανείζεται από τις αγορές λόγω ευρώ. Στη συνέχεια, επιχειρήθηκε να απομυζήσει τον Ευρωπαίο φορολογούμενο, μέσω των δανείων της τρόικα, αλλά και μέσω της επιδίωξης του ευρωομολόγου χωρίς να προηγηθεί η μεταρρύθμιση πρώτα.

Φευ όμως, όλα τα ψέματα έχουν κοντά πόδια. Τα ψέματα στην οικονομία ακόμη περισσότερο καθώς έχουν να κάνουν με αριθμούς...

Σαν αποτέλεσμα, η «μπλόφα» βρήκε «τοίχο», οργή και άρνηση εκταμίευσης της έκτης δόσης. Τα «σαΐνια» της ελληνικής πολιτικής σκηνής δεν έχουν λάβει σοβαρά υπόψη τις αντιδράσεις της κοινής γνώμης στην Ευρώπη και τις ενστάσεις εντός των κοινοβουλευτικών ομάδων στα ευρωπαϊκά κοινοβούλια.

Κρίνοντας από τη σπουδή των βασικών ευρωπαϊκών κυβερνήσεων να υπερασπιστούν το ευρώ, θεώρησαν πως μπορούν να εκβιάσουν μια παράταση των καλών ημερών για τους «τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας» των συντεχνιών του δημοσίου και των επαγγελματικών συντεχνιών που συνιστούν την ραχοκοκαλιά  των κομματικών τους μηχανισμών και των ψηφοφόρων τους.

Έτσι φτάσαμε στο σημείο να κινδυνεύει η εκταμίευση της έκτης δόσης, αλλά και η παραμονή της χώρας στην ευρωζώνη, καθώς έχουν αυξηθεί οι φωνές που το θέτουν πλέον ευθέως.

Τα δυο αυτά ενδεχόμενα σημαίνουν σε γενικές γραμμές και με απλά λόγια τα εξής.

Αναβολή έκτης δόσης...
Η αναβολή εκταμίευσης της έκτης δόσης σημαίνει πως το ελληνικό κράτος τους επόμενους μήνες δεν θα έχει τη δυνατότητα να καταβάλει μισθούς, συντάξεις και άλλες κρατικές δαπάνες όπως π.χ. φάρμακα, θέρμανση στα σχολεία κλπ.

Τα «σαΐνια» της κομματοκρατίας που  κυβερνάνε πριν μπλοφάρουν δεν είχαν προσέξει πως μέχρι το τέλος του χρόνου δεν έχουμε σοβαρές λήξεις ελληνικών ομολόγων και έτσι η δόση προοριζόταν για άλλες ανάγκες πέραν το δανειστών...

Τώρα αναζητούνται λύσεις έκδοσης «βεβαιώσεων οφειλών», σύμφωνα με τα ρεπορτάζ του κυριακάτικου τύπου, έναντι μισθών προς συνταξιούχους και δημοσίους υπαλλήλους. Κάτι τέτοιο θα έχει διττή σημασία. Βλέπε:Σχεδιάζουν να πληρώνουν με βεβαιώσεις οφειλών...
 
Η "νέα δραχμή"...
 
Κατ’ αρχήν αποτελεί το πρώτο βήμα επιστροφής στη νέα δραχμή. Όπως περιγράψαμε στο άρθρο της Παρασκευής η έξοδος από το ευρώ προς το παρόν δεν προβλέπεται νομικά, αλλά αυτό δεν σημαίνει πολλά πράγματα, γιατί πολύ εύκολα μπορεί να μας επιβληθεί.

Αν η τρόικα και κυρίως η ΕΚΤ σταματήσουν να δίνουν ρευστότητα, η πρώτη μέσω του κράτους και η δεύτερη μέσω τραπεζών στην ελληνική οικονομία, θα έχουμε πλήρη παράλυση και φαινόμενα έλλειψης τροφίμων και καυσίμων.

Μοιραία και υπό το βάρος εκτάκτων συνθηκών, η όποια κυβέρνηση θα αποφασίσει να τυπώσει «κάτι» για  να συνεχιστούν υποτυπωδώς οι συναλλαγές και στοιχειωδώς η οικονομική δραστηριότητα.

«Οι βεβαιώσεις οφειλών» του κράτους προς τους δημόσιους υπαλλήλους αποτελούν το πρώτο βήμα προς την κατεύθυνση αυτή.

Τι άλλο είναι το χρήμα από ένα κομμάτι χαρτί που βεβαιώνει πως ο κομιστής δικαιούται την αξία ανταλλαγής ή αποταμίευσης που αναγράφεται πάνω;...
 
Δεν είναι μονόδρομος...
 
Η εξέλιξη αυτή όμως δεν αποτελεί ακόμη ανεπίστρεπτη διαδικασία εξόδου από το ευρώ και γι’ αυτό ίσως αποδειχτεί εξέλιξη με θετικές συνέπειες.

Θα έχει θετικές συνέπειες γιατί μια σημαντική μερίδα της κοινής γνώμης με ευήκοα ώτα στο λαϊκισμό των μαγικών οικονομικών λύσεων θα βιώσει την αξία των λόγων όσων υποστηρίζουν πως σημασία έχει να συνεχίζεις να παίρνεις το μισθό που έπαιρνες και να διατηρείς τα κεκτημένα και ας είναι και σε δραχμές.

Με απλά λόγια, οι «βεβαιώσεις οφειλών» του χρεοκοπημένου δημοσίου θα έχουν μικρή ή δεν θα έχουν καμιά αξία ανταλλαγής, όπως θα συνέβαινε επί μακρόν και με μια πιθανή «νέα δραχμή» μιας παρασιτικής και χρεοκοπημένης οικονομίας...

Με αυτή την έννοια, τι αξία έχει μια  άδεια ταξί ή φαρμακοποιού ή συμβολαιογράφου σε έστω περίκλειστο και προστατευμένο επάγγελμα, όταν δεν θα υπάρχει αντικείμενο προνομιακής εκμετάλλευσης...

Με απλά λόγια, συμφέρει να έχεις επαγγελματική άδεια με μικρότερα περιθώρια κέρδους λόγω ανοιχτού περιβάλλοντος και ανταγωνισμού σε μια οικονομία που θα καταφέρνει πάλι να παράγει εισοδήματα και πλούτο σε ένα νόμισμα σταθερό με ανταλλακτική αξία στο εξωτερικό...

Παρά προνόμια σε μια νεκρή οικονομία...

Β) Οι μετοχές «αδιάβροχο» εναντίον δραχμής...
 
Το χρηματιστήριο και η πραγματική οικονομία αποτελούν δυο παραπληρωματικές γωνίες της αυτής ευθείας γωνίας και όχι δυο συμπληρωματικές γωνίες της αυτής οξείας ή αμβλείας...

Το ζήτημα με το χρηματιστήριο και την πραγματική οικονομία είναι πως ποτέ δεν είμαστε σε θέση με βεβαιότητα να γνωρίζουμε ποια είναι η οξεία γωνία και ποια η αμβλεία.

Στην πραγματικότητα, στο χρηματιστήριο μας είναι άγνωστη πάντα η μια εκ των δυο βασικών παραμέτρων: ο χρόνος ή η αξία...

Με απλά λόγια, στην παρούσα συγκυρία η γνώμη μου είναι πως εκτός του χρυσού που θα συνεχίσει να αποτελεί καταφύγιο και μέσο κερδοσκοπίας καθώς έχει τεθεί σε τροχιά «φούσκας» οι μετοχές αποτελούν επίσης μελλοντικό καταφύγιο και μέσο κερδοσκοπικής εξισορρόπησης άλλων απωλειών.

Σε περίπτωση μεταρρύθμισης, δημοσιονομικής και παραγωγικής εξυγίανσης και παραμονής στο ευρώ, οι μετοχές καθώς είναι πιεσμένες και υποτιμημένες θα επανακτήσουν την αξία τους σε μεγέθη συγκρίσιμα με αυτά των ανταγωνιστών του εξωτερικού.

Σε περίπτωση επιστροφής στη δραχμή, μετά το πρώτο σοκ, η αξία των μετοχών θα κινηθεί να εξισορροπήσει τα διεθνή δεδομένα αντίστοιχων μετοχών και κλάδων.

Τα παραπάνω δεν ισχύουν για τις εταιρείες που θα χρεοκοπήσουν, θα υποστούν δημόσιες προσφορές και θα βγουν από το χρηματιστήριο και κυρίως θα ανακεφαλαιωθούν εκ του μηδενός, όπως υπάρχει περίπτωση να γίνει με τις τράπεζες.

Ο Μάνος Χατζηδάκης στο Κεφάλαιο του Σαββάτου είχε κάποιες λίστες με τις εταιρείες με αδύναμους ισολογισμούς λόγω υποχρεώσεων αλλά και τις δυναμικές...

Γ) Γιατί επιμένουν στο άνοιγμα των επαγγελμάτων...

Κώστα καλημέρα!

Ελπίζω να είσαι καλά. Μιας και μας τα αναλύεις όλα τόσο ωραία και κατανοητά, θα ήθελα σε παρακαλώ να μου εξηγήσεις τι όφελος θα έχει η τρόικα με το άνοιγμα όλων των επαγγελμάτων κι επιμένει τόσο πολύ σε αυτό.
Κατερίνα
 
Απάντηση: Η τρόικα θα έχει άμεσο όφελος καθώς, αν ανοίξουν τα κλειστά επαγγέλματα υπάρχει η βάσιμη εκτίμηση πως θα βοηθηθεί η οικονομία να ανακάμψει, το κράτος να μειώσει τα ελλείμματα και να κάνει το χρέος βιώσιμο και άρα η ίδια να πάρει πίσω τα χρήματα που μας δανείζει.
Τι σημαίνει κλειστό επάγγελμα; Ας πάρουμε του φαρμακοποιού, του ταξιτζή ή του συμβολαιογράφου...
Σημαίνει πως ασχέτως αν έχει δίπλωμα φαρμακοποιού ή όχι, το κράτος είναι εκείνο που ορίζει ποιος θα ανοίξει φαρμακείο και ποιος όχι, αλλά και με τι περιθώριο κέρδους θα δουλεύει ένα φαρμακείο και πότε θα ανοίγει.
Αυτό έχει σαν συνέπεια οι παλιοί φαρμακοποιοί να διατηρούν υψηλό εισόδημα με την πλάτη του κράτους και οι νέοι φαρμακοποιοί που δεν έχουν να κληρονομήσουν κάποια άδεια,  να δουλεύουν σαν μεταφορείς πίτσας. 
Να απελευθερωθεί το επάγγελμα σημαίνει, πως όποιος έχει τα τυπικά προσόντα μπορεί να ανοίξει φαρμακείο ή να κάνει αλυσίδα φαρμακείων.
Σημαίνει πως το περιθώριο κέρδους δεν θα είναι σταθερό αλλά διαπραγματεύσιμο. Π.χ. αυτή τη στιγμή για ένα φάρμακο που κοστίζει 1.000 ευρώ ο Έλληνας φαρμακοποιός κερδίζει 200-300 ευρώ και ο Γερμανός ή ο Σουηδός φαρμακοποιός 20-30 ευρώ. Αυτό σημαίνει πως κάποιος τα πληρώνει αυτά είτε μέσω φόρων είτε σαν ιδιώτης...
Σημαίνει επίσης πως κάποιος κερδίζει χωρίς να καταβάλει καμιά προσπάθεια να προσφέρει καλύτερες υπηρεσίες όπως ακριβώς και ο δημόσιος υπάλληλος...
Αν το επάγγελμα είναι κλειστό, σαν κοινωνία πληρώνουμε παραπάνω κάποια δισ. σε μια κατηγορία συμπολιτών μας που κερδίζει περισσότερα απ’ όσα θα κέρδιζε υπό φυσιολογικές συνθήκες ανταγωνισμού. Μέρος αυτών των κερδών που πάει στους φαρμακοποιούς το στερείται ο  χασάπης, ο μπογιατζής κλπ.,  γιατί κόβουμε τις δαπάνες αυτών για να πληρώνουμε ακριβότερα φάρμακα...
Ανάλογα είναι τα πράγματα με τα ταξί όπου η εικόνα της χώρας μας θυμίζει Αφρική. Σου έχει τύχει ποτέ να είσαι σε μια παρέα 5 ατόμων και να χρειαστεί να πληρώσετε δυο ταξί για να πάτε στο προορισμό σας. Γιατί δεν υπάρχουν 7θέσια, 9θέσια ή 2θέσια όπως σε όλο τον κόσμο;
Αν ανοίξεις ένα φούρνο πάει καλά και μετά από δέκα χρόνια τον πουλήσεις θα φορολογηθείς. Μια άδεια ταξί που εκδόθηκε πριν τριάντα χρόνια και έχει μεταβιβαστεί 5 φορές δεν έχει αποδώσει στο κράτος ούτε ένα ευρώ από την επιχειρηματική υπεραξία.
Το επάγγελμα είναι κλειστό, προσφέρει υποβαθμισμένες υπηρεσίες και προφανώς άκοπα κέρδη. Αλλιώς γιατί μια άδεια ταξί να είχε φτάσει στις 200.000 ευρώ;
Φθηνότερες και καλύτερες υπηρεσίες σημαίνει κέρδος για την κοινωνία και την οικονομία.
Συμβολαιογράφος δεν μπορεί να γίνει ο καθένας, παρά αν κληρονομήσει τη θέση κάποιου που αποβιώσει. Το κόστος το συμβολαιογραφικών πράξεων είναι υψηλό και το εισόδημα εξασφαλισμένο, αφού είσαι υποχρεωμένος να περάσεις από εκεί. Αν ανοίξει το επάγγελμα, το κόστος των συμβολαιογραφικών πράξεων θα πέσει, γιατί θα υπάρξει ανταγωνισμός από νέους δικηγόρους που θα θελήσουν να κάνουν αυτή τη δουλειά προσφέροντας καλύτερες τιμές για να προσελκύσουν πελάτες.
Αν μια κοινωνία πληρώνει λιγότερα για φάρμακα, για ταξί, για συμβολαιογραφικά, για μηχανικό, για δικηγόρο κλπ., το περίσσευμα αυτό θα το ξοδέψει κάπου αλλού, δημιουργώντας και άλλες θέσεις εργασίας, άρα εισοδήματα που θα ξοδευτούν και θα δημιουργήσουν νέα εισοδήματα και οικονομική ανάπτυξη...
Επιπλέον, ο ανταγωνισμός από νέους που θα θέλουν να μπουν σε όποιο επάγγελμα παρουσιάζει καλά περιθώρια κέρδους, θα βελτιώσει τις υπηρεσίες και όπου γίνεται αυτό, υπάρχει γενικότερη οικονομική και κοινωνική πρόοδος.
Αυτά που σου περιγράφω δεν είναι εικασίες και εκτιμήσεις. Το γεγονός πως τα προτείνει η τρόικα έχει τη σημασία του, καθώς τα έχουν εφαρμόσει αλλού και έχουν διαπιστώσει τις συνέπειες της θετικής επίδρασης στην οικονομική ανάπτυξη.
Τώρα αν κάποιοι ισχυρίζονται πως η απελευθέρωση θα φέρει δεινά και ανατιμήσεις κλπ., είναι γιατί προσπαθούν να εντοπίσουν πιθανές παρενέργειες για να συνεχίσουν να ζουν κάπως σαν δημόσιοι υπάλληλοι, όπου βρέξει χιονίσει ή προσφέρουν δεν προσφέρουν ο μισθός είναι εξασφαλισμένος.
Δεν είναι έτσι όμως γιατί κάποιοι «ματώνουν» για τα προνόμια αυτά, καθώς τίποτα δεν είναι τζάμπα στον κόσμο της οικονομίας.